Laure

Pierre Wesselmans

Jessen

Conductor

Frenkel

Volgens Erik van Looy een van de beste Vlaamse films.

Eigenlijk te lang geleden gezien.

Gelukkig komt ie nu uit op DVD. Wel wachten tot 21 February 2005.

Nog een dik jaar dus

Dik jaar? eerder een half jaar(tje)

Zeer vervelende film vind ik, er gebeurt vrijwel niets en men zit maar te zitten en te praten over wachten. Niks echt een opwindend thema om een film over te maken. Derhalve geen aanrader. Het meest opvallendste is de aanwezigheid van de Nederlandse Petra Laseur, hier nog erg jong.

Verhavert doet Michiels, opnieuw

Ik blijf het een interessante regisseur vinden, die Roland Verhavert. Met De Zachtmoedige en met De Loteling heeft hij twee degelijke films gemaakt, maar ik bleef wel elke keer zitten met het gevoel dat er iets meer in had kunnen zitten. Op goed geluk heb ik indertijd bijna het volledige oeuvre van Verhavert redelijk snel na elkaar kunnen bijeen krijgen, dus dan maar eens de volgende in rij proberen en dat was Het Afscheid.

De tweede keer dat Verhavert een boek van Ivo Michels verfilmde (het eerste verfilmde boek was Meeuwen Sterven in de Haven) en naar het schijnt is dit een film die perfect in het verlengde ligt van Meeuwen. Het had misschien handig geweest om dat op voorhand te weten, maar ik betwijfel of het nu zoveel verschil uitmaakt aangezien dit eigenlijk perfect als een Verhavert-film aanvoelt. Opnieuw een ietwat klinisch en afstandelijke aanpak en een film die het vooral moet hebben van zijn dialoog. De titel dekt de lading in ieder geval volledig, want eigenlijk gaat het een goede 80 minuten lang over afscheid nemen.Afscheid van vrouw en kinderen, afscheid van collega's en afscheid van een zekere manier van leven. Tot een climax komt het nooit en toch blijf je als kijker wel gebiologeerd hangen. Het is moeilijk uit te leggen waarom, want eigenlijk het enige wat je ziet is een boot en wat cafés maar de manier waarop Verhavert dit allemaal registreert is hypnotiserend.

En je hebt natuurlijk Julien Schoenaerts ter beschikking, een acteur die je standaard van de eerste seconde hypnotiseert. Julien was in 1966 even oud als dat zijn zoon Mathias nu is en dan is het eigenlijk erg vreemd om te zien hoe hard die op elkaar lijken. Er waren echt momenten dat ik dag dat ik Mathias zag, de appel valt daar in ieder geval niet ver van de boom. Schoenaerts trekt als Pierre Wesselmans de film nagenoeg volledig naar zich toe, maar dat is niet zonder Senne Rouffaer gerekend. Die zat in '66 in volle Kapitein Zeppos mode (een jeugdfeuilleton van de toenmalige BRT) en speelt hier een collega van Schoenaerts. Een op het eerste zicht redelijk belangrijk figuur in het geheel, maar hij gaat er met een sisser tussenuit. Dan is vooral de Nederlandse Petra Laseur nog de moeite waard als vrouw van Pierre en weet Kris Betz als conducteur ook nog wel indruk te maken op het einde.

Geweldig mooie filmposter trouwens, maar dat telt ook voor onder andere De Loteling. In ieder geval de derde film die op 3.5* kan rekenen. Ik verwacht eerlijk gezegd nog net iets meer van Meeuwen Sterven in de Haven maar wie weet kan Verhavert me met nog iets anders veranderen. Zijn kortfilm Ansfred van Antwerpen is ook nog de moeite trouwens. Ben benieuwd naar de rest!

3.5*

Het "verlengstuk" van "Meeuwen Sterven in de Haven" wil ik wel een kans geven

DVD besteld

Wordt vervolgd

In bovenstaande opmerkingen kan ik mij goed vinden.

De film wist mij in ieder geval dusdanig te boeien (vooral dankzij Schoenaerts en de sfeervolle setting) dat ik hem zowaar twee keer kort na elkaar bekeken heb (de eerste keer gisteravond, en vandaag opnieuw)

Ik heb overigens nooit geweten dat actrice Jo Crab (voor mij vooral goed bekend uit de geweldige VRT serie De Collega's en enkele jeugdseries) zo'n knappe dochter had: Marlene Edeling, die in deze film de rol van barmeisje speelt.

Ze blijkt ook nog in "Een Zachtmoedige Vrouw" van Verhavert mee te spelen.

Ook maar eens proberen te vinden op DVD dan.

"Meeuwen Sterven in de Haven" kon mij al goed bevallen , en nu "Het Afscheid"ook weer.

Ik heb wel meer van Verhavert gezien, maar moet e.e.a. nodig weer eens opfrissen.

Een Vlaamse klassieker met wijlen Julien Schoenaerts, de vader van, in een sterke hoofdrol. Centraal in de film staat de ongemakkelijke en onverteerbare onzekerheid of het afscheid van het gezin definitief is of niet. Dit scenario herhaalt zich dagelijks en is voor Pierre en Jessen steeds moeilijker om te dragen.

Sfeervol en mooi gefilmd. Ietwat traag en repetitief waardoor het voor mij bij momenten wat aansleepte, maar vooral Schoenaerts hield het voldoende levend.

Film over afscheid nemen van gewoontes, sleur en traditie, maar toch ook over wat meer.

Pierre (een uitstekende Julien Schoenaerts) zit vast aan oorlogsherinneringen en dromerijen: "Soms denk ik dat ik er bij was, maar ik was er niet bij. Of mischien toch. En is een leugen nog wel een leugen ?". Die mijmeringen en uitlatingen zijn goed en op de exacte momenten gebracht en zij zijn het die je aan de film vasthouden meer dan wat dan ook.

"Het Afscheid" speelt zich aldus grotendeels op het psychologisch vlak al is de achtergrond realistisch met de onzekerheden van het zeevaartleven.

Naar het boek van Ivo Michiels, geregisseerd door Roland Verhavert in zijn gekende stijl met ook nog Senne Roufaer in een goede bijrol.

Een heel kleine rol ook voor Pros Verbruggen die ik vooral herinner als Quizmaster.