Montgomery Dark

Sam

Carol

Dr Harold Kubler

Jake

Wendell Owens

Emma

The Killer

Margaret

Ralph Wilkes

“The world is not made of atoms, it is made of stories.”

Als de film begint met een jongen die op zijn fiets door de stad fietst, krijg je het rare gevoel dat je naar een kinderfilm ga kijken. Maar niets is minder waar voor deze gotische horror-anthologie. Dit is een met veel liefde voor het horror- genre gemaakt vierluik. Voor de liefhebber van dit soort films (en dat ben ik) is dit puur ouderwets genieten!

Zodra het inlijstende verhaal van de griezelige begrafenisondernemer van Ravens End, Montgomery Dark (tot in de perfectie gespeeld door, Clancy Brown, niet voor niets een link naar 'Tales from the Crypt') die de mysterieuze jonge bezoeker, Sam rondleidt door het mortuarium en ondertussen verwent met enkele macabere verhalen. Heerlijk elkaar bekritiserend of ondermijnend.

Het eerste vrij korte verhaal, (Medicine Cabinet) zoals ook benoemd een opwarmer voor wat er nog gaat komen. Gaat over dievegge Emma die op een feestje een medicijnkastje opent dat op slot had moeten blijven. Met een Lovecraftiaans tintje en setting die lijkt op die van de jaren '50.

"Unprotected" Vermoedelijk tien jaar verder, de jaren '60 iets donkerder van opzet maar heeft nog steeds zijn grappige momenten. Jake is het typische alfamannetje en rokkenjager van een studentenvereniging en ( je raadt het al) de prijs betaalt voor zijn hoogmoed. Ondanks een andere tijdsperiode heeft, is dit verhaal ook geworteld in de hedendaagse seks en genderpolitiek.

Het derde verhaal, 'Til Death Do Us Part' is helemaal niet zo grappig meer. Het is het trieste verhaal van Wendell die houdt van zijn vrouw Carol Owens. Het probleem is dat Carol in een comateuze toestand verkeert en door al die jaren voor haar te zorgen, is hij emotioneel en financieel tot het uiterste gedreven. Een man gekweld door gewetensnood, het is zowel bloederig, beangstigend als ook ontroerend.

Daarna is het de beurt aan Sam om het vierde verhaal. te vertellen; 'The Babysitter Murders' Dit segment was al in 2015 gemaakt om als voorbeeld te dienen zodat men de financiering voor deze film rond kon krijgen. Het segment draagt de originele titel van Carpenter's Halloween en is eveneens een slasher. Het past perfect in de film. De conclusie biedt zowel een bevredigende afsluiting voor het laatste verhaaltje als ook de gehele film.

Hoewel sommige verhalen misschien bekend aanvoelen, is het de manier waarop Spindell ze uitvoert. Montgomery Dark maakt zelfs de opmerking; 'The form may be familiar but message is timeless' Een film vol met ouderwetse sfeer, denk aan de oude Britse horror-anthologie zoals, Tales from the Crypt, Dr. Terror's House of Horrors, Asylum en al de rest. De verhouding tussen suspense en gore is precies goed; er is geen overbodig bloedvergieten of romantisch geneuzel. En de meeste zijn gedaan met praktische effecten. Er is wat CGI, maar het is in ieder geval tot een minimum beperkt. Clancy Brown is uitstekend als de toepasselijk genaamde Mr. Dark. Hij heeft een sinistere charme over zich en zou bijna kunnen doorgaan voor Phantasm's Tall Man.

Dit was een erg fijne Old-school anthologie (deed denken aan EC Comics) maar zeker ook met een been in deze tijd. Voor mij kunnen er niet genoeg horror-anthologie uitkomen zeker als ze zo goed als deze zijn!

Oké.

Als geheel is het niet verkeerd, maar toch heb ik er geen wauw-gevoel van gekregen. The Mortuary Collection had ik al langer op het oog en toen ik een gratis versie op YouTube tegenkwam heb ik hem maar opgezet. Het was best een degelijke ervaring voor een avondje entertainment.

Vooral de rol van Brown is best apart. Ik zou hem totaal niet in zo'n rol als deze verwachtten. Gelukkig weet hij er wel behoorlijk wat mee aan te vangen. Custer als tegenspeelster doet het ook wel redelijk, maar redt het niet bij Brown en ook een hoop personages in de verhalen zelf.

Visueel heeft de film vooral een opvallende look. Het doet wat denken aan de films van Del Toro. Fantasierijk en speels. Qua decoratie is er genoeg detail in verwerkt en de cinematografie is erg geslaagd. Wel kent elk verhaal dezelfde stijl waardoor het aan variatie wat te kort schiet, maar wat er wel is ziet er goed uit.

De verhaaltjes zelf vond ik wat minder. Het eerste verhaaltje is niet eens 10 minuten geloof ik. Het eerste verhaal kent tevens nauwelijks een verhaaltje, maar wel een aantal grappige scenes. De tweede is wat flauwer maar tevens grotesker. Helaas vond ik het maar een matig filmpje waar de boodschap op een iets te kinderachtige manier door de strot van de kijker wordt gestampt.

Het derde verhaal vond ik verreweg het beste stukje, kent ook een volledig andere toon. Visueel zag het er ook zeker mooi uit, en het acteerwerk is erg op niveau. Het laatste verhaal, tevens een eerdere kortfilm van de regisseur, vond ik weer stukken minder. Flauw en dwaas gebeuren vooral. Niet iets waar ik erg makkelijk doorheen kwam.

Als geheel loopt het best lekker door maar ik vond het allemaal te veel aan een wat flauwe kant. Soms ook behoorlijk dwaas, maar niet altijd op de goede manier. Visueel ziet het er wel erg goed uit en het derde segment vond ik erg mooi. Het is goed voor een normale voldoende, maar niet meer dan dat.

Clancy Brown ownt deze film , hij geeft een sterke 'cryptkeeper' vibe wat natuurlijk wel een compliment is.

Ook de gore/cgi en andere fx zijn redelijk goed. Enkel op het einde valt de film een beetje in mekaar.

Zeer onderhoudende, stijlvol geregisseerde en verrassend kleurrijk vormgegeven horrorfilm die meerdere verhaaltjes combineert tot een groter geheel. Clancy Brown is grappig in de rol van de sinistere beheerder van het lijkenhuis en de morbide verhaaltjes worden knap opgebouwd, waarbij zowel gruwelijkheden als spanning steeds meer escaleren. Kortom, een aangename verrassing.

Heerlijke anthology horrorfilm. Echt het betere werk in z'n soort. Ook de aaneenschakeling vd verhalen was top en de verschillende verhalen waren een voor een goed tot zeer goed. De verhalen draaien allemaal om de slechte keuzes die mn maakt en de gevolgen en ofcourse het lot, maar zalig gebracht. Top fantasy horror!

Leuke verhaaltjes inderdaad. Ik heb wel een zwak voor anthology horror, krijg er niet genoeg van. Deze voldeed eindelijk nog eens aan de verwachtingen. Stilistisch in orde ook!

Erg leuk! De sfeer van de verhaaltjes sluit goed op elkaar aan en zijn prima uitgewerkt, inclusief het verbindende filmpje dat mooi is verweven met de anderen. Het wat protserige Fantasy cq del Toro sfeertje trok ik wat minder, maar ik kan niet ontkennen dat het er allemaal heel verzorgd en sfeerrijk eruitziet. Het laatste, en fijnste, filmpje wijkt daar wel van af en oogt een stuk rauwer. 7.5/10*

Visueel ontbreekt er weinig aan, dat ziet er allemaal prima uit, maar verder had ik er persoonlijk toch wat meer van verwacht. Af en toe vond ik het zelfs richting een komedie gaan, en of dat nou de bedoeling moet zijn geweest betwijfel ik. De term fantasie komt denk ik nog wel het dichtst in de buurt, want horror kan ik dit niet echt noemen. Ook al is dat een ruime begrip, horror. Maar ach, om een keer te kijken als je toch niks anders kunt vinden kan echt geen kwaad, maar verwacht er niet al te veel van. Dat kan ik nu wel allemaal zeggen, maar als ik de waarderingen van andere hier zie dan zijn die toch een stuk positiever. Dus tja, ik zou zeggen oordeel zelf. En het heeft natuurlijk ook heel veel met jou smaak te maken.

Altijd wel leuk dit soort anthologiehorrorfilms. Dit is echt een behoorlijke goede, waarin geen verhaal echt matig is en Clancy Brown een leuke rol heeft als de begrafenisondernemer die de meeste verhalen mag vertellen. Het laatste verhaal leek me het minste, maardeze maakt veel goed met een twist die ik naïef genoeg niet aan zag komen. Als je door de intro en filmposter aanvankelijk misschien nog denkt met een brave Goosebumps-achtige film te maken te hebben dan maakt het einde van het tweede verhaal wel duidelijk dat dit niet zo is, om van het duistere derde verhaal nog maar te zwijgen.

Wat de film ook goed doet is een juiste toon vinden tussen luchtig vermaak en wat al te macabere horror, en de stijl van de film mag ook best opvallend genoemd mogen worden. Het is allemaal heerlijk ouderwets allemaal, geïnspireerd door het werk van Raimi en dat soort horrorregisseurs die populair waren in de jaren tachtig en negentig, toen horrorfilms nog niet zo mainstream waren. De gore is lekker smerig en met veel aardige praktische effecten, bij vlagen ook wel charmant amateuristisch. Ook leuke sets en opvallend kleurig allemaal. 3.5*.

Het zag er allemaal best mooi uit maar de verhaaltjes wisten mij onvoldoende te boeien. Het eerste korte verhaaltje (Medicine Cabinet) vond ik nog het mooiste. Bij die anderen had ik moeite mijn aandacht er bij te houden. De soms smerige gore stond mij ook niet aan. Die dame Sam oogde trouwens zeer aantrekkelijk als ze boos was. Als je haar ogen zag.

Ik heb deze verzameling van vier horrorfilmpjes bekeken omdat die de winnaar was van het Imagine Film Festival 2020. Tja, heel wat gemist op filmgebied door dat corona gedoe. Veel in te halen dus en daar ben ik dan ook druk mee bezig.

3,0*

Heb me er wel mee vermaakt. Ik vond juist de eerste story niet heel erg boeiend.

Wat betreft story 2.

Dus de straf die de dude krijgt omdat hij expres onveilig sex had met die meid, was een creature die in zijn buik groeide en uiteindelijk hem doodde omdat hij het beest ter wereld moest brengen? Opzich wel grappig.

En de laatste.....

waarom had de echte babysitter een hoofdwond? Waarom droeg hij soort van een outfit wat juist op een ontsnapte gevangene leek?

The Mortuary Collection is een sfeervolle fantasy horror. De decors zijn prachtig en geven mij een HP Lovecraft vibe. Clancy Brown schittert als de lugubere Montgomery Dark.

Het is geen volbloed horror. Het is eigenlijk een film voor volwassenen maar de verhaal vertellende Montgomery maakt het wat kinderlijker . De gore maakt het in ieder geval zeker meer voor volwassenen (goed gedaan). Jammer genoeg laten ze met de cgi wat steken vallen en daalt het algehele niveau een beetje.

De korte verhalen zorgen ervoor dat de vaart in de film blijft. Het ene verhaal doet niet onder voor het andere en ze voegen allemaal toe aan het geheel. Een van de verhalen heeft duidelijk een meer komische insteek. Conclusie is dat het een fijne film is die vooral een lust voor het oog is met al die sfeervolle decorstukken en interieurs.

Vermakelijke film! Al weer even geleden dat ik zo'n fijne ''korte horrorverhalen film'' voorbij heb zien komen. Goede duistere sfeer, vier leuke en onderhouden verhalen met prima acteurs en voldoende gore daar waar het moest! Na het vierde verhaal zakte te boel even in en het einde had van mij wel wat creatiever gemogen, was wat voorspelbaar.

Viel me eigenlijk een beetje tegen. Omdat alles er wel mooi uit ziet, nog wel een krappe voldoende.

De verhaaltjes vond ik echter niet zo boeiend. Dan vind ik 'Scary stories to tell in the Dark' veel beter.

Aardige film waarin de eigenaar van een oud lijkenhuis op zoek is naar een nieuwe medewerker. Een horrorfilm met een aantal losse verhaaltjes. De segmenten zijn origineel genoeg, alhoewel ze allemaal best wat ingekort hadden kunnen worden. Allemaal prima in beeld gebracht met ook genoeg sfeer en ook de (make-up) effecten zijn goed met een aardige dosis gore.

Dit was nog een leuke film. Een horrorfilm met een viertal verhalen. Uiteenlopende verhalen en vond ze allemaal wel goed. Griezelig wordt het nooit, maar kijkt toch leuk weg. Prima cast en de film zag er ook wel goed uit.

Vond het niet mis.

Niet de beste niet de slechtste... Mortuary Collection neemt de template van de Creepshow en Tales of the Crypt-omnibusfilms over en doet dat met redelijk succes. De frame story met Sam heeft op het einde ook nog een staartje. Verder blaken de verhalen niet van originaliteit, maar ze zijn wel enorm knap gefilmd. Het hoofdstuk "Unprotected" was eigenlijk meer humor dan horror met de student diezelf zwanger wordt (3*). Tweede hoofdstuk heeft een sterke Del Toro stempel, zeker als je de prachtig gefilmde afloop in aanmerking neemt (3*) en het laatste slasher-achtige verhaal verbindt de vertelling met de frame story (3*). Allemaal heel degelijk en kan misschien wel een kleine revival van dit soort films in de hand werken.

Een lugubere begrafenisondernemer, zeer sterk gespeeld door Clancy Brown, vertelt aan zijn nieuwe medewerkster enkele Dark Stories, verhalen van hoe zijn talloze klanten aan hun einde zouden zijn gekomen.

Op het eerste verhaaltje na, maar dat was dan ook als opwarmertje bedoeld, zijn ze de één na de ander lekker duister, sfeervol en luguber.

Een van de beter Anthologies.

3*

Een hele fijne horroranthologie met in de raamvertelling een heerlijk duistere begrafenisondernemer die vanuit zijn spookhuisachtige locatie een viertal plezierige verhalen vertelt. Verhalen die met de dood hebben te maken en die alle een humoristische ondertoon hebben. Erg leuk.

Vier bizarre verhalen. Verhalen die met mysterie zijn omgeven. De combinatie horror en humor werkt grandioos. Veel in de verhalen wordt binnen een morbide kader heerlijk overdreven. De excentrieke begrafenisondernemer die in het bezit is van de toepasselijke naam Montgomery Dark wordt gespeeld door Clancy Brown. Bij het personage is nooit duidelijk of hij nu een onschuldige oude man is of toch een gewiekste man met morbide karaktertrekken. Zijn sonore grafstem waarmee hij de verhalen inluidt, doen het laatste vermoeden.

De verhalen zijn erg leuk. De raamvertelling, waarin Dark een sollicitante in zijn domein rondleidt en de kijker een intrigerende blik in zijn macabere werkomgeving gunt, is dat ook. Het schemerige huis is volgestopt met antieke details die samen met het grafstemgeluid van Dark voor een fijne griezelige sfeer zorgen. Een uitstekende basis van waaruit de verhalen tot de kijker komen.

De verhalen zijn stuk voor stuk verhalen met een mooie mix van horror en humor. Het zijn verhalen met een leuke pointe. The Mortuary Collection is een frisse, aangename en stilistisch gezien een zeer geslaagde anthologie. Erg leuk.