Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser.
2017
Ο Στυλιανός Λένας υπήρξε αδιαμφισβήτητα μία επιφανής μορφή του ένοπλου ενωτικού κινήματος της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ), που έδρασε στην Κύπρο εναντίον της βρετανικής αποικιακής κυριαρχίας την περίοδο 1955-1959. Οι επαναστατικές δραστηριότητές του στις τάξεις της ΕΟΚΑ υπήρξαν πολυσχιδείς και διήρκεσαν από την έναρξη του επιχειρησιακού προγράμματος της οργάνωσης, την 1η Απριλίου 1955, μέχρι το σοβαρό τραυματισμό και σύλληψή του από βρετανικό στρατιωτικό κλιμάκιο, στις 17 Φεβρουαρίου 1957. Μερικές βδομάδες αργότερα, στις 28 Μαρτίου 1957, ο Λένας υπέκυψε στα τραύματά του. Η φήμη που απέκτησε λόγω της ένοπλης δράσης του γίνεται αντιληπτή μεταξύ άλλων και μέσα από τη στάση που τήρησαν οι βρετανικές αρχές αναφορικά με την ταφή του: το νεκρό σώμα δεν παραδόθηκε στους οικείους του αγωνιστή για τέλεση της κηδείας. Αντίθετα, ο Λένας τάφηκε σε ένα μικρό κοιμητήριο στον περίβολο των Κεντρικών Φυλακών, ο οποίος είναι γνωστός ως «Φυλακισμένα Μνήματα». Ο θάνατός του αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την πνευματική παραγωγή στην Κύπρο, με την ποιητική έκφραση του Κυπριακού Αγώνα να εξυμνεί τη λεβεντιά και την αντρειοσύνη του νεκρού αγωνιστή. Η παρούσα μελέτη επικεντρώνεται στο σοβαρό τραυματισμό του Στυλιανού Λένα στην περιοχή της Ποταμίτισσας, στις 17 Φεβρουαρίου 1957. Η επιλογή του συγκεκριμένου γεγονότος πραγματοποιήθηκε εξ αφορμής της συμπλήρωσης εξήντα χρόνων από το θάνατο του εν λόγω μαχητικού στελέχους της ΕΟΚΑ. Επιπλέον, σημαντικό κίνητρο αποτέλεσε το γεγονός ότι πρόσφατα επετράπηκε πρόσβαση στο σχετικό υλικό του Κρατικού Αρχείου Κύπρου (στη Λευκωσία). Οφείλουμε ωστόσο να διευκρινίσουμε ότι η έρευνά μας στηρίζεται κυρίως σε βρετανικές πρωτογενείς πηγές. Τα εν λόγω αρχειακά δεδομένα δεν θεωρούνται πηγή πληροφοριών που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Αντίθετα, πρέπει πάντα να προσεγγίζονται με κριτικό πνεύμα. Δεν παύει, όμως, η αξιοποίησή τους να αποβαίνει εξαιρετικά χρήσιμη, αφενός παρέχοντας τεκμήρια για διασταύρωση πληροφοριών από άλλες πηγές και αφετέρου ρίχνοντας φως σε άγνωστες πτυχές για τις οποίες εμφανίζεται παντελής έλλειψη υλικού από ελληνικής κυπριακής πλευράς. Στην προκειμένη περίπτωση, μέσω των βρετανικών μαρτυριών τεκμηριώνεται ότι ο εντοπισμός του Στυλιανού Λένα από το κλιμάκιο της αποικιακής φρουράς έγινε στη βάση σαφούς πληροφόρησης. Επίσης, ενισχύεται το επίπεδο γνώσης που έχουμε για τη βρετανική εκστρατεία καταστολής στην Κύπρο και ειδικότερα για την αλλαγή στις μεθόδους εξουδετέρωσης των αντάρτικων ομάδων, η οποία άρχισε να σημειώνεται στις αρχές του 1957 (περίοδος που πραγματοποιήθηκε και η ενέδρα εναντίον του Στυλιανού Λένα) και περιλάμβανε την αύξηση της αποτελεσματικότητας μέσω στοιχείων όπως «η πανουργιά και η ταχύτητα και, πάνω από όλα, οι πληροφορίες».
2015
The hagiological texts of the late byzantine period, written by literate writers in a climate of intellectual development and deep religiousness, abound in laudatory descriptions (ekphraseis). Most of them concern the birthplace of the saint to whom the texts are dedicated, despite the frequent initial reserve on the writers’ part about the advisability of the observance of the laws of rhetoric. According to an old rhetorical rule, a person should first be praised because of his birthplace. In the current of the hagiological account, the writers incorporate laudatory descriptions of various cities, mainly Constantinople and Thessaloniki. The elements stressed all derive from centenary rhetorical theory and tradition, with an emphasis on certain elements expressing the new climate of the time: the eternal and universal Constantinople, the inhabitants’ praise because of their occupations and virtues - with an emphasis on the orthodox faith of course. Another example is the frequent tr...
La monnaie dans le Péloponnèse, 2018
2018
Although ancient Greek has been a major subject at the University of Lund since its foundation, the teaching of Modern Greek began in 1957, under the influence of the increasing interest in Modern Greek literature and the needs of Swedish archaeologists working in Greece. The Department of Modern Greek Studies at the University of Lund, now independent from the Department of Ancient Greek, has constituted one of the 35 Departments of the Centre for Languages and Literature since 2006 and it provides teaching, at both undergraduate and post-graduate level, research and translation of Greek authors. Even though funding from the Swedish government guarantees the existence of Modern Greek studies at the University of Lund, the support from the Greek State and Greek Institutions is considered essential for the future of Departments of Modern Greek Studies in European Universities in general.
Michaelis Pselli Chronographia, 2014
2001
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΤΟΠΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ΟΥ ΑΙ. Κ.Ε. ΜΕΛΕΤΕΣ ΤΩΝ ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΕΤΑΒΟΛΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΠΑΓΕΤΩΔΟΥΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ (ΔΗΛ. ΠΕΡΙΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 19450 Π.Χ. Κ.Ε.), ΑΠΕΚΑΛΥΨΑΝ ΟΤΙ ΟΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΣΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΗΤΑΝ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΟΝΙΜΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΔΙΑΡΚΟΥΣΗΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΙΘΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΧΑΛΚΟΚΡΑΤΙΑΣ. ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ (ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 1994-1997) ΣΤΟ ΝΟΤΙΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ, ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΣΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ, ΕΦΕΡΑΝ ΣΤΟ ΦΩΣ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΧΡΟΝΟΛΟΓΟΥΜΕΝΑ ΣΕ ΕΠΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥΣ. ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΛΥΑΡΙΘΜΑ ΚΕΡΑΜΙΚΑ, ΛΙΘΙΝΑ ΚΑΙ ΟΣΤΡΕΪΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ, ΜΑΡΜΑΡΙΝΟ ΕΙΔΩΛΙΟ, ΠΕΡΙΑΠΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΡΓΥΡΑ, ΟΣΤΡΕΪΝΑ ΚΑΙ ΛΙΘΙΝΑ ΜΙΚΡΟΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΛΑΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΚΡΙΖΑ ΣΤΙΛΒΩΤΗ, ΤΗΝ ΑΜΑΥΡΟΧΡΩΜΗ, ΤΗ ΔΙΧΡΩΜΗ ΓΡΑΠΤΗ, ΤΗΝ ΕΡΥΘΡΗ ΣΕ ΥΠΟΛΕΥΚΟ ΠΕΔΙΟ, ΤΗΝ ΕΡΥΘΡΗ ΣΤΤ...
BYZANTINA SYMMEIKTA, 1989
<p>Anne Lambropoulou</p><p> Témoignages historiques et archéologiques provenant de Pavliza d'Elide </p><p>L'auteur propose l'identification de Poliça, cité dans la version aragonaise du Chronique de Morée au site actuel de Pavliza (ancienne Phigalie), localisé au Sud-Est du département d'Elide. L'identification proposée repose sur des données topographiques et archéologiques.</p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p><p> </p>
Πρακτικά ΣΤ΄ Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Νεοελληνικών Σπουδών της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών: Ο ελληνικός κόσμος σε περιόδους κρίσης και ανάκαμψης, 1204-2018, τ. Β΄, Ε.Ε.Ν.Σ., Αθήνα 2020, σ. 357-380, 2020
2017
Οι ευρωπαϊκές εξερευνήσεις σηματοδοτούν μια νέα εποχή παγκόσμιων γεωπολιτικών και οικονομικών ανακατατάξεων και αλληλεπιδράσεων. Η ευρωπαϊκή επέκταση συνοδεύτηκε από ένα μεγάλο όγκο ταξιδιωτικών αφηγήσεων που λειτούργησαν σαν πηγές πληροφόρησης, τροφοδοτώντας τη λόγια γραμματεία ή/και τη ρητορική της εποχής. Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στα πρώιμα στάδια της αγγλικής επέκτασης και τον τρόπο που ένας πρωτοπόρος, ο Captain John Smith, την αποτυπώνει στις ταξιδιωτικές του αφηγήσεις. Βασικός στόχος είναι μέσα από τα κείμενα αυτά να διερευνηθεί το πώς λειτούργησε το παράδειγμα της Ισπανίας για την αγγλική επέκταση και ο πολλαπλός ρόλος της ταξιδιωτικής αφήγησης.
HAL (Le Centre pour la Communication Scientifique Directe), 1999
Μακεδονικά, 1992
2020
Αντικείμενο της παρούσας μελέτης αποτελούν τα νεκροταφεία που έχουν αποκαλυφθεί και ερευνηθεί συστηματικά ή αποσπασματικά στον γεωγραφικό χώρο της σημερινής Μακεδονίας, καθώς και τα ταφικά έθιμα, από την Εποχή Σιδήρου έως τη Μέση Ελληνιστική Περίοδο. Αν και βρίσκονται εκτός οικισμών, τα νεκροταφεία αποτελούν κομμάτι του οικισμού και ο εντοπισμός τους δηλώνει και την ύπαρξη παρακείμενης πόλης ή εγκατάστασης. Ο αριθμός των αποκαλυφθέντων νεκροταφείων ασφαλώς δηλώνει ανάλογο αριθμό οικισμών και μαρτυρεί τη διάρκεια της ανθρώπινης δραστηριότητας στο σύνολο της έκτασης της σημερινής Μακεδονίας, κατά την περίοδο που εξετάζεται εδώ. Συνολικά παρουσιάζονται 350 νεκροταφεία από 210 θέσεις. Στα επιμέρους κεφάλαια παρουσιάζονται τα χαρακτηριστικά των νεκροπόλεων κάθε περιοχής και κάθε χρονικής περιόδου. Μέσα από τη συνολική παρουσίαση των επιμέρους νεκροταφείων γίνεται δυνατό να διαπιστωθούν φαινόμενα, τα οποία δεν διακρίνονται στη μεμονωμένη εξέταση του καθενός από αυτά. Έτσι, επισημαίνεται μία σειρά σημαντικών χαρακτηριστικών ή και προβλημάτων ανά εποχή.
Πανελλήνια και Διεθνή Γεωγραφικά Συνέδρια, Συλλογή Πρακτικών, 2002
Hellenistica Groningana 23: Drama and Performance in Hellenistic Poetry, edd. A. Harder et al., 2018
This paper examines the links between inscribed hymns, especially inscribed paians, and Callimachus’ Hymn to Apollo, building on recent studies which identify inscribed cult hymns as an important influence on Callimachus’ hymns (Vamvouri Ruffy 2004; Petrovic 2011). It argues that the replication of performance found in the mimetic opening of the Hymn to Apollo uses strategies similar to those employed by the authors of contemporary inscribed paians. Inscribed paians, like Callimachus’ mimetic hymns, take steps to recreate a performance context that is lost when the paian is transferred away from the medium of performance. Thus, inscribed paians include an address inviting choirs of boys to sing (e.g. the Erythrae paian or those by Isyllos and Makedonikos) and are commonly accompanied by a paratext which attempts to give the reader in the sanctuary a sense of the context under which the poem was performed (e.g. Isyllos, Philodamos). In the same way, Callimachus’ mimetic opening to the Hymn to Apollo attempts to give the audience a sense of the conditions under which the hymn might be performed. Yet, without the accompanying context of a sanctuary for his hymn to be placed in, Callimachus expands the mimetic technique used by the authors of cult paians, creating a mimetic opening which points firmly to the hymn’s performance context (whether real or imagined) in the Cyrenaean Carneia. However, by virtue of its extended mimetic opening, the hymn can be read or performed in any location and is not bounded temporally or spatially. The extended mimetic opening takes the place of the inscription’s surroundings; the god’s temple and sacred flora are inside not outside the hymn.
Athens and Attica in Prehistory: Proceedings of the International Conference, Athens, 27–31 May 2015, 2020
Struggling with “Dhrakonera” (=Dragonwaters): environmental change at an EH site within the Marathon “great marsh” by the end of the 3rd millennium BC The Kato Souli-Schinias archaeological record is empirically linked to long-lasting questions addressing social change and en- vironmental adaptation in human societies. Excavation undertaken due to works in preparation for the Athens 2004 Olympic Rowing Center (hereafter ORC), unearthed EH contexts. This paper attempts to place data deriving from the small scale of a salvage dig, within successive contextual scales: comparison departs from the Marathon plain, to the EHII-III transition on the Hellenic mainland and in the Aegean and to the large scale of globally significant circumstances at the end of the BA. To this aim, site-specific archaeological stratigraphy, involving a loose cluster of EH houses and related ditches and pits in a wetland environment, is examined in cross-reference to the geological stratigraphy of the Marathon plain. It is argued that there is an observable human response to a rather abrupt environmental change. Questions are formulated within a methodological frame- work proposed to investigate the validity of possible links between this observation and the abrupt changes in BA cultures at the end of the 3rd millennium with an environmental event.
Loading Preview
Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.
Andreas Karyos