Academia.edu no longer supports Internet Explorer.
To browse Academia.edu and the wider internet faster and more securely, please take a few seconds to upgrade your browser.
…
152 pages
Uitgave ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van de Nederlandse Taalkunde-Olympiade in 2010 Coverontwerp: Daniël Peetermans Coverfoto: © Horst Herget/Radius Images Vormgeving: Michiel de Vaan en Alexander Lubotsky ISBN 978 90 8964 179 3 E-ISBN 978 90 4855 145 7 NUR 616 © Alexander Lubotsky en Michiel de Vaan / Amsterdam University Press, 2010 Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Voorzover het maken van kopieën uit deze uitgave is toegestaan op grond van artikel 16B Auteurswet 1912 jº het Besluit van 20 juni 1974, Stb. 351, zoals gewijzigd bij het Besluit van 23 augustus 1985, Stb. 471 en artikel 17 Auteurswet 1912, dient men de daarvoor wettelijk verschuldigde vergoedingen te voldoen aan de Stichting Reprorecht (Postbus 3051, 2130 KB Hoofddorp). Voor het overnemen van gedeelte(n) uit deze uitgave in bloemlezingen, readers en andere compilatiewerken (artikel 16 Auteurswet 1912) dient men zich tot de uitgever te wenden. De uitgeverij heeft ernaar gestreefd alle copyrights van in deze uitgave opgenomen illustraties te achterhalen. Aan hen die desondanks menen alsnog rechten te kunnen doen gelden, wordt verzocht contact op te nemen met Amsterdam University Press. De tekst van de opgaven en uitwerkingen in deze bundel is gebaseerd op de tekst zoals die door de auteurs voor de verschillende Taalkunde-Olympiades was geschreven. Om redactionele redenen hebben wij de formuleringen hier en daar gewijzigd. Deze uitgave is mogelijk gemaakt dankzij een financiële bijdrage uit het programma LAPP-Top van het ICLON Leiden. Uitgever Paulien Retèl van Amsterdam University Press ontving ons plan voor deze uitgave direct met enthousiasme, ook haar willen wij daarvoor danken. Onze collega Jeroen Wiedenhof heeft in een vergevorderd stadium van de redactie met zijn adviezen de tekst nog aanmerkelijk weten te verbeteren. Alexander Lubotsky & Michiel de Vaan Universiteit Leiden Augustus 2009 ► 2. Het Roemeens is een Romaanse taal, net als het Frans, Spaans en Italiaans. Probeer de betekenis van de Roemeense woorden te raden. Noot: Roemeens ă klinkt ongeveer als de e in Nederlands lopen. Opgaven 16 B. ZI E 9. Albanees Opgave en uitwerking: M. de Vaan, TO 2006
2020
Onze lezing heeft twee doelstellingen: (i) de voorstelling van een recent gestart project (FWO18/KAN/009) voor de creatie van een gesproken corpus van de zuidelijk-Nederlandse dialecten (Oost-en West-Vlaams, Frans-Vlaams, Zeeuws-Vlaams, Brabants en Limburgs) en (ii) het voorstellen van de eerste resultaten van een syntactische studie gebaseerd op het nieuwe corpus. Het Geparste Corpus van de zuidelijk-Nederlandse Dialecten is gebaseerd op nieuwe transcripties van een strategische selectie van 40 van in totaal 783 dialectopnames. Die opnames bevatten vrije gesprekken in de lokale dialecten van sprekers geboren rond 1900 in 550 verschillende locaties. De opnames werden tussen 1963 en 1976 aan de Universiteit Gent gemaakt (cf. Vanacker & De Schutter 1967) en in 2014 gedigitaliseerd (www.dialectloket.be/geluid/stemmen-uit-het-verleden/). Wij brengen verslag uit over de ontwikkeling van een tweelagig transcriptieprotocol en de taalkundige verrijking van de transcripties met tags voor woordsoorten (POS) en syntactische informatie (parsing). In vergelijking met andere dialectcorpora zoals de SAND ), SyHD (Fleischer et al. 2015) of SADS (Glaser & Bart 2015) is ons corpus uniek doordat het volledig op spontaan gesproken taal gebaseerd is, niet op bevragingen. Doordat de sprekers rond 1900 geboren zijn (de oudste in 1871), representeert het corpus bovendien een historisch taalstadium. In het geval van het Frans-Vlaams bevat het zelfs de laatste getuigenissen van een zo goed als verdwenen taal (Ryckeboer 2013). In vergelijking met andere Germaanse talen vertonen de zuidelijk-Nederlandse dialecten een aantal opvallende typologische bijzonderheden. Sommige ervan zijn al in de taalkundige literatuur besproken, zoals vooropplaatsing zonder inversie (1) (e.g. , Saelens et al. 2016;, of het gebruik van verschillende types van discourspartikels (e.g. Haegeman & Hill 2013), zoals het nietnegatief gebruik van het oorspronkelijke ontkenningspartikel en in (2) (e.g. , 2015). Veel van het recentere onderzoek naar de zuidelijk-Nederlandse dialecten maakt gebruik van de grote Nederlandse dialectatlassen, nl. de FAND/MAND (Goeman & Taeldeman 1996) en de SAND , die gebaseerd zijn op geëliciteerde data (m.b.v. vragenlijsten) en introspectieve data (bevraging van moedertaalsprekers). Bevragingen zijn echter niet geschikt om patronen op te vragen die een specifieke discourscontext in spontaan gesproken taal vereisen, en dus moeilijk in een geconstrueerde experimentele setting gerealiseerd worden, zoals voorbeelden (1) en (2). Ook het gebruik van introspectieve gegevens is maar een gedeeltelijke oplossing, vooral gezien het gevorderde dialectverlies in Vlaanderen (Ghyselen & Van Keymeulen 2014).
2019
is docent Arabisch aan de KU Leuven, Campus Sint-Andries in Antwerpen. Hij is ook medestichter van de 'Arabic Translators International' (ATI), een internationale vereniging die Arabische vertalers wereldwijd verenigt, en editor van de Engelstalige reeks die de vereniging onder de naam 'ATI-Publications' uitgeeft. Aan de KU Leuven (Campus Antwerpen) doceert hij cultuurgeschiedenis, juridisch vertalen, vertalen voor bedrijf en tolkvaardigheden. Zijn onderzoek focust op de problematiek van het juridisch vertalen uit de verschillende rechtssystemen die het Arabisch benutten, in het Belgische, Nederlandstalige rechtssysteem en in het Nederlands rechtssysteem, en op de problematiek van rechtsterminologie. Het onderzoek bestrijkt verder de volgende domeinen: vertaalwetenschap & vertaaltechnologie; juridisch vertalen & juridische terminologie; taptolken (Folitex); literair & religieus vertalen; Arabische taal & taalkunde; islamitische studies & geschiedenis; Semitische talen & taalkunde; Hebraïstiek & Judeo-Arabische Literatuur.
Nederlandse Taalkunde, 2010
2021
Na een periode van heropbouw in de jaren vijftig stelt men in de lange jaren zestig (1960-1975) het gezag steeds sterker ter discussie. Schrijvers contesteren bijvoorbeeld de centrale kenmerken van het romangenre: ze boren taboethema’s aan en verstoren continuïteit, fictionaliteit en narrativiteit. De auteurs die de narrativiteit van proza op de helling plaatsen, gebruiken vaak kenmerken die aan poëzie worden toegeschreven: ze gebruiken veel metaforen, ongrammaticale constructies en ritmische patronen, focussen op de perceptie van de spreker of verwijzen minimaal naar een buitentalige werkelijkheid. Prozateksten met zulke kenmerken kunnen sterk van elkaar verschillen en toch vertonen ze een opvallende verwantschap: ze verhouden zich op de een of andere manier tot het lyrische. Vanuit die opvatting onderzoekt dit proefschrift Nederlandstalig lyrisch proza aan de hand van vijf uiteenlopende gevalstudies: Lucienne Stassaerts ‘De jonkvrouw met de spade’ (1964), Marcel van Maeles Kraaman...
Brood & Rozen, 2000
Brood & Rozen, 1996
2020
Factsheet - Hoe kunnen we beter op een krachtige wijze leren omgaan met verschillen? Hoe kunnen docenten en studenten bijdragen aan een veerkrachtige en diverse samenleving?
Loading Preview
Sorry, preview is currently unavailable. You can download the paper by clicking the button above.
Bijdragen en Mededelingen betreffende de Geschiedenis der Nederlanden, 2002
AGORA Magazine, 2010
2019
'hoge performantie' wanneer andere eigenschappen dan hoge weerstand worden beoogd. Betonwand: Meestal verticale muur in gewapend beton. Cement: Cement is een hydraulisch bindmiddel, d.w.z. een fijn gemalen, anorganisch materiaal dat, vermengd met water, een pasta vormt die uithardt als gevolg van hydrateringsreacties en na uitharding zelfs onder water zijn weerstand en stabiliteit behoudt. Cementmelk: Mengsel van watercement en toeslagstoffen, gebruikt om barsten te injecteren en kabelgoten of voorspanningsstaven te vullen. Centerpengaten: Gaten in de bekistingspanelen van wanden in gewapend beton, voor de plaatsing van tijdelijke pennen die de BOUWWERKEN VAN BETON IN ACHT CHRONOLOGISCHE TYPOLOGIEËN
Taal en Tongval
Dialect and standard language in contact. The many forms of the Langstraat dialect Over the past century, the dialects of the Langstraat region in the province of Noord-Brabant have structurally changed under the influence of the Dutch standard language. The younger dialect varieties that have emerged, have lost characteristic features through time and have adopted features of Standard Dutch. Despite convergence and dialect levelling, however, more variation arises with new forms that sometimes exhibit even more divergent features than their traditional counterparts. Moreover, all participants in the present study seem to use a diversity of linguistic forms and intermediate forms are all but fixated, and even one and the same speaker shows diversity in the use of his dialect.
Brood & Rozen, 2005
Wie zijn we? Waar komen we vandaan en waar gaan we naartoe? Essentiële vragen voor elke persoon of organisatie die vanuit een visie verder wil in deze maatschappij. Verjaardagen zijn soms aanleidingen om bij deze vragen stil te staan. Het initiatief van de BTB-Vakgroep Haven van Antwerpen om naar aanleidingvan haar honderdste verjaardag haar geschiedenis in boekvorm te gieten, draagt daar zeker toe bij. Voor 100jaar Havenarbeidersbond Antwerpen. Van dokwerker tot havenarbeider werden twee
Bulletin KNOB, 2013
frAns nicolAAs mArius eyck vAn zuylichem architectuurhistoricus van het eerste uur ada van deijk brought to you by CORE View metadata, citation and similar papers at core.ac.uk provided by TU Delft Open Access Journals b ull e tin kn o b 2013 • 1
Handelingen - Koninklijke Zuid-Nederlandse Maatschappij voor Taal- en Letterkunde en Geschiedenis, 1970
2013
The privileged position of French in the nineteenth century is the result of a long process. An early administrative centralization, the tight norms and standardi- zation of the language, which gradually assumes the position formerly held by Latin, the use of French in diplomacy, at European courts, but also the oppres- sion and expulsion of Protestants after the revocation of the Edict of Nantes (1685) and the impact of the French Revolution are all elements that were partly responsible for the acceptance of French as the European lingua franca. By dis- cussing the particular case of two well-known works of the Enlightenment, this contribution will explore how French could only achieve its status of transna- tional language of culture thanks to the dynamic interaction between cultures. The publication history of Locke’s Essay concerning human understanding and La Mettrie’s L’homme machine reveals how the Netherlands played a pivotal role in the cultural and historical exchange betw...
2015
1603) as één van die Brabantse s hilders die enige jaren in Italië leefde en er te alvorens zi h definitief in Ant erpen te vestigen. De Vos zou zelfs enige tijd in het atelier van Ja opo Tintoretto er en en zijn er refereert di ijls aan Venetiaanse s hilders ( 1 ). Hij zou met Pieter Breugel naar Italië gereisd zijn ( 2 ). Als bron voor de studie van uur er en in Ant erpen en het hertogdom Brabant in de zestiende eeu is zijn er van ons hatbare aarde. Maarten De Vos leefde in een oelige periode en as a tief in de eerste dertig jaar van de ta htigjarige oorlog, maar ver oos in het atholie e Ant erpen te blijven ter ijl een groot deel van zijn lanten naar Zeeland of de latere republie migreerden. Tijdens de beeldenstorm van 1566 vernielden georganiseerde bendes vele altaren en na de alvinistis he ma htsovername in 1581 d ong het stadsbestuur de gildealtaren uit de Onze-Lieve-Vrou e er te ver ijderen. Kort na de inname van Ant erpen door Alexander Farnese (de beroemde Val van Anterpen op 17 augustus 1585) verhuisden de gilden en amba hten hun retabels opnieu naar hun apellen. Farnese gaf in zijn Peis (vrede) de protestanten en andere tegenstanders van de oning de ans om de stad binnen de vier jaar te verlaten. Velen tro en naar Middelburg, Haarlem, Amsterdam en Emden. Daarop vatten de gilden en broeders happen een ampagne aan om nieu e moderne er en te bestellen bij voorname unsts hilders en beeldsnijders van de Noordelij e renaissan e. Oo dit stond in de 24 punten van de Peis die Marnix van Sint-Aldegonde en Farnese opstelden. Maarten De Vos blee de meest su esrij e aannemer van dergelij e opdra hten. 15 o tober 1595 onta teerden de meesters van het gilde van de ijntaverniers De Vos voor een opdra ht voor hun geheel nieu e apel. Op 16 juli 1597 gaven ze hun vidimus ( e hebben het gezien -d. .z. het ont erp goedge eurd) in zijn atelier voor de Bruiloft te Cana. Op dat moment gold De Vos als de meest ge aardeerde en duurste s hilder van altaarstu en. Zijn ont erpen, in het bijzonder voor prent er , vers henen in dru tot in Venetië toe. ( 3 ) De Hoop S heffer s hreef in de introdu tie van de drie volumes van de Hollstein die aan de s hilder ge ijd zijn dat Maarten De Vos bovenal a tief as als te enaar voor uitgevers van prenten ( 4 ). Na de beeldenstorm van 1566 had hij een Sint-Joris de draak dodend ges hilderd voor het S hermersgild ( 5 ). In 1574 vervaardigde hij de Triptiek van de ongelovige Thomas voor de bonter ers en in 1590 voor het gilde van de Oude Voetboog de Triptiek van de zegepralende Christus.
2014
De productie van manuscripten was en is een tijdrovende zaak: het schrijven van een Tora-rol kost zeker meer dan een jaar. Was er geen andere methode om teksten te vermenigvuldigen? In de Middeleeuwen speelde nog een andere vraag: hoe kan men afbeeldingen reproduceren zonder die te hoeven natekenen? TEKST: Vanuit China kwam het antwoord: men legde de oorspronkelijke tekening omgekeerd op een groot blok hout. Vervolgens werd de afbeelding in het hout uitgesneden. Eenmaal voltooid, werd het blok met inkt bestreken, er werd papier op gelegd en het geheel werd op elkaar geperst. Zo kon men verschillende duplicaten van het origineel maken, totdat de houtsnede wegens slijtage moest worden vervangen.
Alexander Lubotsky