Secondo n'anticadefinision scołastega, xel'arte de goernar łe società. El stesoAristotele inte ła "Pułìtega", el ga riconosuo par primo łe tre forme de goerno co łe so dejenerasion:
politeia - scuaxi conpagna de łademocrasia inte el nostro lenguajo de deso, che xe el pòpoło che goerna.
aristocrasia (oligarchia): dal greco aristoi (i mejo) se intende el goerno dei pì boni, in contrario de la so corusion oligarchia (derivà da "oligoi" che significa "pochi"), che nsoma, saria el goerno de alguni, no xe necesario che sia dei mejo. Ła paroła aristocrasia l'è pasada par ciamarghe el ceto dei nobiłi al posto de ła forma de goerno. Oclocrasia, xe sta definia come "El goerno de ła fecia de ła xente".
monarchia (tiranide): deriva da "mo" (solo) che se riferise al goerno de un omo soło. Ła paroła tiranno, indicava queło che se toeva in maniera iłegal el podere. InteGresia antica no gavea el significà spresante de deso, ma indicava soło l'"iłegałità" del podere.
Da vardare che inte el mondo ellenico, jera riconosua anca ładiarchia, che l'è el goerno de do omani, come che se faxea aSparta.
Inte el1500 ła paroła pułitega ła xe njiesta rivedua anca daMachiavelli che co el so tratà "El prinsipe", ła ga anałixada e el ga identifigà na nova formułasion, separando da on etica siviłe, on etica statuałe, in quanto pì alta e difarente, un etica del goerno de on entità teritorial e de na comunità omana, che l'è el superior atore distinto da łe exijense de ogni singoło omo o grupo de omani de ła comunità eła.
Eło inventa cusì el termine "Raxon de stato", che paró ła mantegnarà sempre ben separada dal termine pułitega, che ła so acesion par Machiavelli a restarà inte el totałe poxitiva, (ła fraxe "el fin xustifega i mexi" l'è stada atribuia falsamente a Macchiavelli). Machiavelli intendea dare a ła pułitega on autonomia che el clero de l'epoca no jera disposto a darghe. El vegnarà censurà dai so contenporanei e criticà in tutaEoropa par łe so dichiarasion.
Stesa sorte ła ghe tocarà on secoło dopo aThomas Hobbes anca se el ghea riconosuo ła mejor forma de goerno inte el sovran asołuto el considerava ła so funsion che derivava no da ła vołontà divina (come che stabiłiva ła tradision) ma da on pato orixinario tra omani libari.Al contrario de Hobbes,John Locke no soło no'l vedea inte l'atribusion al sovran de tuti i poderi ła sołusion a i scontri del popoło ma ansi el ga scrito l'idea che el sovran el gavea da rispetar i diriti fondamentałi come ła propietà privada. Fondamentałe xe inte ła storia del pensiero pułitego l'opara deMontesquieu "L'ésprit des lois" (El spirito de łe lexi) dove viene formulata la distinzione dei poteri come prinsipio base par evitare la tiranide. Anca Montesquieu el tira lustro su i vari tipi de goerno, par finir dixendo che ła monarchia costitusionałe resta ła forma mejo, parché ła clase nobiłe in xenerałe xe manco corutibiłe, visto che ła xe vincołada al prinsipio delonore.
Inte elXIX secołoKarl Marx el ga ideà ła critega sientifega al sistema capitałista borghexe e ła fiłoxofia, in contrapoxision a l'ideałixmo e al spirituałixmo, delmateriałixmo storico, e dopodiałetico: ła storia dei sistemi sociałi e istitusionałi xe determinada da na strutura che ła riva, da la so "sostansa", dai raporti economisi che ghe xe. L'economia ła raprexenta ła baxe fondamentałe e esensiałe de ła società, che ła njien a esare modełada e influensada dai raporti economisi (ła struturasion), che proprio parché al nasare de l'organixasion sociałe, core in maniera semplise a determinarghe i vari ordinj sociałi, culturałi e ideołoxisi del sistema capitałista borghexe (sovrastruturà) o "formà". Marx el ga sotołinea che el raporto non xe da considerarse in maniera semplise deterministega.
Inte elXX secoło, l'arte de ła pułitega ła xe diventada anca on laboratorio pràtego de łeteorie pułiteghe. I se ga xviłupà, in fati, na caterba de sistemi difarenti de xestire łaroba publega. In fianco a łe monarchie che ghe jera al scumisiarse del secoło, cresea łe prime democrasie borghexi, e contenporaneamente i primi esperimenti de aplicasion pràtega delsociałismo, ła maxor parte njui fora inte i sistemi opresivi. Inte ła prima metà del secoło a ste forme łe njiea in parte i totałitarismi e autoritarismi dedrita, derivanti da ła crixi de łe fraxiłi democrasie.
Inte i ultimi ani ła pułitega xe ndà via via trasformandose, toendo drento come sojeto ła cusì dixua società siviłe, fata de moimenti de opinion che i serca de cavarla al'astrasion drento cui xe sta sempre confinada: ła pułitega ła se fa globałe e inte ła cosiensa de tanti se dełinea come stato in costante devegnere de łe rełasion sociałi e economighe.
Uno dei strumenti de intervento de ła società siviłe inte l'asion pułitega istitusional i xe stai vedui senpre pì de frecuente i referendum de inisiativa popołare, sia in jiro nasionałe, sia sempre pì de frecuente in jiro rejonal o locałe.
