Oʻzbekcha (uz)rashk
\f. ■ < .* j — qizgʻanish; kunchilik; koʻra olmaslik; raqiblik
1 Yaxshi kurgan kishisini birovdan qizgʻanish, kunchilik. ◆ Sevgi bor yerdarashk bor.Maqol. ◆ sht Koʻksim-da yana yurakni oʻrtovchirashk a/shnga oldi.P. Qodirov, „Uch ildiz“. ◆ Sen deysan, dilim pok,rashkdan yiroqman. Sen unding, men esa hanuz tuproqman.A. Oripov, „Yillar armoni“.
2 Koʻrolmaslik, gʻashlik, hasad. /◆ Kanizak:] Bilaman, musobaqadosh ikki kishidan biri-ning yutugʻi ikkinchisiningrashkini emas, havasini, gʻayratini keltirishi kerak.A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“. ◆ Odamning ikki dushmani boʻlsa, bittasi —rashk, ik-kinchisi esa oʻzini idora qila olmaslik.S. Karomatov, „Bir tomchi qon“.
РАШК.Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
rashk
1ревность; ◆ sevgi bor yerda rashk borпосл. где любовь, там и ревность;
2зависть; ◆ rashk qiladiили ◆ rashki keladi 1) он ревнует; 2) он завидует; ◆ Otimning qanotiga yuguruk bulutlar rashk qiladi (Ойбек, «Навоий») Резвости моего скакуна завидуют быстрые облака; ◆ rashkini keltirmoq 1) вызывать ревность; 2) вызывать зависть.