i-fo-da
arab. – anglatish, oʻrgatish; xabardor qilish; ifodalash, bayon qilish; koʻrsatma;
1. Bildiruvchi, aks ettiruvchi nutq birligi: soʻz, ibora, gan va b. ◆ Oʻqituvchi qisqaifodada koʻp fikr ayta bilish mahoratiga ega boʻlmogʻi lozim.R. Usmonov, „Odobnoma.“ ◆ Bu soʻz borligʻimning, butun qalbimningIfodasi boʻlib quyilar tilga.Zulfiya. ◆ Ifoda siqiqligi sheʼrda muhim masalalardandir."Yoshlik".
2. Aks ettiruvchi yoki mujassamlantiruvchi belgi, holat, ramz. ◆ Qardosh mamlakatlar adabiyoti va sanʼati dekadalari — xalqlar doʻstliginingifodasidir. ◆ Oʻzingiz bilasiz, — dedi Sidiqjon unga maʼyus nazar tashlab; uning bu qarashida cheksiz minnatdorchilikifodasi bor edi.A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari.“ ◆ Chehrasiga qalqib chiqqan alamliifodani yashirishga urinib, burilib qaradi.Oʻ. Hoshimov, „Qalbinga quloq sol.“
3. Biror matematik bogʻlanishni bildiruvchi formula. ◆ Algebrikifoda. Pifagor teoremasining matematikifodasi. Ifodani yechmoq. _
ИФОДА.Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
ifoda
1выражение,отражение; ◆ ~ qilmoq, ~ etmoq выражать; отражать; ◆ ~ qilinmoq; ~ etilmoq выражаться; отражаться; быть отражаемым; ◆ oʻz ~sini topmoq находить своё отражение (в чем-л.);
2формулировка (напр. повестки дня).