Yadro uloqtirish yakuniy bosqichi (yarim choʻkkadan sakrash). Xartmut Briesenik, (Xartmut Brizenik) GDR
Yadro uloqtirish – maxsus sport snaryadining qoʻlni siltash harakati bilan masofaga uloqtirish boʻyicha musobaqa. Intizom uloqtirishga tegishli boʻlib,yengil atletika dasturining texnik turlariga kiritilgan. Sportchilardan portlovchi kuch va muvofiqlashtirish(koordinatsiya)ni talab qiladi. Bu 1896-yildan beri erkaklar uchun, 1948-yildan beri ayollar uchun Olimpiada atletika mashqii hisoblanadi. Yengil atletika koʻpkurashiga kiritilgan.
Musobaqa ishtirokchilari 35° li sektorda uloqtirishni amalga oshiradilar, uning tepasi 2,135metr diametrli doira markazidan boshlanadi. Uloqtirish masofasi doiraning ichki aylanasidan snaryadning yerga urilsh nuqtasigacha boʻlgan masofa sifatida oʻlchanadi. Hozirgi vaqtda rasman qabul qilingan yadroning parametrlari uning ogʻirligi va diametri hisoblanadi. Erkaklar uchun – 7,260 kg va 120-129 mm, ayollar uchun – 4 kg va 100-109 mm[1]. Yadro etarlicha silliq boʻlishi kerak[2].
Rasmiy musobaqalarda raqobatchilar odatda oltita urinishda qatnashadilar. Agar ishtirokchilar soni sakkiztadan ortiq boʻlsa, dastlabki 3 urinishdan soʻng eng yaxshi sakkiztasi tanlanadi va keyingi uchta urinishda ular oltita urinishda maksimal natija uchun kurashadilar.
Urinish boshlanishidan oldin sportchi aylanada shunday holatini oladi: yadro boʻyin yoki iyagiga tegishi yoki mahkamlanishi kerak va surish paytida qoʻl bu holatdan pastga tushmasligi kerak. Yadro elkalarining chizigʻidan tashqariga tortilmasligi kerak.
Yadroni bir qoʻl bilan uloqtirishga ruxsat beriladi. Har qanday qoʻlqopdan foydalanish taqiqlangan. Kaftt yoki barmoqlaga bint oʻrash ham taqiqlanadi. Agar sportchining jarohati bogʻlangan boʻlsa, u qoʻlini hakamga koʻrsatishi kerak. Hakam sportchini musobaqaga kiritish toʻgʻrisida qaror qabul qiladi.
1912-yilgi Olimpiya chempioni Patrik Makdonald (Patrik Makdonald)(AQSh)
Tez-tez uchraydigan xato – bu sportchi urinishni yakunlab, orqaga qadam tashlamasdan oldinga aylanadan chiqib ketishi yoki siltab uloqtirishda aylananing chetiga shunchaki tegib ketishidir. Baʼzan, muvaffaqiyatsiz urinishda, sportchilar ularning urinishi hisobga olinmasligi uchun ataylab aylanadan oldinga qadam qoʻyishadi[3].
Yadro uloqtirish, engil atletikaning boshqa koʻplab yoʻnalishlari singari, XIX asrning oʻrtalarida Angliyada, diametri 7 fut (2,134m) ogʻirligi 16 funt (7,257 kg) boʻlgan yadro uloqtirish boʻyicha birinchi musobaqalar oʻtkazilganda paydo boʻlgan. Birinchi jahon rekordi1866 yilga toʻgʻri keladi – 10,62 m. Oʻsha davrning texnikasi ibtidoiy edi, sportchilar aylananing butun maydonidan foydalanmasdi va bir oyoqda oldinga sakrar edi. Qizigʻi shundaki,1912 yilgacha chempionni aniqlashda eng yaxshi urinishda ikkala qoʻlning siltashi va hatto ikkala qoʻlning surish miqdori ham hisobga olingan. Sportchilarning uygʻun rivojlanishi shunday ragʻbatlantirilgan.
Bu holat 1950-yilgacha davom etdi. Soʻnggi jahon rekordi Jeyms Fuchs (Djeyms Fuks) tomonidan oʻrnatilgan – 17,95 m.
Hozirgi vaqtda sportchilarni tayyorlashda yordamchi mashqlardan biri sifatida klassik baland va pastdan oldinga zarba berish texnikasidan foydalaniladi.
Yadro uloqtirishning dastlabki bosqichi. Udo Baier (Udo Bayer) (GDR)
1950-yillarda taniqli amerikalik sportchi Peri OʻBrayensakrab uloqtirish texnikasini tubdan takomillashtirdi. (inogda takje nazivaemuyu „xlyost tuloviщem“, v SShA eyo nazivayut glide). Sportchi harakatni boshlaydi, uloqtirish yoʻnalishiga orqasi bilan turadi, uzoqroqqa ogʻib, aylanib zarbani oladi. Keyin, kuchli harakat bilan, 180 daraja burilib va bir vaqtning oʻzida toʻgʻrilanib, yadroni oldinga va yuqoriga otib yuboradi. Peri OʻBrayen 18 va 19 metr natija koʻrsatib, jahon rekordini oʻn marta yangiladi va zamonaviy siltab (koʻtarish) uloqtirish texnikasiga asos soldi .
Ushbu uslub ayniqsa Rossiyada mashhur boʻlib, u boshqa koʻplab mamlakatlardagi sportchilar tomonidan qoʻllanadi va bu ayol itaruvchilar orasida boshqa usullarga qaraganda koʻproq uchraydi.
1970-yillardaaylanib oʻtish uchun yangi original texnika ishlab chiqildi (AQShda buinglizcha:spinyokiinglizcha:rotational deb ataladi). Uning muallifi - taniqli sovet murabbiyi Viktor Ilich Alekseev (Viktor Ilich Alekseev) . Uning shogirdi Aleksandr Barishnikov (Aleksandr Barishnikov) yangi texnika yordamida dunyoda birinchi boʻlib 22 metr natija koʻrsatdi. Alekseevning oʻzi ishlab chiqqan texnikani oddiygina „variant“ („variantom“) deb atagan (u „chiziqli tebranish“, yaʼni sakrashdan surish yoki „disk usuli“ dan farqli oʻlaroq, „dumaloq tebranish usuli“ deb ham ataladi)[4]. Amerikalik sportchi Brayan Oldfild (Brayan Oldfild) manevrning dastlabki bosqichida choʻzilishdan toʻplanish bosqichini qoʻshib, yadroni burib siltash texnikasini murakkablashtirdi. Oldfield spirali boshlangʻich bosqichda va burilish paytida pastki mushaklardan (xususan, oyoq barmoqlarida turganda toʻpiqning mushaklari va boldir mushaklari) intensiv foydalanishi bilan sovet texnikasidan farq qiladi. (Sovet versiyasida, butun ketma-ketlik yuqori pozitsiyadan amalga oshiriladi, bunda toʻpiqda oxirgi bosqichda keskn kuch ishlatiladi) Oyoqlarning kengroq oʻrnatilishi va oyoqlarning harakatining keskin amplitudasi bilan amalga oshiriladi va shuning uchun u bor. spiralni ochish paytida pastki poydevor va tananing chuqurroq tushishi va shunga mos ravishda bajarish paytida koʻproq energiya sarfi bilan ham farqlanadi. Amerika usulining afzalliklari: burilishdan chiqishda sportchi tanasining kattachiziqli tezligi va yanada barqaror pozitsiya bilan tananing yuqori va pastki qismlari muvozanatini saqlash uchun kamroq zoʻriqish boʻlishi. Sovet usulining afzalliklari: kichikroq burilishradiusi, sportchi tanasining kattaburchak tezligi va oyoqlarning sakrash harakatlarining katta amplitudasi, oxirgi bosqichda tizzalarning egilib-choʻzilishi, kamroq barqarorlik va kam energiya sarfi. Sovet Ittifoqining ijro etilishiga boʻlgan yondashuv tez aylanish jarayonida muvozanatni saqlash uchun oyoqlarda turgʻunlik va barqarorlikni rivojlantirishni talab qiladi. Amerika usuli esa tajribasiz sportchilar uchun qulay.
Siltashni amalga oshirayotganda sportchi orqa tomoni bilan sektorga turadi va bir yarim aylanishni bajarib, yadroni uloqtiradi.
Yengil atletika rivojlanishining hozirgi bosqichida erkak sportchilar oʻrtasida burilib yadro uloqtirish usuli AQShda Rossiyaga qaraganda ancha ommalashdi. Sobiq jahon rekordchisi Rendi Barns (23,12 m) va AQShning barcha etakchi erkak sportchilari (Adam Nelson, Kristian Kantvell, Riza Xoffa) bu usuldan foydalangan va foydalanyapti.
Biroq, yadro uloqtirish tarixidagi uchinchi natijani sakrashli eski usul bilan Ulf Timmermann (GDR) koʻrsatdi – 23,06 m. Shuning uchun bu ikkala usul ham jahon sahnasida raqobatlashmoqda.
Yadro uloqtirish alohida yoʻnalish (dissiplina) sifatida boshlanganidan hozirgi kungacha erkaklar oʻrtasida amerikalik sportchilar ustunlik qiladi. Turli vaqtlarda ularga SSSR, GDR, keyin esa Ukraina va Belorussiya sportchilari raqiblik qilishdi.
Ayollar uchun yadro uloqtirish 1948-yildan boshlab urushdan keyingi Olimpiya oʻyinlarida ommabob sport turiga aylandi. Koʻp yillar davomida SSSR, GDR va Chexoslovakiya ayol sportchilari ushbu yoʻnalishda ustunlik qilishgan. Ayni paytda Belorussiya, Yangi Zelandiya, Rossiya va Xitoy ayol sportchilari oʻz oʻrniga ega.
Moskvadagi Olimpiya oʻyinlaridan keyin (1980) erkaklar yadrosi 3 grammga ogʻirlashgan.
Afinada (2004) boʻlib oʻtgan Olimpiada oʻyinlari paytida yadro uloqtirish boʻyicha musobaqaning finaliOlimpiyadagi qadimiy stadion hududida boʻlib oʻtdi. Avvaliga ular disk yoki nayza uloqtirish boʻyicha musobaqalar oʻtkazishni xohlashdi, ammo xavfsizroq yadro uloqtirish usulini tanlashdi.
↑Kosyanok N. M. Sistemoobrazuyuщiy podxod v texnologii obucheniya po tolkaniyu yadra studentami VUZa. // Sportivnie igri i edinoborstva v sovremennoy sisteme fizicheskogo vospitaniya. – Grodno: Grodn. gos. un-t, 2006. – S. 73 – 158 s. –ISBN 985-417-860-9.
