Tonarigumi yokiMahalla uyushmasi (yaponcha:隣組)Ikkinchi jahon urushidaYaponiya hukumati tomonidan tashkil etilgan milliy safarbarlik dasturining eng kichik birligi edi. Birlik yongʻinni oʻchirish, fuqaro mudofaasi va ichki xavfsizlikni taʼminlash uchun tashkil etilgan 10-15 xonadondan iborat boʻlinmalardan iborat bo‘lgan[1].
Qoʻshnilarning oʻzaro yordam uyushmalari Yaponiyada Edo davridan oldin mavjud edi. Tizim 1940-yil 11-sentyabrda Bosh vazir Fumimaro Konoe kabineti tomonidan Ichki ishlar vazirligi (Yaponiya) buyrugʻi bilan rasmiylashtirilgan. Ishtirok etish majburiy edi. Har bir boʻlinma ratsionga moʻljallangan tovarlarni taqsimlash, davlat zayomlarini taqsimlash, yongʻinga qarshi kurash, sogʻliqni saqlash vafuqarolik mudofaasi uchun javobgar edi. Har bir bo‘linma, shuningdek, Milliy maʼnaviy safarbarlik harakatiga oid hukumattarg‘ibotini tarqatish va vatanparvarlik mitinglarida ishtirok etishni tashkil etish orqali ko‘maklashishga ham mas’ul edi[2].
Hukumat, shuningdek,tonariguminijamoat xavfsizligini taʼminlash uchun foydali deb topdi. Milliy qonunlarning buzilishi va shubhali siyosiy yoki axloqiy xatti-harakatlarni kuzatish uchun har bir mahalla uyushmasini Tokko politsiyasi bilan bogʻlaydigan axborotchilar tarmogʻi tashkil etildi.[3]
Tonarigumi xuddi shu maqsadlar uchun Yaponiya tomonidan bosib olingan hududlarda, jumladan Manchukuo, Mengjiang, Van Jingwei hukumati va keyinchalikJanubi-Sharqiy Osiyoning bosib olingan hududlarida (masalan, Indoneziya[4]) tashkil etilgan[5].
KeyinchalikTinch okeani urushidatonarigumi qirgʻoq boʻylab shaharlar yoki shubhali qayiqlar ustida dushman samolyotlari uchun kuzatuvchi sifatida xizmat qilish uchun asosiy harbiy tayyorgarlikni oldi. Urushning soʻnggi bosqichida imperator hukumati tonarigumi dushman bostirib kelgan taqdirda ikkinchi darajali militsiya tuzishni maqsad qilgan. Baʼzitonarigumilar Tinch okeani urushining soʻnggi kunlarida Manchukuo, ShimoliyChosen vaKarafutodagi janglarda qatnashgan.
1947-yilda Amerika ishgʻol hokimiyati tomonidan rasman bekor qilingan tizim nominal jihatdan mustaqil ixtiyoriy uyushmalar boʻlgan, ammo mahalliy boshqaruv va muvofiqlashtirish uchun cheklangan mas’uliyatga ega boʻlgan kvazi-davlat maqomini saqlab qolgan[6].