Dulkadir viloyati[1] yokiMarash eyaleti (turkcha:Maraş Eyaleti)Usmoniylar imperiyasining viloyatlaridan biri boʻlgan.
Dulkadir beyligi Usmoniylarga boʻysungan eng soʻnggiOnadoʻli beyliklaridan biri edi. 1521-yilgacha mustaqilligini saqlab qolishga muvaffaq boʻlgan va 1530-yilda toʻliq ravishda imperiya tarkibiga qoʻshilgan[2].
Viloyatning aynan qachon tashkil etilgani nomaʼlum. Usmoniy tarixchisiIbn Kemalning yozishicha, Ali hukmronlik qilgan hudud beshta sanjakka boʻlingan va ularga markaziy hukumat tomonidan hokimlar tayinlangan, biroqbeklarbegi tayinlangani haqida hech narsa deyilmagan. 1526-yilgiicmaldefterda hudud „vilayet“eyalet emas, balki viloyat deya oddiy mintaqa sifatida tasvirlangan. 1527-yilga oid deb hisoblangan bir manbada MarashKaraman viloyati tarkibida, Bozok esaRum viloyati tarkibida qayd etilgan.
Dulkadir viloyati bosh vazirPargali Ibrohim posho 1527-yildaKalenderoğlu qo‘zg‘olonini bostirgandan soʻng, mamlakatda tartibni taʼminlash maqsadida amalga oshirilgan maʼmuriy oʻzgarishlar chogʻida tashkil etilgan boʻlishi mumkin. Tarixchi Celâlzâde Mustafa Çelebi 1538-yilda yozilgan„Tabakātü'l-memâlik“ asarida Dulkadir viloyati beklarbegi haqida maʼlumot bergan[3].
XVI asr boshlarida viloyat aholisi, asosan,turkmanlarning Dulkadir qabilasiga mansub koʻchmanchilardan iborat edi. 1526-yilgiicmal defter maʼlumotlariga koʻra, mintaqada jami 69 481 xonadon (taxminan 350 ming kishi) yashagan. Shulardan 48 665 (245 ming kishi) musulmon dehqonlar, 18 158 kishi Dulkadir koʻchmanchilari, 2 631 kishi esa nasroniylar boʻlgan. Mintaqada 523 ta qishloq, 3412 ta ovul, 62 ta xoʻjalik, 64 ta qishloq va 35 tayaylov mavjud edi[3].
1570–1580-yillarga kelib aholining soni ortib, 113 028 xonadonga (taxminan 550 ming kishi) yetgan, ulardan 70 368 nafari musulmon dehqonlar, 38 497 nafari koʻchmanchilar, 4 163 nafari nasroniylar edi. Shu davrda viloyatda 2169 nafartımâr yaʼni harbiy xizmatni oʻtash sharti evaziga yer berilgan kishilar va 5500 nafar soliq yigʻuvchilardan iborat boʻlgan. XVII asrda esa bu raqamlar mos ravishda 2869 ta timor va 6800 soliq yigʻuvchiga yetgan[3].