Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Эчтәлеккә күчү
Wikipedia
Эзләү

HD37017

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD37017 latin yazuında])
HD37017
Каталог кодыHR 1890[1],GSC 04774-00922[1],HD 37017[1],SAO 132317[1],HIP 26233[1],2MASS J05352186-0429390[1],BD-04 1183[1],CEL 834[1],GC 6932[1],GCRV 3419[1],HIC 26233[1],JP11 5688[1],JP11 5689[1],PPM 188221[1],ROT 873[1],TD1 4937[1],TYC 4774-922-1[1],UBV 5508[1],UBV M 51687[1],V1046 Ori[1],YZ 94 1663[1],uvby98 900010632 V[1],ALS 14786[1],WDS J05354-0430AB[1],uvby98 900010632[1],SBC9 339[1],CMC 132317[1],CMC 304046[1],HGAM 434[1],SBC7 239[1],WEB 5132[1] һәмGaia DR2 3209634905754969856[1]
ЙолдызлыкОрион йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык378 ± 10 парсек[3]
Скорость вращения звезды165 km/s[4]
Параллакс0,4468 ± 0,1712 миллисекунда дуги[5]
Склонение собственного движения2,511 ± 0,384 миллиарксекунд в год[5]
Прямое восхождение собственного движения0,459 ± 0,394 миллиарксекунд в год[5]
Радиаль тизлек29,5 ± 1,5 km/s[6]
Тип переменной звездывращающаяся типа SX Овна[d]
Спектраль сыйныфB2/3V[7]
Күренмә йолдызча зурлык6,56[8]
ЧорJ2000.0[d][5]
Туры калкулык83,841115400678 °[5]
Авышлык−4,494178019717 °[5]

HD37017Орион йолдызлыгы[2]нда урнашканB2/3V[7] спектраль класслы химикпекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы6,56[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдызбаш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә,баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда,He,N һәмO, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакыттаMn,Sr,Y һәмZr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондыйдиффузия һәмлевитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очыпгравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр

[үзгәртү |вики-текстны үзгәртү]
  1. 1,001,011,021,031,041,051,061,071,081,091,101,111,121,131,141,151,161,171,181,191,201,211,221,231,241,251,261,271,281,291,301,3137017 SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,02,1VizieR
  3. Kounkel M.,Loinard L.,Hartmann L. et al.The Gould's Belt Distances Survey (GOBELINS) II. Distances and structure toward the Orion molecular clouds //Astrophys. J. /E. VishniacIOP Publishing, 2017. — ISSN0004-637X;1538-4357doi:10.3847/1538-4357/834/2/142arXiv:1609.04041
  4. Abt, Helmut A., Levato, Hugo, Grosso, MonicaRotational Velocities of B Stars //Astrophys. J. /E. VishniacIOP Publishing, 2002. — ISSN0004-637X;1538-4357doi:10.1086/340590
  5. 5,05,15,25,35,45,5Collaboration G.Gaia Data Release 2 /Data Processing and Analysis Consortium,European Space Agency — 2018.
  6. Pourbaix, D.,Udry, S.SB9: The ninth catalogue of spectroscopic binary orbits //Astron. Astrophys. /T. ForveilleEDP Sciences, 2004. — ISSN0004-6361;0365-0138;1432-0746;1286-4846doi:10.1051/0004-6361:20041213arXiv:astro-ph/0406573
  7. 7,07,1Houk, N., Swift, C.Michigan catalogue of two-dimensional spectral types for the HD Stars — 1999.
  8. 8,08,1Ducati, J. R.Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system — 2002.
  9. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. E. H. Brandt.Levitation in Physics.Science243, 349 (1989).
  15. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү |вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү |вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
Бу — астрономия буенчамәкалә төпчеге.
Сезмәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,Википедияпроектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак —https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD37017&oldid=2932945
Төркемнәр:
Яшерен төркемнәр:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp