Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Эчтәлеккә күчү
Wikipedia
Эзләү

HD134214

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD134214 latin yazuında])
HD134214
Каталог кодыSAO 159050[1],BD-13 4081[1],HIP 74145[1],2MASS J15090240-1359585[1],GSC 05592-00971[1],HD 134214[1],GC 20368[1],HIC 74145[1],PPM 229817[1],SRS 12749[1],TD1 17975[1],TYC 5592-971-1[1],HI Lib[1],uvby98 100134214 V[1],WDS J15090-1400[1],uvby98 100134214[1],Gaia DR1 6308692846220998144[1],YZC 11 5298[1],Gaia DR2 6308692850516918656[1],SKY# 27467[1],Renson 38100[1] һәмGEN# +1.00134214[1]
ЙолдызлыкМизан йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык93,1793 ± 0,415 парсек[3]
Параллакс10,732 ± 0,0478 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения13,758 ± 0,064 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения−45,728 ± 0,091 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек−14,342 ± 0,001 km/s[4]
Спектраль сыйныфApSrEu(Cr)[5]
Күренмә йолдызча зурлык7,46 ± 0,01[6]
Диаметры2 380 000 km[7]
ЧорJ2000.0[d][3]
Туры калкулык227,26002109564 °[3]
Авышлык−13,999631292232 °[3]

HD134214Мизан йолдызлыгы[2]нда урнашканApSrEu(Cr)[5] спектраль класслы химикпекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы7,46 ± 0,01[6] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[8] Әлеге химик пекуляр йолдызбаш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[9][10]

Гадәттә,баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[11] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда,He,N һәмO, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакыттаMn,Sr,Y һәмZr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[12] Мондыйдиффузия һәмлевитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очыпгравитацияне җиңү барсын[13] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[14]

Искәрмәләр

[үзгәртү |вики-текстны үзгәртү]
  1. 1,001,011,021,031,041,051,061,071,081,091,101,111,121,131,141,151,161,171,181,191,201,21HI Lib SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,02,1VizieR
  3. 3,03,13,23,33,43,53,6Gaia Data Release 2 /Data Processing and Analysis Consortium,European Space Agency — 2018.
  4. Soubiran, C.,Chemin, L.,Udry, S. et al.Gaia Data Release 2. The catalogue of radial velocity standard stars //Astron. Astrophys. /T. ForveilleEDP Sciences, 2018. — 8 p. — ISSN0004-6361;0365-0138;1432-0746;1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201832795arXiv:1804.09370
  5. 5,05,1Houk N.Catalogue of two-dimensional spectral types for the HD stars — 1988.
  6. 6,06,1Bastian, U.,Fabricius, C.The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars //Astron. Astrophys. /T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN0004-6361;0365-0138;1432-0746;1286-4846
  7. O. KochukhovInterferometry of chemically peculiar stars: theoretical predictions versus modern observing facilities //Mon. Not. R. Astron. Soc. /D. FlowerOUP, 2014. — 14 p. — ISSN0035-8711;1365-2966doi:10.1093/MNRAS/STU1259arXiv:1406.6093
  8. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  9. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. E. H. Brandt.Levitation in Physics.Science243, 349 (1989).
  14. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү |вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү |вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
Бу — астрономия буенчамәкалә төпчеге.
Сезмәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп,Википедияпроектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак —https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD134214&oldid=2931930
Төркемнәр:
Яшерен төркемнәр:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp