Willy Brandt veya doğum adıylaHerbert Ernst Karl Frahm (d. 18 Aralık 1913,Lübeck – ö. 8 Ekim 1992,Unkel), Federal Almanya Şansölyesi (1969-1974), Almanya Sosyal Demokrat Partisi (SPD) lideri (1964-1987).
Üniversite eğitimi sırasında, genç bir sosyal demokrat olarak sürdürdüğü etkinlikler yüzündenGestapo ile başı derde girdi, tutuklanmamak içinAlmanya'dan kaçmak zorunda kaldı. Willy Brandt takma adını bu sırada aldı. 1934 yılında Devrimci Gençlik Örgütleri Uluslararası Bürosu kuruluşunda yer aldı ve bu kuruluşun sekreterliğine seçildi.Gunnar Gaasland adlı Norveçli bir öğrenci kılığında, Eylül-Aralık 1936 tarihlerinde Almanya'da bulundu. Sınır dışı edilmekten korunmak içinLübeck'te Gertrud Meyer ile hayali bir evlilik gerçekleştirdi. Meyer 1933 yılının Temmuz ayında Norveç'te Brandt'a katıldı. 1937 yılında,İspanya İç Savaşı sırasında, bir gazeteci olarakİspanya'da çalıştı. 1938 yılında, Alman hükûmeti kendisini vatandaşlıktan çıkardı. Bu yüzden Norveç vatandaşlığı için başvuruda bulundu.Norveç'te gazetecilik yapmaya başladı. Nazi AlmanyasıNorveç'i işgal edince bu kez Ağustos 1940'taİsveç'e kaçtı,II. Dünya Savaşı'nın sonuna kadar orada kaldı. Nazi Almanyası'nda sosyal demokratlar ve İkinci Dünya Savaşı başında işgal altındaki ülkelerin yaşadığı sorunlar hakkında Bommersvik kolejinde 1 Aralık 1940'ta ders vermeye başladı. Bu zaman zarfında Norveç ve İsveç'te sürgündeNorveççe veİsveççe öğrendi.
Savaş bitince Norveç vatandaşı olarak Almanya'ya geri döndü, bir süreBerlin'deki Norveç temsilciliğinde basın ataşeliği görevinde bulundu.
Siyasal yaşama dönmek için yeniden Alman vatandaşlığına geçti. 1948 yılındaSPD'ye katıldı. Bir süre SPD Yürütme Komitesi'nin Berlin temsilcisi olarak çalıştıktan sonra, 1949'daFederal Parlamento'ya girdi. Sekiz yıl sonra seçildiği Batı Berlin Belediye Başkanlığı (1957-1966) görevi dünyaca tanınmasını sağladı.Sovyetler Birliği'nin 1958'de Batı Berlin'in askerden arındırılmış açık kent ilan edilmesini istemesi, özellikle 1961'deBerlin Duvarı'nın örülmesi karşısında kararlı bir tutum izledi. 1964'te Erich Ollenhauer'in yerine SPD başkanlığına seçildi. 1961, 1965 ve 1969'da üç kez şansölyeliğe aday oldu.
Hristiyan Demokratlar ile Sosyal Demokratlar arasında 1966'da kurulanbüyük koalisyonda dışişleri bakanı ve şansölye yardımcısı oldu. 1969 federal seçimlerinde SPD'nin oylarını artırması üzerine,Hür Demokrat Parti'yle (FDP) bir koalisyon hükûmeti kurdu. Hükûmetinin ilk önemli kararı, Alman markını (DM) revalüe etmek, ikincisi de Nükleer Silahların Yayılmasını Önleme Antlaşması'nı imzalamak oldu.
Şansölye seçildikten bir yıl sonra çalışmalarını dış ilişkilerde yoğunlaştırdı. ÖzellikleDoğu Almanya, Doğu Avrupa'nın öteki sosyalist ülkeleri veSSCB ile ilişkileri geliştirmek amacıylaOstpolitik (Doğu politikası) olarak bilinen politikayı oluşturdu. Bu çabaların sonucunda Ağustos 1970'te SSCB ile Batı Almanya arasında, iki ülkenin kuvvete başvurmamayı karşılıklı olarak taahhüt ettiği ve Avrupa'nın o günkü sınırlarını tanıdığı bir antlaşma imzalandı. Aynı yılın Aralık ayında Batı Almanya ile Polonya arasında imzalanan saldırmazlık antlaşması, Oder-Neisse hattını Polonya sınırı olarak kesinleştirdi. Bunu Eylül 1971'de Berlin'in statüsüyle ilgili Dört Büyükler Antlaşması izledi. Polonya'yla yaptığı antlaşma önemli tartışmalara yol açtı. Karşıtları, antlaşmanın Almanya'nınII. Dünya Savaşı'ndan sonra işgale uğrayan Alman topraklarının yitirilmesi anlamına geldiğini ileri sürerken, yandaşları böylece iki Almanya'nın yeniden birleşmesinin yolunun açıldığını ve Doğu Avrupa'yla ilişkilerde istikrar sağlandığını savundu. Polonya ziyareti sırasında Varşova Yahudi Gettosu'nda Naziler tarafından öldürülen insanlar için inşa edilen anıtın önünde birden diz çöktü ve bu davranışı dünyada büyük yankı buldu.[1][2]
Avrupa Birliği düşüncesinin sadık bir yandaşı olarakAvrupa Ekonomik Topluluğu'nun (uz.) genişlemesineFransa'dan gelen itirazları kırmak için kişisel ağırlığını kullandı.Birleşik Krallık'ın ve öbür ülkelerin AET'ye girmesi konusunda başka bütün devlet adamlarından daha çok çaba harcadı.
Mayıs 1974'te bir casusluk skandalı yüzünden istifa etmek zorunda kaldı. 1976'da Sosyalist Enternasyonal'in başkanlığına seçildi. Mart 1987'de SPD başkanlığından ayrıldı. Doğu ile Batı arasında yakınlaşma sağlanması yönündeki kesintisiz çabalarından dolayı 1971 yılındaNobel Barış Ödülü'ne layık görüldü.
8 Ekim 1992 tarihinde,Ren Nehri üzerinde,Unkel'de bulunan evinde kolon kanserinden öldü ve cenazesi devlet töreniyle yapıldı. Berlin'dekiZehlendorf'ta mezarlıkta toprağa verildi.
