Jacobus Henricus van 't Hoff (d. 30 Ağustos 1852,Rotterdam – ö. 1 Mart 1911,Berlin),Nobel Kimya Ödülü sahibiHollandalı kimyacı.
En önemli çalışma konuları arasında;kimyasal kinetik,kimyasal denge,ozmotik basınç vekristalografi bulunur. Van 't Hoff, bugün anladığımız anlamdakifiziksel kimya disiplininin temellerini oluşturmuştur.Fransız kimyacılarAntoine Lavoisier veLouis Pasteur ileAlmankimyacıFriedrich Wöhler ile birlikte tüm zamanların en büyük kimyacısı olarak kabul edilir.
Genç yaşlarından itibaren bilim ve doğayla ilgilendi. Babasının karşı çıkmasına rağmen, önceDelft Teknik Üniversitesi'nde sonra daLeiden Üniversitesi'nde kimya okumaya gitti. 1874'teUtrecht Üniversitesi'nden doktora derecesini aldı. 1878'de Johanna Francina Mees ile evlendi. İki kız, iki de erkek çocukları oldu.
Kimyasal kinetik alanındaki çalışmalarını 1884'teÉtudes de Dynamique chimique adı altında yayımladı. Bu eserinde, birreaksiyonun derecesini tayin etmede grafik kullanımına ilişkin yeni bir metot tanımlıyor ve kimyasal dengeyetermodinamik yasalarını uyguluyordu. 1886'da, seyreltikçözeltilerlegazlar arasındaki benzerliği kanıtladı. 1895'e dek,Svante Arrhenius'un elektrolitlerin disosyasyonu teorisi üzerinde çalıştı. 1896'daBerlin'de Prusya Bilimler Akademisi profesörü oldu. 1897'de Alman kimyacıWilhelm Ostwald ile birlikteZeitschrift für physikalische Chemie adlı bilimsel dergiyi kurdular.
Van 't Hoff, kimya bölümü başkanı olmadan önceAmsterdam Üniversitesi'nde 18 yıl boyunca kimya,mineraloji vejeoloji profesörü olarak görev yaptı. Çözeltiler üzerine yaptığı çalışmalar sonucu 1901 yılındaNobel Kimya Ödülü'ne layık görüldü.
58 yaşında,Berlin yakınlarındakiSteglitz'de öldü.
|
|---|
| 1901-1925 | |
|---|
| 1926-1950 | |
|---|
| 1951-1975 | |
|---|
| 1976-2000 | |
|---|
| 2001-günümüz | |
|---|
.jpg)
