Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


İçeriğe atla
VikipediÖzgür Ansiklopedi
Ara

Ukrayna

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ukrayna
Україна (Ukraynaca)
Millî marş
UkraynacaДержавний Гімн України
Derjavnyi Himn Ukrainy
"Ukrayna Henüz Ölmedi"
Ukrayna konumu
Ukrayna'nın Avrupa'da konumu
Başkent
ve en büyük şehir
Kiev
Resmî dil(ler)Ukraynaca
Tanınan bölgesel dil(ler)
Etnik gruplar
(2001)[2]
DemonimUkraynalı
HükûmetYarı başkanlık sistemli
üniteranayasal cumhuriyet
Volodimir Zelenski
Yuliya Sviridenko
Yasama organıVerkhovna Rada
Kuruluş
879
1199
18 Ağustos 1649
10 Haziran 1917
10 Mart 1919
24 Ağustos 1991
28 Haziran 1996
18 Mart 2014
24 Şubat 2022
Yüzölçümü
• Toplam
603.549 km2 (46.)
• Su (%)
7
Nüfus
• 2022 sayımı
azalış 41.167.336[3]
(Kırım hariç) (36.)
• Yoğunluk
73,8/km2 (115.)
GSYİH (SAGP)2021 tahminî
• Toplam
576.106 milyar $[4] (40.)
• Kişi başına
13.943 $[4] (86.)
GSYİH (nominal)2021 tahminî
• Toplam
164.593 milyar $[4] (55.)
• Kişi başına
3.984 $[4] (110.)
Gini (2019)26.6
düşük
İGE (2019)artış 0.779[6]
yüksek · 74.
Para birimiHrivna (UAH)
Zaman dilimiUTC+2[7] (DAS)
• Yaz (YSU)
UTC+3 (DAYS)
Trafik akışısağ
Telefon kodu+380
ISO 3166 koduUKR
İnternet alan adı
Resmî site
ukraine.ua
  1. 1 Aralıkta birbağımsızlık referandumu yapıldı, ardından 26 Aralık'ta Ukrayna'nın bağımsızlığı tamamlandı.Şimdiki anayasa 28 Haziran 1996'da kabul edildi.

Ukrayna (UkraynacaУкраїна, romanizeUkraïna;Ukraynaca telaffuz: [ʊkrɐˈjinɐ]),Doğu Avrupa'da bir ülkedir.[8] 603.549 km² yüzölçümüyle tamamıAvrupa'da olan en büyük ülkedir.[9][10][11] Doğuda ve kuzeydoğudaRusya, kuzeydeBelarus, batıdaPolonya veSlovakya güneybatıdaMacaristan,Romanya veMoldova'nın komşusudur. Ayrıca güneydeKaradeniz veAzak Denizi'ne kıyısı bulunmaktadır.[12]

Ukrayna ve çevresinde modern insanların yerleşimi,Kırım Dağları'ndakiGravettiyen kültürünün kanıtlarıyla birlikte MÖ 32.000 yılına kadar uzanmaktadır.[13][14]Orta Çağ döneminde Ukraynalı kimliğinin temelini oluşturan güçlüKiev Knezliği'nin kurulmasıyla birlikteDoğu Slav kültürünün önemli bir merkezi haline geldi. 13. yüzyılda Kiev Knezliği'nin çeşitli prensliklere bölünmesi veMoğol istilasının sebep olduğu yıkımın sonucu olarak bölgesel birlik çöktü ve bölgePolonya-Litvanya Birliği,Avusturya-Macaristan veOsmanlı imparatorlukları,Rusya Çarlığı gibi çeşitli güçler arasında mücadelelere sahne olmuş, yönetilmiş ve bölünmüştür. 17. ve 18. yüzyıllardaKazak Hetmanlığı kuruldu ve zenginleşti ancak hetmanlık toprakları sonundaPolonya veRus İmparatorluğu arasında bölündü.Rus Devrimi'nin ardından, Ukrayna'nın kendi kaderini tayin hakkı mücadelesi doğrultusunda Ukrayna ulusal hareketi ortaya çıktı ve 23 Haziran 1917'de uluslararası alanda tanınanUkrayna Halk Cumhuriyeti kuruldu.İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra, Ukrayna'nın batı kısmıUkrayna Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti ile birleşti ve tüm ülkeSovyetler Birliği'nin bir parçası oldu. Ukrayna,Sovyetler Birliği'nin dağılmasının ardından1991 yılında bağımsızlığını kazandı.

Bağımsızlığa müteakip Ukraynatarafsızlığını ilan etmiştir;[15] 1994 yılındaNATO ile bir ortaklık kurarken Rusya ve diğerBağımsız Devletler Topluluğu ülkeleriyle sınırlı bir askeri ortaklık kurdu. 2013 yılında, BaşkanViktor Yanukoviç hükûmetinin Ukrayna-Avrupa Birliği Ortaklık Anlaşması'nı askıya almaya ve Rusya ile daha yakın ekonomik bağlar kurmaya karar vermesinin ardından, birkaç ay süren veYevromaydan olarak bilinen bir gösteri ve protesto dalgası başladı ve daha sonra bu gösteriler ve protestolar artarak devam ederek Yanukoviç'in devrilmesine ve yeni bir hükûmetin kurulmasına yol açan2014 Ukrayna devrimi ile son buldu. Bu olaylar, Mart 2014'teRusya'nın Kırım'ı ilhakının ve Nisan 2014'teDonbass Savaşı'nın arka planını oluşturdu. 1 Ocak 2016'da Ukrayna, Derin ve Kapsamlı Serbest Ticaret Bölgesi içinde yer almak için Avrupa Birliği'ne başvuruda bulundu.[16]

Ukrayna,İnsani Gelişme Endeksi'nde 74. sırada yer alangelişmekte olan bir ülkedir.Moldova ile birlikte Avrupa'nın en fakir ülkesidir ve çok yüksek yoksulluk oranı ve ciddiyolsuzluktan muzdariptir.[17][18] Ancak, geniş verimli tarım arazileri nedeniyle Ukrayna, dünyanın en büyük tahıl ihracatçıları arasında yer almaktadır.[19][20] Aynı zamandaRusya veFransa'dan sonraAvrupa'nın en büyük üçüncü ordusuna sahiptir.[21] Ukrayna,yarı başkanlık sistemi ilekuvvetler ayrılığı ilkesine sahipüniter bir cumhuriyettir. Ülke,Birleşmiş Milletler,Avrupa Konseyi,AGİT,GUAM örgütü veLublin Üçgeni üyesidir ve hiçbir zaman üye olmamasına rağmenBağımsız Devletler Topluluğu'nin kurucu devletleri arasında yer alır.

Tarihçe

[değiştir |kaynağı değiştir]
Ana madde:Ukrayna tarihi
Hersonisos

Ukrayna'nın eski Slav dilinde "sınır ülkesi" anlamına geldiği düşünülmektedir.[22] ÖncedenRutenya (RusçaРусь) olarak da adlandırılan[22] ülkeSlavlar'dan önce sıraylaİskitler,Hunlar,Hazar Türkleri,Kıpçaklar,Peçenekler,Kumanlar,Oğuzlar veAltınordu Devleti,Osmanlı Devleti tarafından kontrol edilmiştir.[22] Ukrayna'nın başkentiKiev9. yüzyılın ortalarına kadar Hazar Kağanlığı'nın bir parçasıydı.[22] Bu dönemde şehrin ismi "Sambat" idi.[22]Hazar Kağanlığı'nın Ukrayna üzerindeki hakimiyeti MS 860'taViking kralı Rurik'in komutanları tarafından sona erdirildi. Bölge Vikingler'in kurduğuKiev Knezliği'nin bir parçası oldu.[22]

Kiev Knezliği (879-1240)

[değiştir |kaynağı değiştir]
Ana maddeler:Kiev Knezliği veGaliçya-Volhinya Krallığı

9. yüzyıldan itibaren, Ukrayna toprakları, Polyany Kiev liderliğindeki Rus topraklarının merkezi oldu. 882'de Kiev, kendisini "Rus şehirlerinin annesi" ilan eden ve Varangian Rurik hanedanının gücünü kuran Varang kralı Oleg (882-912) tarafından ele geçirildi. Prenses Olga (945-965) döneminde, oğlu Sviatoslav Ihorovych (965-972) ve torunu Volodymyr Sviatoslavych (980-1015), Rus devletinin toprakları komşu Doğu Slav, Baltık ve Finno-Ugric kabilelerini Kiev'e boyun eğerek genişletildi.

988 yılında, Volodymyr döneminde, Rutenliler, gelecek binlerce yıl için Ukrayna topraklarının medeni bağlılığını belirleyen Bizans'tan Hristiyanlığı kabul ettiler ve Avrupa monarşileri onunla hesaplaşmaya başladı. Ancak 11-13. yüzyıllarda feodal parçalanma süreci, zayıflamasına neden oldu.

Kiev Knezliği'nin gerilemesinden sonra, Ukrayna topraklarının siyasi, ekonomik ve kültürel merkezi Galiçya-Volyn eyaletine taşındı.

Kiev Knezliği'nin sınırları, 1054-1132

Rostislavlar tarafından yönetilen Galiçya'daki bağımsız beylikler 1084'ten Przemyśl, Terebovlia ve Zvenigorod'daki merkezlerle ortaya çıktı. 1141'de Volodymyrko Volodarovych onları Yaroslav Osmomysl döneminde zirveye ulaşan tek birGaliçya prensliği olarak birleştirdi. 1199'da Roma, Galiçya ve Volhynia'yı tek bir Galiçya-Volyn devletinde birleştirdi.

1245'teMoğol istilasının gerçekleştiği oğlu ve vârisi Daniel, Altın Orda bağımlılığını kabul etti; ancak Katolik Avrupa'nın bağımsızlık mücadelesinde yardımını umarak Polonya, Macaristan, Mazovya ve Cermen Düzeni ile gizli ittifaklar yaptı. Papa Masum IV'ten Rusya Kralı'nın tacı olan otokratın işaretini kabul etti.

1256 civarında, Kuremsa Moğolları'ndaki zaferlerden sonra DanyloLviv şehrini kurdu. 1259'da, Batı'dan gelen askerî yardım eksikliği nedeniyle, kral Orda'nın üstünlüğünü yeniden tanımak zorunda kaldı. Halefi Leo I, Polonya ve Litvanya'dakiAltın Orda seferlerine sürekli olarak katıldı. 1303'te Danyliv'in torunu Kral I. Yuri, Galiçya metropolünü kurmayı başardı. 1308'de devlet, Cermen Şövalyeleri ve Mazovyalı prenslerle ittifak hâlindeAltın Orda'ya karşı mücadeleye başlayan oğulları Andrew ve Aslan II'ye geçti.

Ancak, ölümünden sonra, son hükümdar II. Yuri tekrar Altın Orda'nın vassalını ilan etti. 1340 yılında suikastı, Rus tahtına hanedan hakları olan komşuPolonya ve Litvanya'yı Galiçya-Volyn mirası için bir savaş başlatmaya itti.

Yabancı devlet egemenliği

[değiştir |kaynağı değiştir]
Ana maddeler:Litvanya Büyük Dükalığı,Kırım Hanlığı,Osmanlı İmparatorluğu,Polonya-Litvanya Birliği,Rus İmparatorluğu veLehistan Krallığı

14. yüzyılın sonunda, Ukrayna toprakları farklı eyaletlerin bir parçasıydı. Litvanya daha önce Kiev, Çernihiv ve Volhinya topraklarını fethetti. Polonya Galiçya ve Podolia'da hüküm sürdü. Ukrayna'nın güney bozkırı, 1447'de kurulanKırım Hanlığı ve Transkarpatya - Macaristan'ın yönetimi altındaydı.

15. yüzyılın sonunda, Litvanya, Moskof ve Kırım sınırında, Zaporozhye'nin "vahşi bozkırlarında", kendileriniKazaklar olarak adlandıran bir grup asker ortaya çıktı.

Dmytro Vyshnevetskyi, Ukrayna Kazaklarının ilk liderlerinden biri ve Zaporijya Siçin kurucusu

16. yüzyıldan itibarenSiç onların askerî merkezi oldu.Zaporijya Ordusu'nun Kazakları, Milletler Topluluğu'nun yanındaki savaşlarda yer alan ayrı bir sosyal sınıf oluşturdu. Soyluların hukuki ve sosyal baskısı nedeniyle, Kazaklar sürekli olarak en büyükleri 1591-1593'teki Kosinsky ayaklanması, 1530-1596 Nalyvayk ayaklanması, 1635'in Zhmail ayaklanması, 1635'in Fedorovich ayaklanması, 1635'in Pavlus ayaklanması ve Pavlyuk ayaklanmasıydı. 1638 yılında ostryanin ayaklanması. Kazaklar, Commonwealth'de dinî ve ulusal baskıya maruz kalan Ukrayna nüfusunun haklarını defalarca savundu.

Kazak dönemi - 16-18 yüzyıllar

[değiştir |kaynağı değiştir]
HetmanBohdan Hmelnitski, Polonya egemenliğine karşı düzenlediği1648 ayaklanmasından sonra Ukrayna'da bağımsızKazak Hetmanlığı'nı kurdu.
Ana maddeler:Kazak Hetmanlığı veZaporijya Siçi

KendilerineKazak adını veren bu savaşçı insanlar;Lehistan,Osmanlı Devleti veÇarlık Rusya'sını talan ederek geçimlerini sağlıyorlardı. 1648 yılında Bohdan Khmelnytsky'nin önderliğindeki Kazaklar, Lehistan'a karşı büyük bir ayaklanma çıkardılar. Rusya'nın desteğiyle çıkarttıkları bu ayaklanmada başarılı olan Kazaklar Lehistan'dan özerklik kazanarak Zaporizya'da tarihteki ilk Ukrayna devleti olan Kazak Atamanlığı'nı kurdular.17. yüzyılın ikinci yarısında bu bölge; Lehistan, Osmanlı Devleti ve Çarlık Rusya'sı arasında büyük çekişmelere sahne oldu ancak Lehistan veOsmanlı Devleti'nin zayıflaması üzerine bu durumdan Rusya kârlı çıktı.18. yüzyılın sonunda Lehistan'ın parçalanması sonucu Rusya, Ukrayna'nın büyük bir bölümüne el koydu.

1768-1774 Rus-Osmanlı Savaşı'ndan sonra Zaporijya Siçin, 1775'teAziz Elizabeth kalesinden yürüyen Rus birlikleri tarafından yok edildi. Kazakların çoğuKuban'a yerleştirildi, daha küçük bir grup ise Tuna Nehri'ni geçip Osmanlı topraklarında Sich'i kurdu, ta ki onlar da 19. yüzyılda Rus ordusu tarafından yok edilene kadar.

19. yüzyıl ve 20. yüzyılın başı

[değiştir |kaynağı değiştir]
[icon]
Bu alt başlığıngenişletilmesi gerekiyor.Sayfayı düzenleyerek yardımcı olabilirsiniz.
Ana maddeler:Harkov Guberniyası veÇernigov Guberniyası
Daha fazla bilgi:I. Dünya Savaşı'nda Ukrayna,Rus Devrimi'nden sonra Ukrayna,Ukrayna Bağımsızlık Savaşı veSovyet-Ukrayna Savaşı
Kiev'deki miting, 1917

1917'de Rusya'dakiŞubat Devrimi monarşiyi devirdi veGeçici Hükümet ortaya çıktı. Bu olayların yankısı, Profesör Mykhailo Hrushevsky başkanlığında; 17 Mart'ta Kiev'de Merkez Konseyi'nin kurulmasıydı. 20 Kasım'da, Rusya'dakiEkim Devrimi ardından, Ukrayna'nın temsilci organı olan Merkez Rada, özerk bir kuruluşun ilan edildiğini ilan etti. Ukrayna Merkez Konseyi Ukrayna Halk Cumhuriyeti (UPR).[23] 29 Nisan'da, Ukrayna monarşik kuvvetlerinin darbe etkisinin bir sonucu olarak, Orta Rada hükûmetinin yerini Hetman Pavlo Skoropadsky aldı. Skoropadsky rejimi, ana müttefikleri AlmanlarınI. Dünya Savaşı'nda teslim olduğu Kasım ayına kadar sürdü. 14 Aralık'ta Simon Petliura liderliğindeki Rehber'in ayaklanması, hetmanatı devirip Cumhuriyet'i restore etti.

Sovyet Ukrayna'sı

[değiştir |kaynağı değiştir]
[icon]
Bu alt başlığıngenişletilmesi gerekiyor.Sayfayı düzenleyerek yardımcı olabilirsiniz.
Ayrıca bakınız:Holodomor,Doğu Cephesi (II. Dünya Savaşı),Reichskommissariat Ukraine veUkrayna'da Holokost
Babi Yar, 1941 yılında NazilerinHolokost kapsamında 100-150 bin kişiyi öldürdüğü mekan

I. Dünya Savaşı'ndan sonra, 1919 yılındaUkrayna Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti kuruldu. Bu cumhuriyet, 1922 yılındaSovyetler Birliği'ne katıldı.II. Dünya Savaşı başladıktan sonra, 22 Haziran 1941 tarihinde AlmanWehrmacht birlikleri, Sovyetler Birliği'ne girdiler. İşgal döneminde, 5-8 milyon civarında Ukraynalı yaşamını kaybetti; 500 bin civarında Yahudi, Naziler tarafından öldürüldü.

II. Dünya Savaşı sonrası

[değiştir |kaynağı değiştir]
[icon]
Bu alt başlığıngenişletilmesi gerekiyor.Sayfayı düzenleyerek yardımcı olabilirsiniz.

Ukrayna'nın Sovyet dönemi tarihindeki en üzücü olaylardan birisi de 26 Nisan 1986 tarihindekiÇernobil reaktör kazasıdır. Bu kazadan dolayı ortaya çıkan radyoaktif serpinti, 350.000 kişinin olay bölgesinden uzaklaştırılmasına neden oldu.

Bağımsızlık

[değiştir |kaynağı değiştir]
[icon]
Bu alt başlığıngenişletilmesi gerekiyor.Sayfayı düzenleyerek yardımcı olabilirsiniz.
Ana maddeler:Turuncu Devrim,Yevromaydan veOnur Devrimi
Ayrıca bakınız:Ukrayna'nın modern tarihi,Donbass Savaşı,Rusya'nın Kırım'ı ilhakı ve2022 Rusya'nın Ukrayna'yı işgali

8 Aralık 1991'de Belarus, Rusya ve Ukrayna ortak bir karar alarakSovyetler Birliği'ni resmen ortadan kaldırmaya karar verdi.Bağımsız Devletler Topluluğu ilan edildi ve Ukrayna bağımsız bir ülke haline geldi.

2004 yılında, Ukrayna tartışmalı bir ülke başkanlığı seçimi yaşadı.Turuncu Devrim adı verilen protestolar sonucu seçimler yenilendi veViktor Yuşçenko devlet başkanı seçildi.

2014 yılının başında gerçekleşen halk ayaklanması sonucunda devlet başkanıViktor Yanukoviç istifasını vermek zorunda kaldı. Bu iç karışıklar yüzünden veKırım'da yapılan referandum sonucundaRusya Kırım'ı yasa dışı olarak ilhak etti etti. Rusya 24 Şubat 2022 tarihinde, savaş ilan etmeden Ukrayna'ya saldırıya başladı. Rusya bu girişimin bölgedeki Rusların haklarını savunmak olduğunu belirterek, Birleşmiş Milletler Sözleşmesinin 51. maddesini gerekçe gösterdi.

Coğrafya

[değiştir |kaynağı değiştir]
Ana madde:Ukrayna coğrafyası

603.628 km² (233.062 mi²) yüzölçümü ve 2.782 km (1.729 mi) kıyı şeridi ile Ukrayna,dünyadaki en geniş 46. ülkedir. Tamamı Avrupa'da olan en geniş ülke ve Avrupa'daki en geniş ikinci ülkedir (Rusya'nın Avrupa'daki bölümünden sonra).

Ukrayna'da coğrafi açıdan Doğu Avrupa ovasının güneybatı kısmını oluşturan ova bölgeleri (toplam alanın %95'i) hâkimdir. Ukrayna'dasıradağlar da mevcuttur.Karpatlar, deniz seviyesinden 2061 m yukarıda yer alan ve Ukrayna'nın en yüksek zirvesinin yer aldığıHoverla Dağı'nı barındırır.Kırım Dağları'nın en yüksek zirvesi ise Roma-Koş Dağı'nda (1.545 m) bulunmaktadır.

İdari bölümler

[değiştir |kaynağı değiştir]
Ana madde:Ukrayna'nın idari birimleri

Ukrayna, 24oblast (bölge), 1 özerk cumhuriyet (Kırım) ve 2 özel statülü şehirden (Kiev veSivastopol) oluşur.

Ukrayna'nın idari bölümleriOblast
Özerk cumhuriyetÖzel statülü şehir
2020 nüfus sayımına göre Ukrayna'nın en büyük 30 şehri[24][25]
Софійський собор (Київ)      Одеський оперний театр   Вид на Дніпро з готелю «Парус»   Вид на Донецьк
1.Kievartış2.967.3602.Harkivazalış1.443.2073.Odesaartış1.017.6994.Dniproazalış990.7245.Donetskazalış908.456
Проспек Металургів у ЗапоріжжіТеатр опери та балету у ЛьвовіКривий Ріг. Поштовий проспектЦерква Касперівської Божої матері в МиколаєвіАртбухта в Севастополі
6.Zaporijyaazalış731.9227.Lvivazalış724.3148.Krıvıy Rih  azalış619.2789.Mikolayivazalış480.08010.Sivastopolartış449.138
Стара вежа, МаріупольГотель «Луганськ» в ЛуганськуВодонапірна вежа у ВінниціЗалізничний вокзал у СімферополіЯсинівський коксохімзавод у Макіївці
11.Mariupolazalış436.56912.Luhanskazalış401.29713.Vinnıtsyaartış370.70714.Simferopolartış342.05415.Makiyivkaazalış341.362
Старий ХерсонТроїцький монастир у ЧерніговіКругла площа в ПолтавіПам'ятник Богданові Хмельницькому на привокзалній площіБлакитний палац у Черкасах
16.Hersonazalış286.95817.Çernihivazalış286.89918.Poltavaazalış286.64919.Hmelnitskiartış274.58220.Çerkasıazalış271.459
Резиденція буковинських митрополитів у ЧернівцяхКатедральний собор Святої Софії в ЖитомиріВулиця Соборна в СумахРівненська обласна філармоніяМіський будинок культури у Горлівці
21.Çernivtsiartış267.06022.Jıtomirazalış264.31823.Sumıazalış262.11924.Rivneazalış246.00325.Horlivkaazalış242.224
Ратуша в Івано-ФранківськуКостел святого Миколая в Кам'янськомуКропивницький музично-драматичний театр ім. КропивницькогоТернопільський замокВ'їзна вежа Луцького замку
26.İvano-Frankivskartış237.68627.Kamyanskeazalış231.91528.Kropıvnıtskiazalış225.33929.Ternopilartış223.46230.Lutskartış217.315

Politika

[değiştir |kaynağı değiştir]
Volodimir Zelenski
Devlet Başkanı
Yulia Svyrydenko
Başbakan

Ukrayna 1991 yılındaSovyetler Birliği'nden ayrıldıktan sonra ekonomik ve siyasal açıdan ciddi problemler yaşadı. İktidarlar için en önemli sorun politik yakınlıktaRusya ya daAvrupa Birliği arasında tercih yapmaktı. Zira halkın seçimdeki tercihi bu politik duruşa göre şekilleniyordu. AncakRusya yanlısı partiler ile Avrupa Birliği yanlısı partilerin toplamda hemen hemen eşit oya ulaşması istikrarlı bir siyasi yapının oluşmasını engelledi.

1994 yılında yapılan ilk çok partili seçimde Komünist Parti %13,6 oy oranıyla galip gelirken, ona en yakın parti %5 oyla Demokratik Blok oldu. Buna karşın Bağımsız adaylar mecliste egemen duruma geldiler.

1998 seçimlerinde ise yineKomünist Parti %24,7 oyla birinci oldu ve Rusya ile birliği savunan diğer partilerle birlikte mecliste hakim konuma geldi. Ancak bu partiler 2004 yılında batı yanlılarının Turuncu Darbesi ile uğraşmak zorunda kaldılar. Bu darbeyle iktidara gelen AB ve batı yanlısı partiler ise2012 seçimlerinde oy kaybederek iktidarı yine Rusya taraftarlarına bırakmak zorunda kaldılar. Bu istikrarsız ortamda iktidardakiBölgeler Partisi'nin Avrupa Birliği ile müzakereleri askıya alması ülkede yeni bir siyasi kriz yarattı. Kasım 2013 - Şubat 2014 yıllarında AB yanlılarının toplu ayaklanması sonucunda Devlet Başkanı Viktor Yanukoviç istifa etti ve Rusya'ya kaçtı. Bu gelişmeler de ülkenin fiilî olarak ikiye bölünmesine sebep oldu.Kırım yasal olmayan bir referandumlaRusya'ya katılma kararı alırken, doğudaDonetsk Halk Cumhuriyeti veLuhansk Halk Cumhuriyeti adıyla iki Rus destekli kukla devlet kuruldu.

Ukraynacılık ideolojisi

[değiştir |kaynağı değiştir]

Ukrayna halkının, kültürünün ve kimliğinin bağımsız bir ulus olarak tanımlamasını savunan bir düşünce sistemidir. Bu ideolojinin kökenleri, 16 yüzyılda Polonya-Litvanya Birliği'nin etkisi altında şekillenmeye başlamış, ancak daha sonra Ukrayna'nın Rusya ile olan ilişkilerindeki çatışmalarla derinleşmiştir.[26]

Politik sistem

[değiştir |kaynağı değiştir]

Ukrayna, üniter bir demokratik parlamenter başkanlık cumhuriyeti ve çok partili bir siyasi sisteme sahip. Ukrayna'da aşağıdaki devlet iktidar kurumları faaliyet göstermektedir:Devlet Başkanı, yasama organı, yürütme ve yargı. Yürütme organını Bakanlar Kurulu, merkezî yürütme organları ve yerel yürütme organları temsil eder. Meclise, parlamentoya Ukrayna Verkhovna Radası denir. Yargı, Ukrayna Anayasa Mahkemesi ve genel yargı mahkemeleri tarafından temsil edilmektedir - çeşitli davaların genel ve ihtisas mahkemeleri sistemi.

Yasama organı

[değiştir |kaynağı değiştir]
Ukrayna Yüksek Şurası

Ukrayna Anayasası'nın 75. maddesine göre, Parlamento - Ukrayna'nınVerkhovna Radası - Ukrayna'daki tek yasama organıdır. Ukrayna'nın Verkhovna Radası'nın anayasal bileşimi, evrensel, eşit ve doğrudan oy hakkı temelinde 5 yıl boyunca gizli oyla seçilen 450 milletvekilinden oluşuyor. Halkın milletvekillerinin yetkileri Ukrayna Anayasası ve kanunlarıyla belirlenir.

Ukrayna Cumhurbaşkanı

[değiştir |kaynağı değiştir]

Ukrayna Anayasası'nın 102. maddesine göre,Ukrayna Cumhurbaşkanı devlet başkanı, devlet egemenliği, Ukrayna'nın toprak bütünlüğü, Ukrayna Anayasası'na uyulması, insan ve sivil haklar ve özgürlüklerin garantisidir. Ukrayna Anayasası ve Ukrayna yasalarına dayanarak ve bunlara göre, Cumhurbaşkanı Ukrayna topraklarını bağlayıcı kararlar ve emirler çıkarır.2019 Ukrayna başkanlık seçimi sonucundaVolodımır Zelenskyi, 20 Mayıs 2019'dan beri Ukrayna'nın mevcut devlet başkanıdır.

Silahlı kuvvetler

[değiştir |kaynağı değiştir]
Henadii Lachkov, Çok Uluslu Kuvvet– Irak'taki Ukrayna birliğinin komutanı, ülkesinin bayrağını öpüyor

Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra Ukrayna, topraklarında dünyanın üçüncü büyük nükleer silah cephaneliği ile donatılmış 780.000 kişilik bir askerî gücü devraldı.[27][28] Mayıs 1992'de Ukrayna, ülkenin tüm nükleer silahları elden çıkarmak için Rusya'ya vermeyi ve Nükleer Silahların Yayılmasını Önleme Anlaşması'na nükleer silahı olmayan bir ülke olarak katılmayı kabul ettiği Lizbon Protokolü'nü imzaladı. Ukrayna anlaşmayı 1994'te onayladı ve 1996'da ülke nükleer silahlardan arındı.[27]

Ukrayna, konvansiyonel silahların azaltılmasına yönelik tutarlı adımlar attı. Tankların, topların ve zırhlı araçların azaltılması çağrısında bulunan Avrupa'da Konvansiyonel Silahlı Kuvvetler Antlaşması'nı imzaladı (ordu kuvvetleri 300.000'e indirildi). Ülke, mevcut conscript temelli orduyu profesyonel gönüllü askeri'ye dönüştürmeyi planlamaktadır.[29]

Ukrayna firkateyniHetman Sahaydachniy (U130)

Ukrayna, barışı koruma operasyonlarında giderek daha büyük bir rol oynamaktadır. 3 Ocak 2014 Cuma günü, Ukraynalı fırkateynHetman Sagaidachniy Avrupa Birliği'nin korsanlıkla mücadelesineAtalanta Operasyonu'na katıldı ve iki aySomali kıyılarındaki AB Deniz Kuvvetleri'nin bir parçası oldu.[30] Ukrayna birlikleri Ukrayna-Polonya Taburu'nun bir parçası olarakKosova'da konuşlandı.[31]

BM Geçici Kuvveti'nin bir parçası olarakLübnan'da bir Ukrayna birimi görevlendirildi.Sierra Leone'de konuşlandırılmış bir bakım ve eğitim taburu da vardı. 2003-05'te Polonya komutası altındaki Irak'taki Çokuluslu gücün bir parçası olarak Ukraynalı bir birlik konuşlandırıldı. Dünya‘da toplam Ukrayna silahlı kuvvetlerinin konuşlandırılması 562 askerdir.[32]

A.B.D. askeri kuvvetleri dahil diğer devletlerin askeri birimleri, Ukrayna'da düzenli olarak Ukrayna kuvvetleriyle birlikte uluslararası askeri tatbikatlara katılırlar.[33]

Bağımsızlığın ardından Ukrayna kendisini tarafsız bir devlet ilan etti.[15] Ülkenin Rusya Federasyonu, diğer BDT ülkeleri ile sınırlı bir askeri ortaklığı ve 1994'ten beriNATO ile ortaklığı vardır. 2000'lerde hükûmet NATO'ya meyletti ve ittifakla daha derin bir işbirliği 2002'de imzalanan NATO-Ukrayna Eylem Planı tarafından belirlendi. Daha sonra NATO'ya katılma sorununun gelecekte bir noktada ulusal bir referandumla yanıtlanması gerektiği konusunda anlaşmaya varıldı.[29]Kısa süre önce görevden alınan Ukrayna Devlet Başkanı Viktor Yanukoviç, Ukrayna ve NATO arasındaki mevcut işbirliği düzeyini yeterli gördü ve Ukrayna'nın NATO'ya katılmasına karşıydı. 2008 Bükreş zirvesi sırasında NATO, Ukrayna'nın katılım kriterlerini karşıladığı zaman sonunda NATO üyesi olacağını açıkladı.

Ekonomi

[değiştir |kaynağı değiştir]
Ana madde:Ukrayna ekonomisi

Tüm SSCB devletlerinde olduğu gibi Ukrayna'da da ekonomi ve üretimin bütün sektörleri başta Rusya olmak üzere diğer Sovyet cumhuriyetlerine bağlıydı. 1991'de SSCB dağıldıktan sonra Ukrayna'da birçok fabrika ve işletme kalmıştı ancak yeni kurulan ülkeler derin ekonomik ve siyasal krizler yaşamakta oldukları için Sovyetler zamanındaki ilişkiler kesilmişti; bu nedenle işletmeler, fabrikalar çalışamıyordu. Yeni piyasa koşullarında ekonominin yeniden yaşama dönüştürülmesi ve canlandırılması yıllar aldı. Haksız özelleştirme sonucu SSCB'den kalan fabrikaların çoğu yeni oligarşinin temsilcilerine neredeyse bedava satılmıştı.

Grivna, 1996 tarihinden beri Ukrayna'nın para birimidir.

Şimdi Ukrayna'nın ekonomisi canlanmış durumda, çok iyi çalışmaktadır. Ukrayna'da maden kömürü rezervleri çoktur ancak yeni teknolojilerin yetersizliği nedeniyle maden kömürü çıkarımı pek gelişmiş değildir ve ocaklarda sık sık gaz patlamaları meydana gelmektedir. Başlıca ihracatlar, maden kömürü; büyük çaplı borular ve hurda demirdir. Ukrayna'nın tarımı gelişmiştir ancak AB ve WTI (DTÖ) engelleri yüzünden Ukrayna tarım ürünlerini fazla ihraç edememektedir. Doğal gaz konusunda Ukrayna, tüm Avrupa gibi Rusya'ya bağlıdır; petrol konusunda da Rusya'ya ve Asya ülkelerine bağımlılık söz konusudur. Ukrayna'da sıradan yurttaşların yaşam düzeyi orta; yoksul sayılabilen insanların sayısı, tüm nüfusun %0,7'si civarındadır. Aynı zamanda iktidarda bulunanlar (oligarşi) çok zenginlerdir. 2007-2008 başında enflasyon oranları yükselmiştir (2007 - %17; Ocak 2008 - %2,9). Ukrayna'nın gelişmişlik oranı %87,3'tür. Son yıllarda sanayileşme ve teknoloji büyük bir artış göstermiştir. Sonuç olarak Ukrayna, Doğu Avrupa'nın 2. gelişmiş ülkesidir.

2016'da, 2010'dan bu yana ilk kez ekonomi %2'den fazla büyüdü.Dünya Bankası‘nın açıklamasına göre, büyüme 2017’de %2, 2018’de %3,5 olarak öngörülüyor.[34]

Demografi

[değiştir |kaynağı değiştir]
Ayrıca bakınız:Ukrayna'da konuşulan diller

Etnik gruplar

[değiştir |kaynağı değiştir]
Etnik grup2001 nüfusu
(bin)
2001 nüfusu
(%)
1989 nüfusu
(%)
Ukraynalılar37.541,777,872,7
Ruslar8.334,117,322,1
Beyaz Ruslar275,80,60,9
Moldovalılar258,60,50,6
Kırım Tatarları248,20,50
Bulgarlar204,60,40,5
Macarlar156,60,30,4
Rumenler151,00,30,3
Lehler144,10,30,4
Yahudiler103,60,20,9
Ermeniler99,90,20,1
Yunanlar91,50,20,2
Tatarlar (Kazan Tatarları)73,30,20,2
Çingeneler47,60,10,1
Azeriler45,20,10
Gürcüler34,20,10
Almanlar33,30,10,1
Gagavuzlar31,90,10,1
Diğer177,10,40,4
Sovyet işgali sırasında Ukrayna halkı Ruslaştırma politikasına maruz kaldı ve milyonlarca Rus buraya göç etti. 1959 ile 1989 yılları arasında Ukrayna dili konuşan nüfusun oranı güney ve doğu bölgelerde önemli ölçüde azaldı veDonbas bölgesinde pratikte azınlık haline geldi.[35][36]

Eski zamanlarda Ukrayna'ya Rutenya da denmiştir. Bilimsel açıdan kabul edilen, en yaygın görüş; Ukraynalıların, Rusların ve Belarusların (Beyaz Rusların), tahminen 14-16. yüzyıllarda Doğu Slav kavimlerinden kaynaklanmış olmaları şeklindedir. Öte yandan, Sovyet kaynakları ve günümüz Rusya Federasyonu'nda kabul edilen kaynaklar, Ukraynalıların ve Belarusların Ruslardan geldiklerini söyler ancak 8-9. yüzyıllarda kurulan, merkezi çağdaş Ukrayna'nın başkenti Kiev'de bulunan ve sonradanKiev Rus Devleti adı verilen devlette eski Slav kavimlerinin temsilcilerinin yaşadıkları bir gerçektir ve mevcut vakayinamelerde ulus olarak Rus, Ukraynalı adı geçmemektedir.

Bu konuda, günümüz Ukrayna'sında yaygın kaynaklar aslında Rusların Ukraynalılardan kaynaklandığını iddia eder. Yaklaşık 14. yüzyıla kadar varlığını sürdüren eski Kiev Rus Devleti'nde yaşayan ulus, Ukraynalılarmış; Moğollar geldikten sonra Ukraynalıların çoğu, Kiev'i terk edip kuzeye doğru göç etmeye başlamış ve sonra, yeni bir devletin başkenti olacakMoskova adlı bir kenti kurmuş. Yeni devletin adı, Moskova Rus Devleti; sonra Rus Çarlığı, sonra da Rus İmparatorluğudur yani bu görüşe göre, günümüzde Moskova'da ve etrafında yaşayan ulus, Kiev'den gelen Ukrayna kökenli ulusmuş; Kiev'de ve Ukrayna'da günümüzde yaşamakta olan ulus ise Ukraynalı ve Moğol-Tatar karışımıymış, diye bir görüş de yaygındır. Ruslar, SSCB zamanında Ukraynalılara yoğun bir şekilde baskı yapmışlar; onlara Rus kültür ve dilini yoğun bir şekilde aşılamışlardır. Öyle ki, Ukraynalıların ayrı bir ulus olduğunu düşünenler hapse atılmış; baskı altına alınmıştır. Yoğun baskılar sonucu Ukraynalılar, ayrı bir ulus olduklarını ayrı bir dil konuştuklarını yıllarca kimseye anlatamamışlardır. Bağımsızlıktan sonra Ukrayna dili resmî dil olmuş, okullarda ve günlük yaşamda Ukrayna dili yoğun bir şekilde kullanılmaya başlamıştır.


Ukrayna büyük şehir ve merkezleri
İstatistik Kurumu 2021 Sayımı[37]
SıraŞehir adıOblastNüfusSıraŞehir ismiOblastNüfus
Kiev
Kiev

[[Dosya:|border|120px|Harkiv]]
Harkiv

1KievKiev-Başkent2.962.18011LuhanskLuhansk399.559Odessa
Odessa

Dnipro
Dnipro

2HarkivHarkiv1.433.88612VinnıtsyaVinnitsa370.601
3OdessaOdessa1.015.82613MakiyivkaDonetsk340.337
4DniproDnipropetrovsk980.94814SivastopolSivastopol-Kent340.297
5DonetskDonetsk905.36415SimferopolKırım336.330
6ZaporijyaZaporijya722.71316ÇernihivÇernihiv285.234
7LvivLviv721.51017HersonHerson283.649
8Krıvıy RihDnipropetrovsk612.75018PoltavaPoltava283.402
9MikolayivMikolayiv476.10119HmelnitskiDonetsk274.582
10MariupolDonetsk431.85920ÇerkasıÇerkası272.651

Urumlar

[değiştir |kaynağı değiştir]
Ana madde:Urumlar

Urumlar (Urumca урумларUrumlar), daha çok Ukrayna'daMariupol'da, daha az olarak daGürcistan'daParmaksız (Tsalka),Rusya,Kazakistan veYunanistan'da yaşayanRum Ortodoks Türk halkı. “Kırım’ın 1779-80 yıllarında, Rus Çarlığı’nın Hristiyan Osmanlı tebaası politikaları gereği, II. Yekaterina’nın iradesi ile Kırım’dan tehcir edilmişlerdir. Ukrayna hükûmeti hem Urumların hem deRumeylerin azınlık haklarını tanımış ve güvence altına almıştır.[38] Adları olanUrum kelimesises türemesi yoluylaRum kelimesinden türetilmiştir. Bu ön türemeUrum < Rum örneğine benzer biçimdeUrus < Rus örneği verilebilir.[39] Kuzey Kafkasya'daÇerkesçe konuşanUrımlar (Çerkes Rumları) ile karıştırmamak gerekir.

Resmî kayıtlardaYunan olarak adlandırılan Urumlar, kendilerini asla Yunan olarak görmemekte ve Yunanlardan dinî inançları hariç tamamen farklı olduklarını açıkça vurgulamaktadırlar.[40] Türk dilliUrumlar ile Yunan dilliRumeyler birbirine karıştırılmakta ve her ikisi birlikteGreko-Tatarlar (ya daAzakönü Grekleri Греки Приазов'я) adıyla da anılmaktadırlar. Bugün Greko-Tatarların nüfusu yaklaşık olarak 120 ile 130 bin civarında olup, bunların % 60-65'i Urum, geriye kalanları ise Rumey'dir.[41] Urum ve Rumeylerin 2001 yılındaki nüfusları ayırt etmeksizin birlikte 77,5 bin kişidir.[42] Kırımda yaşarlarken eskiden RumeylereTat, Urumlara iseBazaryane adı da verilmiştir.[41] Urumlar arasındaTat balası, Urum belası («Rum çocuğu, Urum belâsıdır») atasözü kullanılır.[43]

Aile yapısı, gelenekleri ve geleneksel uygulamaları Anadolu ve çevresinde yaşayan diğer Türk halklarıyla benzerlik gösterir. Düğünlerdeki oyunlar Kırım Tatar Türklerinin oyunları gibidir.[44]

Kırım Tatarları

[değiştir |kaynağı değiştir]
Ana madde:Kırım Tatarları
Kırım Tatarları
Ukrayna'daki Türkî halkların oranını gösteren bir harita.

Kırım Tatarları,anayurtları Karadeniz'in kuzeyindekiKırım Yarımadası olan ulustur. Ukrayna'nın anaMüslüman unsurunu teşkil ederler. Yoğun olarakKırım,Özbekistan,Tuna Irmağı'nın Karadeniz'e döküldüğü bölge (Romanya veBulgaristan) veTürkiye'de yaşarlar. Türkiye'de 2 milyondan fazla kişinin Kırım-Tatar kökenli olduğu tahmin edilmektedir.

Kırım Tatarları, II. Dünya Savaşında Ruslar tarafından Almanlarla iş birliği yaptıkları gerekçesiyle Kırım'dan Sibirya'ya ve Orta Asya'ya sürülmüşlerdir. Bu sürgünler esnasında binlerce Kırım Tatarı trenlerle Sibirya'ya giderken soğuk ve açlıktan yollarda ölmüştür; daha sonra Kırım'a dönmelerine izin verilmiştir. Bugün, Kırım Tatarları Kırım nüfusunun yaklaşık %13 kadarını meydana getirmektedirler ve zaman içinde sürgündeki Tatarlar da geri dönerek yoğunluğu artırmaktadırlar.

Din

[değiştir |kaynağı değiştir]
Ukrayna Ortodoks Kilisesi

Ukrayna, kilisenin devletten ve okuldan ayrıldığılaik bir devlettir. Ukrayna Anayasası, vicdan vedin özgürlüğünü garanti eder. Ukrayna'da baskın dinHristiyanlıktır.Ortodoks Hristiyanlık, ülkede başlıcaUkrayna Ortodoks Kilisesi veUkrayna Ortodoks Kilisesi (Moskova Patrikhanesi) tarafından temsil edilmektedir.

Takipçi sayısı açısından ikinci sırada, pratikte Ortodoksluğun ayin ve manevi geleneklerine benzeyen; ancakPapa ile tam komünyon içerisinde bulunanUkrayna Yunan Katolik Kilisesi vardır.Protestan Hristiyanlar nüfusun yaklaşık %2'sini oluşturmaktadır. Ukrayna bağımsızlığının başlamasından bu yana sayıları önemli ölçüde artmıştır.

Hristiyanlıktan sonra ikinci büyük din İslam'dır. Ukrayna'da yaklaşık yarım milyon Müslüman yaşamakta olup, bunların yarısından fazlasıKırım Tatarlarıdır.[45]

Kültür

[değiştir |kaynağı değiştir]
Ana madde:Ukrayna kültürü
Ayrıca bakınız:Ukrayna'daki müzeler listesi veVışıvanka

Halk sanatı

[değiştir |kaynağı değiştir]
Geleneksel Ukrayna Paskalya yumurtaları (pysanky) koleksiyonu. Pysanky üzerindeki motifler, eski Slav kültüründen gelmektedir.
Ruşnik,Ukrayna nakşı

Ukrayna gelenekleri, ülkedeki baskın din olanOrtodoks Hristiyanlık'tan büyük ölçüde etkilenmiştir. Cinsiyet rolleri de daha geleneksel olma eğilimindedir ve büyükanne ve büyükbabalar çocuk yetiştirmede Batı'dakinden daha büyük bir rol oynar. Ukrayna kültürü, doğu ve batı komşularından da etkilenmiştir bu kültürel etki Ukrayna mimarisi, müziği ve sanatına yansımıştır.

Komünist dönem, Ukrayna'nın sanat ve edebiyatı üzerinde oldukça güçlü bir etkiye sahipti. 1932'de Stalin, "Edebiyat ve Sanat Örgütlerinin Yeniden İnşası Üzerine" adlı bir kararname yayınlayarak Sovyetler Birliği'ndesosyalist gerçekçi devlet politikasını benimsedi. Bu, yaratıcılığı büyük ölçüde baskı altına aldı. 1980'lerdeglasnost (açıklık) ilan edildi ve Sovyet sanatçıları ve yazarları yeniden kendilerini istedikleri gibi ifade etmekte özgür oldular.

Pysanky olarak bilinenPaskalya yumurtası geleneğinin Ukrayna'da köklü bir geçmişi vardır. Bu yumurtalar üzerine bir desen oluşturmak için mumla çizimler yapılır; daha sonra yumurtalara hoş renklerini vermek için boya sürülür, boya yumurtanın daha önce mumla kaplanmış kısımlarını etkilemez. Yumurtanın tamamı boyandıktan sonra mum kaplı kısmı çıkarılır ve yumurtanın üzerinde sadece renkli desen süslemesi kalır. Bu gelenek binlerce yıllıktır ve Hristiyanlığın Ukrayna'ya yayılmasından önceki geçmiş dönemlere uzanmaktadır.Karpat Dağları'nın etekleri yakınındakiKolomyia şehrinde 2000 yılında Pysanka Müzesi inşa edildi. Müze daha sonra 2007 yılında Ukrayna'nın Yedi Harikası'nın bir parçası olarak aday gösterildi ve modern Ukrayna anıtı olarak kabul edildi.

Mimarlık

[değiştir |kaynağı değiştir]
Ayasofya Katedrali, Kiev'in antik tapınaklarından biri
Baturin'in tarihi merkezi
Siçi kalesinin yeniden inşası

Ukrayna'da açık hava müzeleri yaygındır. Çoğu Kazak dönemine adanmıştır. Ülkedeki en ünlüsü,Zaporijya şehrinde bulunan kutsal bir yer olan yeniden inşa edilmiş bir Ukrayna Kazak kalesi olanZaporijya Siçi kompleksidir[46]. İkinci en popüler turistik yer, 1708 yılında Ruslar tarafından yıkılan Baturyn şehrindeki yeniden inşa edilenUkrayna Kazak kalesidir. Rusya, Ukrayna Kazakları ile 1654 askeri ittifak anlaşmasının şartlarını ihlal ederek, nüfusu düzenli olarak Rusya'da ağır işlere göndermiştir. Ladoga Kanalı'nın inşası sırasında, 10.000 Ukraynalı sağlıksız koşullar nedeniyle öldü. Bu, o zamanki Ukrayna lideri Ivan Mazepa'nın önderlik ettiği bir devrime yol açtı. Mazepa, Rusların Ukrayna'daRuslaştırma politikası izleyerek defalarca ihlal ettiği Rusya ile yapılan anlaşmayı bozdu ve yardım için İsveç'e yöneldi, ancak güçlerin eşitsizliği nedeniyle yenildi ve Osmanlı İmparatorluğu'na kaçtı. Ruslaştırma, 18. ve 19. yüzyıllarda Ukrayna diline çok sayıda resmi yasak getirilmesi ve 20. yüzyılda dilin yapısını önemli ölçüde bozan totaliter bir sistem tarafından sert kısıtlamaların getirilmesiyle kendini gösterdi[47][48].

Bu türün en ünlü anıtlarından biri, ülkenin orta kesiminin başlıca ilgi odağı, 18. yüzyılın ortalarında Rus İmparatoriçesi Elizabeth'in emriyle Ukraynalı Kazaklar tarafından Osmanlı İmparatorluğu ile yaklaşan savaş için inşa edilen büyük bir toprak kale olanAziz Elizabeth Kalesi. Bu kale,1768-1774 Osmanlı-Rus Savaşı'nın kazanılmasında ve ülkenin güneyinde istikrarlı bir medeniyetin kurulmasında önemli rol oynamış, Ukrayna'nın güneyindekiHerson,Mykolayiv,Odessa gibi büyük şehirlerin kurulmasına ve gelişmesine zemin hazırlamış ve 18. yüzyılın sonunda kendisi Yelizavetgrad (şimdikiKropıvnıtski) şehrine dönüşmüştür. Bu aradaAziz Elizabeth Kalesi'n askerî harekâta başlayan Rus birlikleri, 1775 yılında Ukrayna Kazaklarının Zaporijya Siçi kalesini yerle bir etti; bu olay büyük bir milli trajediye dönüşerek ülkenin özerkliğinin tamamen tasfiyesine ve Ukraynalıların Rus İmparatorluğu'na köleleştirilmesine yol açtı[49].

Aziz Elizabeth Kalesi. Duvarların içindeki heykeller. Bu, tüm Avrupa'da bu türdeki birkaç kaleden biridir

Holodomor (Sovyet rejimi tarafından organize edilen ve yaklaşık 10 milyon cana mal olan ve Ukraynalıların soykırımı olarak kabul edilen yapay kıtlık) ve 1937-1938 yıllarındaki kitlesel baskılar sırasında, OGPU veNKVD (Sovyet gizli servisi) açlıktan ölenleri ve asılsız suçlamalarla kaçırılıp öldürülenleri kale içindeki toplu mezarlara gizlice gömdüler. Konu tabu olarak kaldı ve özel olarak bile tartışılamadı. Bunun hakkında konuşmak veya basında bahsetmek, 1991'de totalitarizmin düşüşüne kadar KGB destekli akıl hastanelerinde hapis ve işkence riskiyle karşı karşıya bıraktı. Kropıvnıtski şehrinin tarihi merkezinde bulunan kale, bölgenin en popüler turistik cazibe merkezidir. Onu benzersiz kılan şey, ülke tarihinin çeşitli dönemlerini kapsaması ve çeşitli turistik rotaların kavşağında yer almasıdır[50] · [51] · [52].

Müzik ve dans

[değiştir |kaynağı değiştir]
Rus-Osmanlı savaşları sırasında bestelenen "Bir Kazak Tuna Nehrini geçti" şarkısının yazarı olan büyük Kazak ve şair Semen Klimovski nin Moşorino köyündeki anıtı

Ukrayna halk şarkılarının büyük kısmı 16. yüzyıldan 18. yüzyıla kadar Kazak döneminde oluşmuştur ve savaşlara ve günlük yaşama adanmıştır. Danslar Zaporijya Kazaklarının dövüş sanatlarından esinlenerek yapıldı. En ünlülerinden biri - "Bir Kazak Tuna Nehrini geçti" (Ukr. "Їхав козак за Дунай") Eser, Osmanlı Devleti'ne karşı savaşa giden ve sevdiğine veda eden bir askere ithaf edilmiştir[53][54].

Edebiyat ve felsefe

[değiştir |kaynağı değiştir]
Taras Şevçenko, Ukrayna'nın önde gelen yazar ve filozoflarından biri, ülkesinin bağımsızlığı için mücadele etmiş bir kamu figürüdür.
Rusya İçişleri Bakanı Pyotr Valuev'in (1863) şu hükmü içeren yasası: "Ukrayna dili yoktu, yoktur ve olamaz ve bu ifadeye katılmayan herkes Rusya'nın düşmanıdır."
Vasyl' Stus, Ünlü bir Ukraynalı muhalif ve seçkin bir yazar

Ukrayna dili ve edebiyatı, 16.-19. yüzyıllarda Ukrayna halkının Leh, Rus ve Osmanlı kültürel yayılmasıyla verdiği amansız mücadele ve Rus İmparatorluğu'nunRuslaştırma politikası çerçevesinde Ukrayna dilinin kullanımına getirilen katı resmi kısıtlamalar ile Sovyetler Birliği dönemindeki ağır kısıtlamalar koşullarında oluşmuştur[55].

Sovyet döneminde, 1937 yılında, NKVD gizli servisleri, dönemin Ukraynalı seçkinlerinin temsilcilerini kaçırıp idam etmiş ve kalıntıları gizlice Kiev yakınlarındaki Bykivnia ormanına gömülmüştü; bu gerçek, diktatörlük rejiminin 1991'deki düşüşüne kadar gizli tutuldu. 1960'lı-1980'li yıllarda Sovyetler Birliği'nin sonlarında hükûmet muhalifleri avladı - totaliter hükûmetin pozisyonunu paylaşmayan yazarlar, film yönetmenleri ve diğer yaratıcı insanlar tutuklandı ve işkence gördükleri akıl hastanelerine yerleştirildi, bu da sağlıklı insanları akıl hastalarına dönüştürdü. Ukrayna'nın en ünlü muhalifi, ülkesinin bağımsızlığını isteyen ve Rusya'nın ücra bir bölgesinde hapishanede ölen Vasily Stus'tu[56].

Örneğin Nikolai Gogol'un "Taras Bul'ba" adlı eserinin konusu tamamen yeniden yazılmış ve Kazaklardan esinlenerek Ukraynalıların öyküsünü anlatan orijinal eserden farklı olarak, Rus kopyacılar konuyu o kadar çarpıtmışlar ki eserdeki Ukraynalılar Ruslaşmış, Ukraynalıların özgürlüğüne vurgu kaldırılmış ve yeniden yazılan eserde Rus imparatoru övülmüş[57].

Kaynakça

[değiştir |kaynağı değiştir]
  1. ^"Law of Ukraine "On Principles of State Language Policy" (Current version — Revision from 01.02.2014)".Document 5029-17, Article 7: Regional or minority languages Ukraine, Paragraph 2. Zakon2.rada.gov.ua. 1 Şubat 2014. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:30 Nisan 2014. 
  2. ^Kaynak hatası:Geçersiz<ref> etiketi;Ethnic composition of the population of Ukraine, 2001 Census isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz:Kaynak gösterme)
  3. ^"Population (by estimate) as of 1 January 2022".ukrcensus.gov.ua. 6 Mart 2021 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2022. 
  4. ^abcd"Report for Selected Countries and Subjects".World Economic Outlook Database.International Monetary Fund. Ekim 2013. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:20 Ekim 2013. 
  5. ^"Gini index".World Bank. 19 Haziran 2016 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:26 Mart 2013. 
  6. ^"2013 Human Development Report Statistics"(PDF).Human Development Report 2013. United Nations Development Programme. 14 Mart 2013. 10 Nisan 2016 tarihindekaynağından(PDF) arşivlendi. Erişim tarihi:16 Mart 2013. 
  7. ^"Рішення Ради: Україна 30 жовтня перейде на зимовий час " Події " Україна " Кореспондент". Ua.korrespondent.net. 7 Temmuz 2016 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:31 Ekim 2011. 
  8. ^"The World Factbook – Ukraine".Central Intelligence Agency. 7 Ocak 2014. 9 Temmuz 2016 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:23 Ocak 2014. 
  9. ^Chin, Richard (2011).Global Clinical Trials (İngilizce).Elsevier. s. 345.ISBN 0-12-381537-1. 
  10. ^Evans, Chandler (2008).Future of Google Earth (İngilizce). BookSurge. s. 174.ISBN 1-4196-8903-7. 13 Şubat 2021 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:8 Haziran 2014. 
  11. ^"Basic facts about Ukraine". Ukrainian consul in NY. 26 Mart 2016 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2010. 
  12. ^Magocsi 2010.
  13. ^Prat, Sandrine; Péan, Stéphane C.; Crépin, Laurent; Drucker, Dorothée G.; Puaud, Simon J.; Valladas, Hélène; Lázničková-Galetová, Martina; Plicht, Johannes van der; Yanevich, Alexander (17 Haziran 2011). "The Oldest Anatomically Modern Humans from Far Southeast Europe: Direct Dating, Culture and Behavior".PLOS ONE.6 (6). ss. e20834.Bibcode:2011PLoSO...620834P.doi:10.1371/journal.pone.0020834.PMC 3117838 $2.PMID 21698105. 
  14. ^Jennifer Carpenter (20 Haziran 2011)."Early human fossils unearthed in Ukraine". BBC. 30 Ocak 2022 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:21 Haziran 2011. 
  15. ^ab"Declaration of State Sovereignty of Ukraine".Verkhovna Rada of Ukraine. 27 Eylül 2007 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2007. 
  16. ^Kaynak hatası:Geçersiz<ref> etiketi;European Commission Trade Ukraine isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz:Kaynak gösterme)
  17. ^"Next to Kyrgyzstan and Djibouti — Ukraine's Results in Corruption Perceptions Index 2019". Transparency International. 23 Ocak 2020. 13 Şubat 2020 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2020. 
  18. ^Bohdan Ben (25 Eylül 2020)."Why Is Ukraine Poor? Look To The Culture Of Poverty".VoxUkraine. 6 Ekim 2020 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi:4 Mart 2021. 
  19. ^"Ukraine becomes world's third biggest grain exporter in 2011 – minister" (Basın açıklaması). Black Sea Grain. 20 Ocak 2012. 31 Aralık 2013 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2013. 
  20. ^"World Trade Report 2013". World Trade Organization. 2013. 22 Temmuz 2013 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi:26 Ocak 2014. 
  21. ^"Ukraine Military Strength (2020)". Global Firepower. 26 Ocak 2009 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi:25 Temmuz 2020. 
  22. ^abcdefPlokhy 2017.
  23. ^Третій_Універсал Української Центральної Ради. 13 Ocak 2021 tarihinde kaynağındanarşivlendi. 
  24. ^"Чисельність наявного населення України станом на 1 січня 2020 року"(PDF).database.ukrcensus.gov.ua.Державна служба статистики України. 22 Haziran 2020 tarihinde kaynağındanarşivlendi(PDF). Erişim tarihi:18 Mart 2022. 
  25. ^{{Web kaynağı|url=https://rosstat.gov.ru/storage/mediabank/%D0%A7%D0%B8%D1%81%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D0%BF%D0%BE%20%D0%9C%D0%9E_Site.xlsx%7Cbaşlık=Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020|biçim=[[Microsoft Excel|dil=Rusça|website=rosstat.gov.ru|yayıncı=Федеральна служба державної статистики|arşivurl=https://web.archive.org/web/20200821222859/https://rosstat.gov.ru/storage/mediabank/%D0%A7%D0%B8%D1%81%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D0%BE%D1%81%D1%82%D1%8C%20%D0%BF%D0%BE%20%D0%9C%D0%9E_Site.xlsx%7Carşivtarihi=21 Ağustos 2020|ölüurl=hayır}}
  26. ^"Lib.ru/Фантастика: Тюрин Александр Владимирович. История одной политической болезни".fan.lib.ru. 26 Şubat 2024 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:1 Ocak 2025. 
  27. ^ab"The history of the Armed Forces of Ukraine".Ministry of Defence of Ukraine. 31 Mayıs 2004 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi:5 Temmuz 2008. 
  28. ^"Ukraine Special Weapons". GlobalSecurity.org. 22 Kasım 2002 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2007. 
  29. ^ab"White Book 2006"(PDF). Ministry of Defence of Ukraine. 8 Kasım 2007 tarihindekaynağından(PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2007. 
  30. ^"Ukrainian Navy Warship Hetman Sagaidachniy Joins EU Naval Force Counter Piracy Operation Atalanta". Eunavfor.eu. 6 Ocak 2014. 28 Şubat 2021 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi:26 Ocak 2014. 
  31. ^"Multinational Peacekeeping Forces in Kosovo, KFOR". Ministry of Defence of Ukraine. 31 Mayıs 2004 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2007. 
  32. ^"Peacekeeping". Ministry of Defence of Ukraine. 29 Aralık 2003 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2008. 
  33. ^"Kyiv Post. Independence. Community. Trust - Politics - Parliament approves admission of military units of foreign states to Ukraine for exercises". 22 Mayıs 2010. 22 Mayıs 2010 tarihindekaynağından arşivlendi. 
  34. ^"Ukrayna'da İş". 5 Mart 2018 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2017. 
  35. ^Етнокультурна динаміка та регіональні ідентичності Півдня та Сходу України в 1991—2013 рр.
  36. ^"Динамика численности этнических украинцев в УССР: на основе итогов Всесоюзных переписей населения 1959 г., 1970 г. и 1979 г". 2024-06-29 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi:2024-10-02. 
  37. ^"Census results ["Sayım sonuçları"]"(PDF).ukrcensus.gov.ua. 2021. Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
  38. ^Altınkaynak, Erdoğan.Mazlum Türk halklarından Urumlar 27 Ocak 2016 tarihindeWayback Machine sitesindearşivlendi.
  39. ^Hatiboğlu, Vecihe (1979).Türk Tarihinin başlangıcı 24 Aralık 2012 tarihindeWayback Machine sitesindearşivlendi., Türkoloji dergisi, C. VIII, Ankara 1979
  40. ^Tekin, Feridun (2007).Urum Türkçesi sesbilgisi üzerine 18 Ağustos 2014 tarihindeWayback Machine sitesindearşivlendi.. Karadeniz Araştırmaları/ Balkan, Kafkas, Doğu Avrupa ve Anadolu İncelemeleri Dergisi, sayı:14, sayfa: 93-100, Yaz 2007
  41. ^abKaynak hatası:Geçersiz<ref> etiketi;refErdoğanaltınkaynak2004 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz:Kaynak gösterme)
  42. ^"Про кількість та склад населення України за підсумками Всеукраїнського перепису населення 2001 року". 24 Kasım 2007 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi:29 Mart 2013. 
  43. ^Kasapoğlu Çengel, Hülya (2004).Ukrayna'daki Urum Türkleri ve Folkloru 27 Ekim 2011 tarihindeWayback Machine sitesindearşivlendi.. Milli Folklor, 2004, Yıl. 16, S. 16, s. 59
  44. ^Altınkaynak, Erdoğan (2007).Urumlarda Aile, Gelenekleri ve Kurumsal Yapısı 13 Mayıs 2013 tarihindeWayback Machine sitesindearşivlendi.. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 2/4, sayfa: 98-105, Fall 2007
  45. ^"2012 Report on International Religious Freedom - Ukraine".United States Department of State. 20 Mayıs 2013. 3 Eylül 2019 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2013. 
  46. ^"Хто креслив перші плани фортеці Святої Єлисавети". 22 Mayıs 2024 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:25 Haziran 2025. 
  47. ^"Хто і як знищував Запорізьку Січ". 16 Haziran 2025 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:25 Haziran 2025. 
  48. ^"1775 - руйнування Запорізької Січі". 27 Haziran 2025 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:25 Haziran 2025. 
  49. ^"З архівних джерел про Великий терор»(до 80-х роковин Великого терору – масових політичних репресій 1937-1938 рр.)". 13 Mart 2022 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:25 Haziran 2025. 
  50. ^"Хроніка Голокосту на Кіровоградщині". 19 Haziran 2025 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:25 Haziran 2025. 
  51. ^"13 тисяч вбитих: історики розповіли про кількість жертв Голокосту на Кіровоградщині (ФОТО)". 7 Ekim 2024 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:25 Haziran 2025. 
  52. ^"Історичні вали фортеці Св. Єлисавети". 22 Mayıs 2024 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:25 Haziran 2025. 
  53. ^ Ѣха́въ Коза́къ за Дуна́й // Украинскія народныя пѣсни. Часть первая / М. Максимович. — М.: Университ. тип., 1834. — С. 141
  54. ^Климовський (Климів) Семен // Українська мала енциклопедія : 16 кн. : у 8 т. / проф. Є. Онацький. — Накладом Адміністратури УАПЦ в Аргентині. — Буенос-Айрес, 1959. — Т. 3, кн. V : Літери К — Ком. — С. 653. — 1000 екз.
  55. ^Українська література XX століття: навч.-метод. посіб. для студентів 2-го курсу, які навчаються за спец. 035 — Філологія (заоч. форма) / Нар. укр. акад., каф. українознавства; упоряд. О. В. Слюніна. — Харків: Вид-во НУА, 2018. — 128 с.
  56. ^Дисиденти. Антологія текстів / Упоряд.: О. Сінченко, Д. Стус, Л. Фінберг; Наук. ред. О. Сінченко. Національний університет «Києво-Могилянська академія», Центр досліджень історії та культури східноєвропейського єврейства, Центр європейських гуманітарних досліджень; Український католицький університет, Інститут релігії та суспільства. ‒ K.: Дух і Літера, 2018. ‒ 656 с. ‒ (БІБЛІОТЕКА СПРОТИВУ, БІБЛІОТЕКА НАДІЇ)
  57. ^Микола Гоголь. Тарас Бульба. Пер. з рос.: Антін Хуторян. // Микола Гоголь. Вибрані твори. Пер. з рос. за ред. А. Хуторяна, Ф. Гавриша, М. Щербака. Київ-Харків: Держлітвидав. 1935. 695 стор.: С. 147—207.

Kullanılan Kaynaklar

[değiştir |kaynağı değiştir]
  • Magocsi, Paul R. (2010).A history of Ukraine: The land and its peoples (2. bas.). Toronto: University of Toronto Press.ISBN 978-1442610217. 
  • Plokhy, Serhii (2017).The gates of Europe: A history of Ukraine. New York: Basic Books.ISBN 978-0465094868. 

Dış bağlantılar

[değiştir |kaynağı değiştir]
Vikipedi'nin kardeş projelerinden
Ukrayna
hakkında daha fazla bilgi edinin
Vikisözlük'te araVikisözlük'te tanımlar
Commons'ta araCommons'ta dosyalar
Vikihaber'de araVikihaber'de haberler
Vikisöz'de araVikisöz'de alıntılar
Vikigezgin'de araVikigezgin'de seyahat bilgileri
Hükûmet
UkraynaUkrayna konuları
Tarih
Kronoloji
Konular
Ukrayna arması
Siyaset
Coğrafya
Ekonomi
Toplum
Demografi
Kültür
Egemen devletler
Sınırlı tanınmış
olan devletler
Bağımlı ve
diğer bölgeler
Birleşik Krallık
Danimarka Krallığı
Finlandiya
Önceki genişlemeler
  • 1973 (Danimarka, İrlanda, Birleşik Krallık)
  • 1981 (Yunanistan)
  • 1986 (Portekiz, İspanya)
  • 1995 (Avusturya, Finlandiya, İsveç)
  • 2004 (Kıbrıs, Çek Cumhuriyeti, Estonya, Macaristan, Letonya, Litvanya, Malta, Polonya, Slovakya, Slovenya)
  • 2007 (Bulgaristan, Romanya)
  • 2013 (Hırvatistan)
  • İstatistikler
Adaylar
Müzakere sürecindekiler
Taranmış
Taranmamış
Askıya alınan müzakereler
Ön müzakereler
Potansiyel adaylar
Ortaklıklar
Doğu Ortaklığı
Kuzey Boyutu
Gümrük Birliği
Serbest ticaret anlaşmaları
Coğrafi olarak diğer
Avrupa ülkeleri
Karadeniz'e kıyısı olan ülkeler
Egemen devletler
Sınırlı tanınan devlet
Üyeler
Gözlemciler
Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra ortaya çıkan ülkeler
BM üyesi devletler
Tanınmayan ve kısmen
tanınan devletler
Üyeler
Sonradan katılan üyeler
Üyelik başvurusu kabul edilmeyen ülkeler
Gözlemci Ülkeler
Gözlemci Kuruluşlar
Uluslararası Frankofoni Örgütü'ne üye ve gözlemci ülkeler
Üyeler
Gözlemciler
1 Ortak üye.
Üyelik
Üyeler
Ön üyeler
Eski üyeler
Öncel
CIS bayrağı
Spor
Askeri
Ekonomi
Organizasyon
Otorite kontrolüBunu Vikiveri'de düzenleyin
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ukrayna&oldid=36398555" sayfasından alınmıştır
Kategori:
Gizli kategoriler:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp