Milletlerarası Birimler Sistemi veyaUluslararası Birimler Sistemi (Fransızca: Système international d'unités, kısacaSI),metrik sistemin günümüz dünyasına entegre edilmiş çağdaş biçimidir.[1] Dünyanın hemen her ülkesinde kabul görmüş tek resmî ölçü sistemi konumundadır.[2] Yeditemel birim ve özel adlar ve sembollerle türetilmiş 22 birim, diğer türetilmiş birimleri ifade etmek için kombinasyon hâlinde kullanılmaktadır.[3]
SI birimlerinin tanımı, yedi tanımlayıcı sabitten oluşan bir set olarak belirlenir.[4] Tüm birimler sistemi, SI birimleri cinsinden ifade edilen bu tanımlayıcı sabitlerin sabit değerlerinden türetilebilir.[4] Bu yedi tanımlayıcı sabit, tüm birimler sisteminin tanımının en temel özelliğidir.[4]
Fransız Devrimi sırasındaondalıkmetrik sistemin oluşturulması, ardındanmetre vekilogramı temsil eden iki platin standardının 22 Haziran 1799'da,Paris'tekiArchives de la République'te ilk olarak görülebilecek şekilde tanımlanması, mevcut Uluslararası Birimler Sisteminin kullanılmasındaki ilk adım olarak bilinmektedir.[7] 1832'deCarl Friedrich Gauss,fizik bilimleri için tutarlı bir birimler sistemi olarakastronomide tanımlanan ikincisi ile birlikte bu metrik sistemin uygulanmasını güçlü bir şekilde desteklediğini açıklamıştı.[7] Gauss, uzunluk,kütle vezaman birimleri için sırasıylamilimetre,gram vesaniye olmak üzere üçmekanik birime dayanan ondalık sistem cinsindendünyanın manyetik alanının mutlak ölçümlerini yapan ilk kişiydi.[7] Daha sonraki yıllarda Carl Friedrich Gauss veWilhelm Weber, bu ölçümleri elektrik fenomenlerini de içerecek şekilde genişletti.[7]Elektrik vemanyetizma alanındaki bu uygulamalar, 1860'lardaJames Clerk Maxwell veJ. J. Thomson'ın aktif liderliği altındaİngiliz Bilim Derneği (BAAS, şimdiki adı ile BSA) aracılığıyla genişletildi.[7]Temel birimler ve türetilmiş birimlerle uyumlu bir birimler sistemi gereksiniminiformüle ettiler.[7] 1874'te BAAS, ondalık alt katları ve katları ifade etmek içinmikrodanmakroya değişenön ekler kullanan,santimetre,gram vesaniye olmak üzere üçmekanik birime dayananüç boyutlu tutarlı bir birim sistemi olanCGS birim sistemini tanıttı.[7]Fiziğindeneysel birbilim olarak sonraki gelişimi büyük ölçüde bu sisteme dayanmaktadır.[7]Elektrik vemanyetizma alanlarındaki tutarlı CGS birimlerinin sistematiği uygunsuzdu, bu nedenle 1880'lerde,Uluslararası Elektroteknik Komisyonunun (IEC) öncülü olan BAAS ve Uluslararası Elektrik Kongresi, karşılıklı olarak tutarlı bir uygulama birimleri setini onayladılar.[7] Bunlar arasında elektrik direnci içinohm,elektromotor kuvveti içinvolt veelektrik akımı içinamper vardı. BIPM'yi oluşturan veAğırlıklar ve Ölçüler Genel Konferansı (CGPM) ile CIPM'yi kuran Metre Sözleşmesi'nin 20 Mayıs 1875'te imzalanmasından sonra, metre ve kilogram için yeni uluslararası prototipler oluşturma çalışmaları başladı.[7] 1889'da 1. CGPM, metre ve kilogram için uluslararası prototipleri onayladı.Zaman birimi olarakastronomik saniye ile birlikte, bu birimler CGS sistemine benzer, ancak temel birimlermetre,kilogram vesaniye ile MKS sistemi olarak bilinen üç boyutlu bir mekanik birim sistemi oluşturuldu.[7] 1901'deGiorgi, bu MKS sisteminin mekanik ünitelerini pratikelektrik üniteleriyle birleştirerek uyumlu bir dört boyutlu sistem oluşturmak için üç temel üniteyeamper veya elektriksel yapıya sahip dördüncü bir ünite ekleyerek mümkün olduğunu gösterdi.[7]Ohm ve ayrıcaelektromanyetizmada meydana gelen denklemleri sözderasyonelleştirilmiş biçimde yeniden yazmak, Giorgi'nin önerisi bir dizi yeni gelişmenin yolunu açtı.[7] Metre Sözleşmesi'nin BIPM'nin kapsamını ve sorumluluklarınıfizikteki diğer alanlara genişleten 6. CGPM (1921) tarafından revize edilmesinden ve ardından 7. CGPM tarafından Elektrik için Danışma Komitesinin (CCE, şimdiki adı ile CCEM) oluşturulmasından sonra (1927), Giorgi önerisi IEC,Uluslararası Temel ve Uygulamalı Fizik Birliği (IUPAP) ve diğer uluslararası kuruluşlar tarafından kapsamlı bir şekilde tartışıldı. Bu, CCE'nin 1939'dametre,kilogram,saniye veamper temelli dört boyutlu bir sistemin benimsenmesini, MKSA sistemini, 1946'da ClPM tarafından onaylanan bir öneri önermesine yol açtı.[7] BIPM tarafından 1948'de başlayan uluslararası bir araştırmanın ardından 10. CGPM (1954),kelvin vekandelanın sırasıylatermodinamiksıcaklık veışık şiddeti için temel birimler olarak kullanılmasını onayladı. SI kısaltması ile Uluslararası Birimler Sistemi adı, sisteme 11. CGPM (1960) tarafından verildi. Ön ekler, türetilmiş birimler, eski tamamlayıcı birimler ve diğer konular için kurallar oluşturuldu, böylece tüm ölçüm birimleri için kapsamlı bir şartname sağlandı.[7] 14. CGPM'de (1971), madde miktarı için yeni bir temel birim olanmol (sembol mol) kabul edildi. Bu, Uluslararası Saf ve Uygulamalı Kimya Birliği (IUPAC) tarafından desteklenen IUPAP Semboller, Birimler ve İsimlendirme Komisyonunun (SUN Komisyonu) bir önerisinden kaynaklanan Uluslararası Standardizasyon Örgütünün bir önerisini takip etti. Bu, SI'nın temel birimlerinin sayısını yediye çıkardı.[7]
