Rusya Çarlığı (Rusça: Русское Царство,RusskoyeTsarstvo ya da Российское царство,Rossiyskoye tsarstvo), 1547 yılındaKorkunç İvan'ınÇar unvanı almasıyla başlayan ve 1721'de ÇarI. Petro'nunRus İmparatorluğu'nu kurmasıyla son bulan Rus devletinin resmî[1] adıdır. Çarlıktan önce bu topraklardaMoskova Knezliği egemen olduğu için çarlık Batı Avrupa dillerindeMoskova olarak adlandırılmaktadır.[2] Ayrıca Rusça[3] ve Türkçe[4] kaynaklarda daMoskova Çarlığı olarak bilinir.
16. yüzyılda, azalanMoğol veAltın Orda baskılarıyla birlikteMoskova Knezliği bölge üzerindeki etkisini arttırmış ve III. İvan'ın sonBizans imparatorunun kızı ile evlenmesi ile de Bizans'ın varisi olduğunu ilan etmişti.Aristokratlar, olaydan sonra yönetimde Bizans geleneklerini sürdürmüşler veİstanbul'un Fethi'nin ardından bütünOrtodoks kiliselerinin başı sayılan Rus Ortodoks Kilisesi'nin Rusya'nınRoma ve Bizans imparatorluklarından sonra Üçüncü Roma olacağına dair kehaneti de Moskova Prensliği'nin bölgedeki Ortodokslar üzerindeki etkinliğinin artmasını sağlamıştı.
Korkunç İvan'ın 1547'de resmenRus Ortodoks Kilisesi tarafından Çar ilan edilmesi ile Rusya Çarlığı kuruldu. Korkunç İvan,Kazan Hanlığı ile yıllardır devam eden savaşları 1552 yılında başkent Kazan'ı alarak sonlandırdı. Daha sonraAstrahan Hanlığı'nı da ele geçiren İvan, Rusya'nın sınırlarıOrta Asya'ya dayanmış oldu.
İlk başlarda çarlar, Bizans terimi "otokrat"ı sadece bağımsız bir hükümdar olduklarını nitelendirmek için kullansa daIV. İvan'dan itibaren mutlak hakimiyet (otokratik) anlamında kullanıldı. 1547'de Büyük Dük IV. İvan, Çar olarak taç giydi ve böylece en azındanRus Ortodoks Kilisesi tarafından İmparator olarak tanındı. 1453'teKonstantinopolisOsmanlı İmparatorluğu'nun eline geçince özelliklePskov Başrahibi 1510'da Rus çarının tek meşru Ortodoks hükümdar,Moskova'nın ise Üçüncü Roma olduğunu ve Rus çarınınHristiyanlık'ın ve daha önceki dönemlerde Roma İmparatorluğu'nun (Batı veDoğu) iki merkezi olanRoma veKonstantinopolis'in son halefi olduğunu iddia etti."Üçüncü Roma" konsepti ilerleyen yüzyıllarda Rus halkı tarafından kendilerini tanımlamak için kullanıldı.
Çarların otokratik hükmü IV. İvan döneminde zirveye ulaştı ve çarlar "Grozny" unvanını aldı. Rusça "grozny" sözcüğü İngilizceye "terrible (korkunç)" olarak çevrildi. Bu çeviri eski İngilizcede "terrible"ın karşılığı olan ilham verici, tehlikeli, güçlü, zorlu gibi bir anlamda kullanılmıştı. Türkçede ise "korkunç" olarak kullanıldı ve bu unvan aynı zamanda İvan'ın takma adı oldu. Yani bu unvan kötülük veya kusurluluk gibi anlamları ifade etmez.[5][6][7]
IV. İvan 1533'te üç yaşındaykenMoskova Büyük Knezi oldu. İvan 1547'de tahtta otoritesini sağlayana dekboyarlarŞuyski veBelski naiplik için yarıştı. Moskova'nın imparatorluk iddialarını yansıtan İvan, Bizans imparatorlarının taç giyme ritüellerinin model alındığı bir ritüelle Çar olarak taç giydi. Bir grup boyarın destekleri ile İvan hükümdarlığına bir dizi yararlı yenilikle başladı. 1550'de yeni bir kanun ilan etti ve askeriyeyi ve yerel yönetimleri yeniledi. Bu yenilikler savaş durumunda devleti dik tutmayı amaçlıyordu.
Moskova, Batı Avrupa'da BaronSigismund von Herberstein'ınRerum Moscoviticarum Commentarii'yi (doğrudan çevirisiMoskova'ya Dair Notlar) 1549'da yayımlamasına kadar hala tam anlamıyla bilinmiyordu. Herberstein, az ziyaret edilen ve edildiğinde bile kötü anlatılan bir devletin batıda tanınmasına olanak sağlamıştı. 1630'lara gelindiğinde ise Rus Çarlığı, eserleri Avrupa'nın tüm büyük dillerine çevrilen, parlak ve bilgili bir yazar olanAdam Olearius tarafından ziyaret edildi.
Moskova'nın atlı okçuları
Rusya ile ilgili ilk bilgiler genellikle İngiliz ve Hollandalıtüccarlara dayanıyordu. Bu tüccarlardan biri olanRichard Chancellor, 1553'teBeyaz Deniz'e açıldı ve sonrasında da çarlığın iç bölgelerine ilerledi. İngiltere'ye geri döndüğünde ise kendisi,Sebastian Cabot, SirHugh Willoughby ve bazı Londralı tüccarlar ile birlikteMoskova Şirketi'ni kurdu. IV. İvan, ülkesindeki bu tüccarlarıI. Elizabeth ile mektuplaşmak için kullandı.
1530'lar ve 1540'lardaki kargaşaya rağmen Rusya genişlemeye devam ederek 1533'ten 1584'e kadar topraklarını 2.8 milyon kilometre kareden 5.4 kilometre kareye çıkardı.[8] İvan, önceVolga'nın ortasındakiKazan Hanlığı'nıilhak edip daha sonrasında ise Volga'nınHazar'a döküldüğü yer alanAstrahan Hanlığı'nı ilhak ederek Hazar'a açıldı. Bu genişlemeleri Rusya'ya bugün bile hala devam eden ayrı etnik ve dini kökenler barındıran bir devlet yapısı kazandırdı. Ayrıca Volga'nın kontrol altına alınması ile birlikte Orta Asya'nın kapıları aralanmış oldu.
Güneye iniş nispeten daha kolay olsa da Ivan'ın kuzeybatıya ilerleyerekBaltık Denizi'ne çıkmayı denemesi daha zor oldu. 1558'te Ivan'ınLivonya'yı işgaliyirmi beş yıl sürecek olanLehistan, İsveç ve Danimarka'ya karşı yürütülen savaşlara sebebiyet verdi. Başlarda bir dizi başarı elde etse de Ivan'ın Baltık seferi yenilgiyle sonuçlandı.
Rusya'nın Livonya'ya odaklanmasından yararlananOsmanlı İmparatorluğu'na bağlıKırım HanıDevlet Giray ve 120 bin kadar süvarisiMolodi Muharebesi'nde yenilene dek kuzeye ve Rusya içlerine doğru pek çokyağma ve fetih harekatında bulundu. Molodi Muharebesi, Tatarları yıpratsa da on yıllar boyunca güney sınırı Kırım Hanlığı veNogay Hanlığı tarafından düzenli olarak yağmalanmaya devem etti. Bu yağmaların köstek olması için ise on binlerce askerin koruduğu bir kaleler zinciri olanBüyük Barikat Hattı kuruldu.
İvan, 1550'lerin sonunda danışmanlarını, hükûmeti veboyarları kendine düşman etti. Tarihçiler bunun sebebinin politik ve kişisel düşmanlıklar mı yoksa İvan'ın zihinsel dengesizliği mi olduğunu belirleyemedi. 1565'te Rusya iki bölüme ayrıldı: knezin kendi toprakları (ya daOpriçnina ve kamusal alanlar (ya daZemşçina). İvan kendi toprağı olarak devletin en önemli ve zengin bölgelerini seçmişti. İvan'ın göz koyduğu topraklarda İvan'ın ajanları; bölgedeki boyarlara, tüccarlara ve sıradan halka baskılar yapıp topraklarına el koydu ve hatta onları infaz etti. Böylece Rusya'daNovgorod Katliamı (1570) olarak da bilinen on yıllık terör dönemi başladı. Opriçnina'nın politikalarının bir sonucu olarak İvan, önde gelen bütün boyarların ekonomik ve politik gücünü kırdı. Böylece Rusya'da onun yerine geçebilecek bir kişi bırakmayıp devletini daha da merkeziyetçi bir hale getirdi. Bu politikalarından dolayı ticaret azaldı, vergiler ve şiddet eylemleri arttı bunun sonucu olarak köylü halk Rusya'yı terk etmeye başladı. Köylülerin ülkeyi terk etmelerini onları topraklarına bağlayarak engellemeye çalışan İvan, Rusya'yı yasal köleliğe yaklaştırdı. 1572'de İvan sonunda Opriçnina uygulamalarını bıraktı.
Popüler bir teoriye göre Opriçnina'nın uygulanma amacı, savaş için kaynak sağlamak ve iç muhalefeti bastırmaktı ancak sebebi ne olursa olsun İvan'ın iç ve dış politikaları Rusya'ya üzerinde yıkıcı etkiler bıraktı ve ülkeyiKarışıklık Dönemi'ne (Smutnoye vremya, 1598-1613) sürükledi.
IV. İvan öldüğünde yerine ülke yönetimine ilgizisiz ve muhtemelen akıl sağlığı yerinde olmayan oğluI. Fyodor geçti. Ancak Fyodor'un devlet yönetmek için yeterli olmayışı sebebiyle güç daha çok kayın biraderBoris Godunov'un elinde bulunmuştu. Fyodor'un çoğunlukla sözde kalan hükümdarlığının en önemli olayı 1589'daMoskova Patrikliği'nin ilan edilmesiydi. Patrikliğin ilanı ile tamamen bağımsız birRus Ortodoks Kilisesi'nin temelleri atıldı.
1589'da Fyodor'un veliahtsız ölmesiyle birlikteRurik Hanedanı son buldu. Fyodor ölmeden önce de halihazırda devleti yöneten Boris Godunov, bu veliahtsız ölümün ardından pek çok boyar karşı çıksa bazı boyarlar, kilise yetkilileri ve halk temsilcilerinden bir grup oluşturarakZemsky Sobor adından bir meclis kurdu ve kendisini de bu meclisin çarı ilan etti. Bu esnada yayılarak devam eden hasatlardaki yetersizlikler dolayısıylakıtlık baş gösterdi ve yine bu dönemde 1591'de ölen IV. İvan'ın oğlu olduğunu iddia edenDmitri İvanoviç taht üzerinde hak iddia etti. Taht isyancısı kendisiniI. Dmitri ilan ederek Polonya'nın desteğini ve muhalif boyarların eşliğiyle Moskova'ya yürüdü. Çoğu tarihçi Boris Godunov 1605'te ani bir şekilde ölmeseydi isyanı bastıracağını düşünse de[9] ani ölümünün ardından gelen güç boşluğundan yararlanan Dmitri, Moskova'ya girdi ve aynı yıl Godunov'un oğlu ÇarII. Fyodor'u öldürüp çar olarak taç giydi.
Bu olayı takiben RusyaKarışıklık Dönemi (Смутное Время) olarak bilinen bir döneme girdi. Bu dönem esnasında Çar'ın boyarlara zulmetmesine, şehirli halkın hoşnutsuzluğuna ve köylünün kademeli olarak köleleştirilmesine rağmen Çar'ın yetkilerini kısıtlama isteği kısık bir sesle dile getiriliyordu. Otokratik yönetim altındaki Rus halkı kendisini yönetecek yeni bir organ bulamadığından taht iddiacılarının arkasında toplanmaya başladı. Yine otokrotik yönetimin bir gereği olarak siyasi kişiler kendi adaylarını çar yapmaya çalışarak veya mevcut çar üzerinde nüfuz kazanmaya çalışarak faaliyetlerini yürütüyordu. Dönem boyunca boylarlar kendi aralarında savaştı, köylüler körü körüne isyanlarda bulundu ve hatta Moskova'dakiKremlin yabancı ordularca işgal edildi.
Karışıklık Dönemi; iç siyasette boyar hiziplerinin birbiri ile entrika ve hatta direkt silah ile çatıştığı, Polonya veya İsveç gibi bölgesel güçlerin müdahalelerde bulunduğu veİvan Bolotnikov tarafından yönetilen gibi pek çok halk isyanın yaşandığı bir iç savaş dönemiydi. 1606'ya gelindiğinde I. Dmitri ve kendisinin Leh garnizonu alaşağı edilerek yerinde boyarIV. Vasili çar ilan edildi. Çar olduktan sonra İsveç lehine mevcutİngria Savaşı'dan çekilerek İsveç'in desteğini arkasına aldı. Bu esnada ise kendisini IV. İvan'ın oğlu Dmitri olduğunu iddia edenII. Düzmece Dmitri, Lehlerin de desteğiyleTushino'da ayaklandı.
1609'da iseLehler iç savaşa doğrudan müdahale ederek PrensesShuiski'yi esir edipKremlin'i kuşattı. Kuşatmanın ardından bir grup boyar 1610'da Lehistan KralıIII. Zygmunt Waza'nın oğluIV. Władysław Waza'yı çar tanıyacaklarına dair antlaşma imzaladı. 1611'de yine kendisinin gerçek Dmitri olduğunu iddia edenIII. Düzmece Dmitri ortaya çıksa da kısa zamanda yakalanıp idam edildi. Ülkedeki Leh işgali vatansever duyguları canlandırdı veNijni Novgorod'daStroganovlar tarafından finanse edilen, Ortodoks Kilisesi tarafından kutsanan ve PrensDmitri Pojarski ileKuzma Minin tarafından komuta edilen gönüllü bir ordu kuruldu ve bu sayede Lehler Kremlin'den çıkartıldı. 1613'e gelindiğinde iseZemsky Sobor, boyarMikhail Romanov'u çar ilan etti ve böylelikle hem Karşılık Dönemi son buldu ve hem de300 yıllıkRomanov Hanedanı yönetimi başladı.
Yeni hanedanın ilk görevi devletin düzenini sağlamak olmuştu. 1617'de Rusya'nın düşmanlarıPolonya veİsveç arasında savaş çıkınca Rusya bu durumdan yararlanıp İsveç ile barıştı.1605-1618 Lehistan-Rusya Savaşı, 1618'deDeulino Antlaşması ile son buldu. Antlaşmaya göre 1509'daLitvanya Büyük Dükalığı'ndan alınanSmolensk'de dahil olmak üzere bazı bölgeler Lehlere terk edildi.
Romanov Hanedanı'nın ilk yöneticileri kötü yöneten kişilerdi. Mihail'in saltanatı sırasında devlet işleri 1619'da Moskova Patriği olan çarın babasıFilaret'in ellerindeydi. Mihail'in oğluAleksey (1645-1676 arasında hüküm sürdü) döneminde ise çar hükûmeti yönetmek içinBoris Morozov'u görevlendirmişti. Morozov, görevini kötüye kullanarak halkını sömürdü. Çar onu1648'deki Moskova İsyanı'ndan sonra görevden almak zorunda kaldı.
Rus Çarlığı bölgesel genişleyişini 17. yüzyılda da sürdürdü. Güneybatıda o zamanlarVahşi Ovalar olarak adlandırılan vePolonya-Litvanya Birliği'nin yönetimi altında olsa da halkının Çarlık yönetimini istediği günümüz Doğu Ukrayna ve Güneybatı Rusya'nın topraklarından çoğunlukla steplerden oluşan bölge üzerinde hak iddia etti. Bölgenin en önemli halklarından biri olanZaporojya Kazakları askeri oluşumlar şeklinde örgütlü bir şekilde burada yaşıyordu. (Bu Kazaklar, Slav kökenli olup Türk olan Kazaklarla karıştırılmamalıdır.) Bu Kazakların bir bölümüKayıtlı Kazaklar ismiyle Leh ordusunda savaşsa da genellikle özgürlüklerine düşkün bir toplum olup Lehlere de birkaç kez ayaklanmıştı.
Bu gibi başkaldıranlardan biri olan 1648'dekiHmelnitski Ayaklanması sırasında Doğu Ukrayna'daki köylüler de sosyal ve dini sebeplerden ötürü Leh yönetimine karşı başkaldırıya katılmıştı. Ayaklanmanın başlangıcında Kazaklar,Kırım Tatarlarının desteğini alsa da Lehlerin Tatarları taraf değiştirmeye ikna etmesi üzerine Kazaklar askeri yetersizlikleri ile baş başa kaldı. Askeri anlamda yardıma gereksiniminden dolayıZaporojya'nın lideriHetmanBohdan Hmelnitski, RusÇarıI. Aleksey'den yardım istedi. 1654'te Aleksey, Kazaklar ilePereyaslav Antlaşması'nı imzalayarak yardımlarına cevap verdi ve böylelikle Polonya ve Rusya arasında13 yıllık bir savaşa sebebiyet verdi. 1667'deKazak Hetmanlığı'nın tarafı olmadığıAndrusovo Antlaşması antlaşması ile savaş sona erdirilirken Kazaklar bunu Rusya'nın kendilerine ihaneti olarak gördü. Antlaşma uyarıncaDinyeper Nehri'nin doğusundaki Kazaklar Rus, batısındaki Kazaklar Leh egemenliğine bırakılsa da bu durum çok uzun sürmedi ve 18. yüzyıldakiPoltova Savaşı'nın ardından tüm Kazak bölgeleri Moskova'ya bağlandı.
Rusya, doğuya doğru ilerleyişinde çok az direnişle karşılaştı. 1581'de kürk ticaretine ilgiliStroganov tüccar ailesi, BatıSibirya'ya keşif gezileri düzenlemek içinKazak liderYermak Timofeyeviç'i kiraladı. Yermak,Sibir Hanlığı'nı yendi veObi veİrtiş ırmaklarının batısındaki toprakları Rus Çarlığı'nın toprağı ilan etti.
Çing Hanedanıyla yaşanan bir dizi savaştan sonra Rusya veÇin arasında 1689'da barış imzalandı.Nerçinsk Antlaşması ile Rusya, Amur Vadisi'ndeki hak iddialarından vazgeçti ancakBaykal Gölü'nün doğusunun vePekin'e giden ticaret yolunun üzerinde egemenlik sağladı. Çin iseMançurya'daki egemenliğini sağlamlaştırdı.
'Rus Çarı'nın standart bayrağı (1693–1700): beyaz, mavi ve kırmızı üç renkli bayrağın ortasında altın birçift başlı kartal bulunurdu.[10] 1700 yılında İmparatorluk bayrağı ile değiştirildi. (aşağıda göreceğiniz üzere)[10]
Rus Çarı tarafından kullanılanİmparatorluk bayrağı: eski üç renkli bayrağın yerine kabul edilen bu bayrağın üzerinde Aziz Vladimir'in Kırmızı Arması'nı taşıyan siyah bir çift başlı kartal bulunurdu.[10]
Russivil bandrası: mavi, beyaz ve kırmızı renklerden oluşan bu bayrakI. Petro tarafından yayımlanan kararname ile 20 Ocak 1705'te yürürlüğe girmiştir.[10]