Merini Sultanlığı, bugünküFas'ı ve aralıklı olarak 13. yüzyılın ortalarından 15. yüzyıla kadarCebelitarık çevresindekiKuzey Afrika ve güneyİspanya'nın bazı bölümlerini kapsıyordu. Sultanlık,Berberî kökenliZenate kabilesine mensupMerini hanedanı veyaBeni Abdülhakk olarak bilinensünnimüslüman bir aile tarafından yönetildi.[1][2]
1244'te Merini hükümdarları günümüz Fas'ını kontrol edenMuvahhidleri devirdi.[3] Merini hanedanlığı, 14. yüzyılın ortalarında tümMağriplerin üzerinde kısa bir süre egemen oldu. 13. ve 14. yüzyıllardaEndülüs'teGırnata Emirliği'ni destekledi; ancak Cebelitarık Boğazı'nın Avrupa yakasında doğrudan bir yer edinme girişimi olan 1340'taTarif Muharebesi'nde yenildi ve 1344'teAlgeciras'ın Kastilyalar tarafından fethinden sonra bu çaba sona erdi.[4]
Meriniler1465 Fas isyanından sonra devrildi. Yönetimde olmak isteyen bir hanedan olan Vattasî hanedanı 1472'de iktidara geldi.
Meriniler, Berberî kökenli Zenate kabilesine mensup olarakTunus veSahra arasındaki bölgede göçebe veya yerleşik hayat sürmüş, hiçbir devlete bağlı kalmamış ve vergi de vermemiştir.[5] Eski grup lideri Mahyu'nun ölmesinin ardından I. Abdülhak döneminde tüm Merini kabilelerine çağrılar yapılmış veFas civarına 1213 yılında tam olarak yerleşilmiştir.[6]
