Matsya Purana (IAST: Matsya Purāṇa),Hinduizmdeki Sanskrit edebiyatının Puranik türündeki on sekiz büyükPuranasından (Mahapurana) biridir. Puranalar arasında en eski ve en iyi korunmuş olanlardandır.[1]Vişnu'nun yarı insan yarıbalık avatarının ardından isimlendirilmiş olan metinler,Vaişnavizm mezhebinin görüşlerini savunur.[2] Metinler, 19. yüzyıl Sanskrit bilgini Horace Hayman Wilson tarafından "birŞaivizm çalışması olsa da, yalnızca bundan ibaret değildir" şeklinde tanımlanmıştır. Metinler aynı zamanda çeşitli Hindu tanrı ve tanrıçalarını övmektedir.[3]
Matsya Purana, ayrıntıları farklılık gösteren birçok versiyonla günümüze gelmiştir, ancak yayımlanmış versiyonların hemen hemen hepsinde 291 bölüm vardır.[1] Sadece Grantha alfabesiyle yazılmışTamilce versiyonunun 172 bölümü vardır.
Metin, Purana edebiyatının bilinen en eski örneklerinden olmasıyla dikkat çeker.[4]Matsya Purana, diğer Puranalar gibi 5 özelliğe sahiptir. Bu beş özellik, evrenin birincil yaratılışına ilişkin teoriyi tanımlayankozmogoni, evrenin doğum-yaşam-ölüm döngüsünden geçtiği ikincil yaratılışların kronolojik tanımı, tanrı ve tanrıçalarınsoyağacı ve mitolojisi,Manvantaralar ve güneş ve ay hanedanları da dahil olmak üzere kralların hayatlarını anlatan efsaneleridir.[1]
Matsya Purana, kapsadığı konular bakımından ansiklopedik olmasıyla da dikkat çekmektedir.[1] Metnin Purana'yı tanımladığı beş konu başlığının yanı sıra mitoloji, resim ve heykel gibi sanat eserleri üretme rehberi, tapınaklar, nesneler ve ev mimarisi için özellikler ve tasarım yönergeleri (Vastu-shastra), çeşitliYoga türleri, görevler ve etik (Dharma) ileDāna'nın (hayırseverlik) değerine ilişkin birden fazla bölüm, hem Şiva hem de Vişnu ile ilgili festivaller, özellikle Narmada nehri etrafındaki coğrafya, bir kralın görevleri ve iyi yönetimin nasıl yapılabileceğine dair bilgiler vardır.[1][5]
|soyadı1=
(yardım)