Mahrem,İslâm'daevlenilmesiharam olan (nikâh düşmeyen) kişi.[1][2] Mahrem sözcüğüArapçaharam (yasaklanmış) kökünden gelir.[1] Mahrem olmayan kimselere (evlenilebilen kimselere)nâmahrem denir.[3] Nâmahrem sözcüğü Türkçedeyabancı, el anlamında da kullanılır.[3]
İslâm'da mahremiyet durumu ikiye ayrılır: sürekli mahremlik ve geçici mahremlik. Mahrem kavramı gündelik kullanımda daha çok birinci grubu kastetmek için kullanılır. Kadınların mahremlerin yanında örtünmeleri ile ilgili -başlarını ve kollarını açabilmek gibi- çeşitli kolaylıklar mevcuttur.[1]
Evlenilmesine hiçbir zaman müsaade edilmeyen kimseler şunlardır:[1]
Geçici mahrem olan kimseler ile mahremliklerine neden olan durum ortadan kalktığında evlenilebilir. Bu kimseler şunlardır:[1]
![]() | İslam ile ilgili bu maddetaslak seviyesindedir. Madde içeriğinigenişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |