Litürji,[1] özellikleHristiyanlıkta, halka açık dinî ibadetlerin (ayinlerin) nasıl yapılacağını belirleyen formlar (metot ve prosedürler) bütünü.[2] Bu formlara uygun olarak düzenlenmiş ayinlere delitürji denir.[2] Litürji sözcüğüözel isim olarak özellikleOrtodoks KilisesindekiEfkaristiya (Ekmek şarap ayini) anlamında kullanılır.[2]
Liturji sözcüğünün kökeniYunancaleitourgia (kamu hizmeti) kavramına dayanır. AntikAtina'da zengin bir vatandaş tarafından kendi mal varlığı ile gönüllü olarak yürütülen bir işe (ofise) litürji deniliyordu.[2][3] Örneğingymnasiarch spor tesislerinden sorumluydu,choregus şehir tiyatrosunun korosundaki şarkıcıların maaşlarını ödüyordu.[3] Sözcük zamanla her türlü umumî hizmet için kullanılmaya başlandı.Tanah'ın Yunanca çevirisiSeptuagint'te[4] bu kavram ilk kez tapınakla ilgili kamu hizmeti için kullanıldı (örneğin:Çıkış 38:27, 39:12).[3] Daha sonra din adamlarının görevleri ve tapınaktakiritüeller için kullanılmaya başlandı.Yeni Ahit'le birlikte bu sözcüğün kullanımı Hristiyanlıkta yerleşti. ÖrneğinLuka 1:23'te Zekeriya "litürji günleri sona erince" (ai hemerai tes leitourgias autou) evine döner.İbraniler 8:6'da "Yeni Ahit'in yüksek rahibi daha iyi bir litürjiye sahip oldu," denir.[3]
