Kerberos, (P4,S/2011 P 1 ya daS/2011 (134340)[Not 1] 1 olarak da bilinir) en uzun ekseninde yaklaşık 19 kilometre boyunda olanPlüton'un küçük birdoğal uydusudur. Plüton'un keşfedilen dördüncü doğal uydusuydu ve varlığı 20 Temmuz 2011'de ilan edildi.[1] Temmuz 2015'teNew Horizons uzay aracı tarafındanPlüton ve diğer dört uydusuyla birlikte görüntülendi. Kerberos'unNew Horizons görevinde elde edilen ilk görüntüsü 22 Ekim 2015'te kamuoyuna açıklandı.[8]
Kerberos, Pluto Companion Search Team araştırmacıları tarafından 28 Haziran 2011'deHubble Uzay Teleskobu'nunGeniş Alan Kamerası kullanılarak Plüton'nun sahip olabileceği herhangi birhalkayı bulma girişimi sırasında keşfedildi.[9][10] Halka arayışı, kısmen Temmuz 2015'te Plüton sisteminden geçecek olanNew Horizons'ın halka parçacıklarına çarparak zarar görmesine karşı yürütülmekteydi.[11] Ek gözlemler 3 ve 18 Temmuz 2011'de yapıldı ve Kerberos 20 Temmuz 2011'de yeni bir uydu olarak doğrulandı.[1][12] Daha sonra 15 Şubat 2006 ve 25 Haziran 2010 tarihli Hubble görüntülerinde uydu tespit edildi; ancak bu görünütlerde Kerberos girişim sebebiyle örtülüydü.[13] Kerberos'un parlaklığıNix'in parlaklığının yalnızca %10'u kadardır ve yalnızca keşif ekibinin sekiz dakikalık pozlama süresi sayesinde bulunmuştur; önceki gözlemler daha kısa pozlama süreleri kullanmıştı.[14] Resmi olarak S/2011 (134340) 1,[1] gayri resmi olarak P4 olarak adlandırılmıştır.[14]
Plüton'un diğer uyduları gibi[15] Kerberos'un,Ay'ı yarattığı düşünülen dev çarpışmaya benzer şekilde, Plüton ile başka birKuiper kuşağı nesnesi arasındaki büyük bir çarpışmanın enkazından bir araya geldiğinden şüpheleniliyor.[9]
Kerberos çift loblu bir şekle sahiptir ve en uzun ekseninde yaklaşık 19 kilometre, en kısa ekseninde ise 9 km uzunluğundadır.[5] Kerberos'un daha büyük lobu boydan boya yaklaşık 8 km, daha küçük lob ise yaklaşık 5 km'dir. Kerberos'un çift loblu şekli muhtemelen iki küçük nesnenin birleştirilmesinden oluşmaktadır, bu da Kerberos'un Plüton'un diğer uyduları ile birlikte Plüton çevresindeki molozların birleşmesiyle oluşmuş olabileceğini düşündürmektedir.[16]
Kerberos, muhtemelen yüzeyinde su buzunun varlığından dolayı, Plüton'un diğer küçük uydularına benzer yüksek biralbedoya veya yansıtıcılığa sahiptir.[17]New Horizons'ın geçişinden önce, Kerberos'un daha büyük bir boyuta ve daha koyu bir yüzeye sahip olduğu düşünülüyordu.[18]
Plüton'un diğer küçük uyduları gibi, Kerberos da yerçekim kilitli değildir ve dönüşükaotiktir, jeolojik zaman ölçeklerinde hızla değişiklik gösterir. Plüton ve Charon'un kütle merkezlerinin yörüngesinde dönerken değişen yerçekimi etkileri, Plüton'un Kerberos da dahil olmak üzere küçük uydularının kaotik şekilde elipsoid bir harekette bulunmasına neden olur.[19]New Horizons'ın geçişi sırasında, Kerberos'un dönüş süresi yaklaşık 5,33 gündü ve dönme ekseni yörüngesine yaklaşık 96 derece eğimliydi.[4][7] Kerberos'un yüksek eksen eğimi, Plüton-Charon kütle merkezi etrafındaki yörüngesine göre yana doğru döndüğü anlamına geliyordu.[7]
Gözlemler, uydunun Plüton-Charon kütleçekim merkezi etrafında 57.783 km mesafeded dairesel, ekvatoral bir yörüngede döndüğünü göstermektedir. Kerberos da dahil olmak üzere Plüton'un tüm uyduları, Plüton'un ekvatoruna kıyasla çok düşükyörünge eğikliği olan son derece dairesel yörüngelere sahiptir. Kerberos,Nix veHydra arasında bir yörüngede dolaşır ve yaklaşık olarak her 32,167 günde bir Plüton çevresinde tam bir yörünge tamamlar.[1][14]
Yörünge periyoduCharon ile 1:5yörüngesel rezonansa yakındır,[19] zamanlama tutarsızlığı yaklaşık %0,7'dir.[20] Nix, Hydra ve Charon arasındaki yakın rezonanslarda olduğu gibi (sırasıyla 1:4 ve 1:6), bu ilişkinin gerçek bir rezonansa ne kadar yakın olduğunu belirlemek, Kerberos'un yörüngesine, özellikle de onun yörüngeseldevinim oranına ilişkin daha doğru bilgi gerektirmektedir.
New Horizons uzay aracı, 14 Temmuz 2015'te Plüton sisteminden geçişi sırasında Kerberos'un fotoğraflarını çekti. Üç ay sonra, 22 Ekim'de uydunun ilk görüntüsü yayınlandı. Plüton'un fotoğrafı yayınlanan son uydusudur. Fotoğraflar, ilk başta daha büyük ve daha az yansıtıcı olduğu düşünülen Kerberos'un aslında daha küçük boyutlarda ama parlak bir yüzeye sahip olduğunu ortaya koymaktadır.[8]
^"Kerberos Revealed".pluto.jhuapl.edu. NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute. 22 Ekim 2015. 29 Ekim 2018 tarihindekaynağından arşivlendi. Erişim tarihi:22 Ekim 2015.
.jpg)
_flatten_crop.jpg)
_(cropped).jpg)
