İsrail,Filistin,Lübnan,Ürdün veSuriye'nin modern bölgelerini kapsayanKenan ülkesi. Kenan dininin uygulandığı sırada Kenan bölgesi çeşitli şehir devletlerine bölünmüştü.
El veAşera[1] tarafından yönetilen dört kademeli bir hiyerarşideki çok sayıdatanrıya, Kenan dininin takipçileri tarafından ibadet edildi aşağıda tanrıların bir listesi verilmiştir:[2]
Aglibol, ay tanrısı ve Malakbel'in kardeşi. Bel ve Yarhibol ile birliktePalmira, Suriye'deki üçlü tanrıların parçası. Baalshamin ve Malakbel ile başka bir üçlünün parçası.
Anat, bakirelik, savaş ve çekişme tanrıçası, Ba'al Hadad'ın kız kardeşi ve varsayılan eşi.
Arsay, yeraltı tanrıçası, Ba'al Hadad'ın üç kızından biri.
Arsu, akşam yıldızının tanrısı ve Azizos'un ikiz kardeşi.
Astoreth veyaAthtart, daha çok Yunanca adıAstarte ile bilinir, savaş, aşk ve bereket tanrıçasıdır, Anat'ın kız kardeşidir ve ona Ba'al Efsanesi'nde yardımcı olur. Venüs gezegeniyle bağlantılı.
Ashtar-Chemosh,Chemosh'un karısı ve Moablıların tanrıçası.
Mot veyaMawat, ölüm tanrısı (tapılmamış veya adaklar verilmemiş)
Nikkal-wa-Ib, meyve bahçeleri ve meyve tanrıçası
Ba'al Hadad'ın üç kızından biri olanPidray ışık ve şimşek tanrıçasıdır.
Qadeshtu, varsayılan aşk, arzu ve şehvet tanrıçası. Ayrıca Asherah'ın bir unvanı.
Resheph, veba ve şifa tanrısı
Shadrafa, tıp veya şifa tanrısı
Sırasıyla şafak ve alacakaranlığın ikiz dağ tanrıları:Shachar veShalim. Shalim, akşam yıldızı aracılığıyla cehennem dünyasına bağlandı ve barışla ilişkilendirildi.
Shamayim, ("Gökler"), göklerin tanrısı
Shapash, aynı zamanda transliterasyonuyla güneş tanrıçası, cinsiyeti tartışmalıdır. Bazı yetkililer Shamash'ı bir tanrıça olarak görüyor.
Sydyk, doğruluk ve adalet tanrısı,
Tallay,Ba'al Hadad'ın üç kızından biri olan kış, kar, soğuk ve çiy tanrıçası.
Kenanlılar, fiziksel ölümün ardındannpš'nin (genellikle "ruh " olarak çevrilir) bedenden Mot (Ölüm) diyarına gittiğine inanıyordu. Cesetler mezar armağanları ile gömülmüş ve canlıları rahatsız etmemeleri için ölülere yiyecek ve içecek sunulmuştu. Ölü akrabalara saygı duyulur ve bazen yardım istenirdi.[4][5]
Baal Döngüsünde, Ba'al Hadad'a Kothar-wa-Khasis tarafından kendisi için yapılmış iki sihirli silahı ("Sürücü" ve "Kovalayan" olarak adlandırılan) kullanarak Yam tarafından meydan okundu ve onu yendi. Daha sonra, Athirat ve Anat'ın yardımıyla Ba'al, El'i kendisine bir saray bırakması için ikna eder. El onayladı ve saray Kothar-wa-Khasis tarafından inşa edildi. Saray inşa edildikten sonra Ba'al, saray penceresinden gür bir ses çıkarır ve Mot'a meydan okur. Mot pencereden girer ve Ba'al'ı yutarak onu Yeraltı Dünyasına gönderir. Yağmur verecek kimse olmadığından Ba'al'ın yokluğunda korkunç bir kuraklık başladı. Diğer tanrılar, özellikle El ve Anat, Ba'al'ın Yeraltı Dünyası'na götürülmesinden rahatsızdı. Anat Yeraltı Dünyası'na gider, Mot'a bıçakla saldırır, onu parçalara ayırır ve onu etrafa dağıtır. Mot'un yenilmesiyle Ba'al geri dönebilirdi ve Dünya'yı yağmurla yenileyebilirdi.[6]
Tell es-Safi sahasında yapılan arkeolojik araştırmalarda eşeklerin yanı sıra erken Tunç Çağı katmanlarında bazı koyun ve keçilerin 4.900 yıl öncesine tarihlenen ve kurban edilmek üzere Mısır'dan ithal edilen kalıntıları bulundu. Kurbanlık hayvanlardan biri, tam bir eşek, bir binanın temellerinin altında bulunmuş ve bunun bir konut binasının önüne yerleştirilen bir 'temel deposu' olduğu spekülasyonlara yol açmıştır.[7]
Kenanlı dini uygulamaların net bir resmini yeniden inşa etmenin neredeyse imkansız olduğu düşünülmektedir. Çocuk kurban etme çevredeki halklar tarafından bilinmesine rağmen, eski Fenike veya Klasik metinlerde buna atıfta bulunulmamıştır. Kenan dininin İncil'deki temsili her zaman olumsuzdur.[8]
Kenanlı dini uygulamaları, çocukların ebeveynlerine bakma görevine büyük saygı duyuyordu; oğulları onları gömmek ve mezarlarının bakımını düzenlemekle sorumlu tutardı.[9]
Baal gibi Kenanlı tanrılar İncil'de kınanmaktadır.[10]
Kazılan şehir Ras Shamra veya Ugarit'in kalıntıları
Claude FA Schaefer 1929'da KuzeySuriye'deki Ras Shamra'da (tarihsel olarakUgarit olarak bilinir) kazı yapmaya başlayana ve onun Bronz Çağı arşivininalfabetik çivi yazısıyla yazılmışkil tabletlerinin keşfine kadar[12] modern bilim adamları Kenan dini hakkında çok az şey biliyorlardı çünkü çok az kayıt vardı.Papirüs tercih edilen yazı eşyadı gibi görünmektedir, ancak Mısır'da papirüs aşırı kuru iklimde yüzyıllarca yaşayabilirken, Kenan kayıtları nemliAkdeniz ikliminde basitçe çürümüştür.[13] Sonuç olarak,Mukaddes Kitapta yer alan kayıtlar, eski Kenanlı din hakkında neredeyse tek bilgi kaynağını temsil ediyordu. Bu kayıt, birkaç ikincil ve üçüncül Yunan kaynağı ile desteklenmiştir.[14]
Son birkaç on yılda yapılan arkeolojik kazılar, eski Kenanlıların dini hakkında daha fazla şey ortaya çıkardı.[15]Ras Shamra şehrininkazısı (1928'den itibaren) ve onun Bronz Çağı arşivinin kil tabletalfabetikçivi yazısı metinlerinin keşfi birçok yeni bilgi sağladı. Ugaritik materyalin, Levant'tan diğer yazıtların ve ayrıca 1960 yılında İtalyan-Suriye ortak ekibi tarafından kazılan Tel Mardikh'inEbla arşivinin ayrıntılı incelenmesi, erken Kenanlı dinine daha fazla ışık tuttu.
^Evans, Annette H. M. "Monotheism and Yahweh",The Development of Jewish Ideas of Angels: Egyptian and Hellenistic Connections, ca. 600 BCE to ca. 200 BCE 3 Ekim 2020 tarihindeWayback Machine sitesindearşivlendi.. PhD diss., Stellenbosch University, 2007. p. 291. "Handy (1994:176,177) describes the four hierarchical levels in Syro-Palestinian mythology. The first level consists of the deity El (or his equivalents) and Asherah. The second level consists of the active deities or patron gods, for example Baal, and the third, the artisan gods, for example Kothar-wa-Khasis. The lowest level consists of the messenger-gods, who have no independent volition, which Handy equates with the “angels” of the Bible."
