Karabiber, çiçekli bitkilerdenPiperaceae familyasına aitPiper nigrum bitkisininmeyvelerinin kurutulup, baharat şeklinde kullanılmasıyla elde edilen toz şeklidir. Beyaz biber, yeşil biber gibi çeşitleri de vardır. KökeniHindistan olmasına karşılık, tüm sıcak iklimlerde yetiştirilebilir.
Küre biçimli,eriksi tiptemeyveleri vardır, kabuğunun dış kısmı etli, iç kısmı serttir. Olgunlaşmadan önce toplanıp kurutulursakarabiber olgunlaştıktan sonra kabukları soyularak kurutulursabeyazbiber elde edilir. Her iki biber debaharat olarak kullanılır.
_fruits.jpg)
Biber bitkisi destekleyen ağaçlarda yüksekliği 4 m (13 ft) 'a kadar büyüyençok yıllık odunsu birasmadır. Uzayan sapların yere değdiği yerde kolayca köklenen, yayılan bir asmadır. Yapraklar dönüşümlü, tam, 5–10 cm arası uzunlukta ve 3 – 6 cm çaprazlıdır. Çiçekleri küçüktür, yaprak düğümlerinde 4–8 cm uzunlukta sarkık dikenler üzerinde çıkarlar, sivri uçlar meyve olgunlaştıkça 7 –15 cm'a kadar uzarlar.[1] Karabiberin meyvesine sert çekirdekli meyve (drube) ve kurutulduğunda karabiber denir.
Biber ne çok kuru ne de sele duyarsız, nemli, iyi drene edilen ve organik madde bakımından zengin toprakta yetiştirilebilir (asmalar deniz seviyesinin 900 m üzerinde çok iyi sonuç vermezler). Bitkiler yaklaşık 40 – 50 cm uzunluğunda, komşu ağaçlara bağlanarak veya yaklaşık 2 m mesafelerde tırmanma çerçevelerine bağlanarak çoğaltılır. Biber bitkileri kaba kabuğa daha kolay tırmandığından, kaba kabuklu ağaçlar yumuşak kabuklu ağaçlara tercih edilir. Rakip bitkiler temizlenir, geriye sadece gölge sağlamak ve serbest havalandırmaya izin vermek için yeterli ağaç kalır. Kökler yaprakmalç vegübre ile kaplanır ve filizler yılda iki kez kesilir. Kurak topraklarda genç bitkiler ilk üç yılkuru mevsim boyunca gün aşırı sulanmaya ihtiyaç duyar. Bitkiler dördüncü veya beşinci yıldan itibaren ve daha sonra tipik olarak yedi yıl boyunca meyve verir. Çelikler genellikle hem verim hem de meyve kalitesi için seçilenkültür türleridir.
Tek bir gövdede 20 ila 30 meyve veren başak bulunur. Hasat, sivri uçların dibindeki bir veya iki meyve kırmızıya dönmeye başlar başlamaz ve meyve tamamen olgunlaşmadan ve hala sertleşmeden başlar; tamamen olgunlaşmasına izin verilirse, meyve keskinliğini kaybeder ve sonuçta düşer ve kaybolur. Başaklar toplanır ve güneşte kuruması için dağıtılır ardından karabiber başakları çıkarılır.[1]
KarabiberGüneydoğu Asya'ya[2] veyaGüney Asya’ ya özgüdür.[3]Piper cinsi içindeP.caninum gibi diğer Asya türleriyle yakından ilgilidir.[3]
Yabani biberHindistan 'ınBatı Ghats bölgesinde yetişir. 19. yüzyıla gelindiğinde İskoç hekim Francis Buchanan (aynı zamanda botanikçi ve coğrafyacıydı) tarafından yazılanA journey from Madras through the countries of Mysore, Canara and Malabar (Volume III) türkçe:Madras'tan Mysore, Canara ve Malabar ülkelerine bir yolculuk (Cilt III) kitabında bahsedildiği gibi ormanlar geniş yabani biber asmaları içeriyordu.[4] Bununla birlikte,ormansızlaşma, yetiştirilen çeşidin kalitesi ve verimi arttıkça yabani biberinGoa 'danKerala' ya kadar olan daha sınırlı orman yamalarında yabani biber büyümesine neden oldu. Bugüne kadar yabani bibere başarılı bir ticari biber aşısı yapılamamıştır.[4]
| Ülke | Üretim (ton) |
|---|---|
 Vietnam | |
 Brezilya | |
 Endonezya | |
 Hindistan | |
 Çin | |
 Malezya | |
| Dünya | |
2018'deVietnam 262.658ton veya dünya toplamının %36'sını üreten dünyanın en büyük karabiber üreticisi ve ihracatçısıydı(tablo).[5] Diğer büyük üreticilerBrezilya,Endonezya veHindistan idi. Küresel biber üretimi mahsul yönetimi, hastalık ve hava durumuna göre yıllık olarak değişir.[6][7] Vietnam, yurtiçi üretiminin neredeyse hiçbirini kullanmadan ihracat pazarına hakimdir.[6]
Karabiber tüm baharat ithalatının %20'sini oluşturan dünyada en çok ticareti yapılan baharatlar arasındadır.[8]
Biryemek kaşığı (6 gram) öğütülmüş karabiber orta miktardagünlük değerin veya DV'in %13'ü)K vitamini,demir (%10 DV),manganez (%18 DV), eser miktarda diğertemel besinler,protein vediyet lifi içerir.
Biber baharatlı acısını çoğunlukla hem dış meyveden hem de tohumdan elde edilenpiperine den alır. Karabiber kütlece % 4,6 ile % 9,7 arasında piperin ve biraz daha fazla beyaz biber içerir.[9] Rafine edilmiş piperin, ağırlıkça,kırmızı biberde bulunankapsaisin kadar ağırlıkça yaklaşık yüzde bir daha acıdır.[10] Karabiber üzerinde kalan dış meyve tabakası dagermacrene (% 11),limonene (% 10),a-phellandrene (% 9) vebeta-karyofilen (% 7) 'i kapsayan narenciye, odunsu ve çiçeksi notaları verenaromaya katılanterpenleri içerir.[11]Bu kokular çoğunlukla beyaz biberde eksiktir çünkü fermantasyon ve diğer işlemler meyve tabakasını (aynı zamanda biraz baharatlı piperin de içerir) ortadan kaldırır. Diğer aromalar da bu süreçte yaygın olarak gelişir ve bunlardan bazıları aşırı olduğunda kötü tatlar olarak tanımlanır: Öncelikle3-metilindol (domuz gübresine benzer),4-metilfenol (at gübresi), [[3-metilfenol]] (fenolik) vebutirik asit (peynir).[12] Biber aromasırotundone (3,4,5,6,7,8-Hekzahidro-3α, 8α-dimetil-5α- (1-metiletenil)azulen - 1 (2H) -bir), 0,4 nanogram/litre'lik su ve şarapta konsantrasyonlarda tespit edilebilenCyperus rotundusyumrularında keşfedilensesquiterpene: mercanköşk, kekik, biberiye, fesleğen, kekik ve sardunyanın yanı sıra bazı Şiraz şaraplarında da rotundon bulunur.
