 | |||
| Kişisel bilgileri | |||
|---|---|---|---|
| Tam adı | Joseph Mercer | ||
| Doğum tarihi | 9 Ağustos 1914(1914-08-09) | ||
| Doğum yeri | Ellesmere Port,Cheshire,İngiltere | ||
| Ölüm tarihi | 9 Ağustos 1990 (76 yaşında) | ||
| Ölüm yeri | İngiltere | ||
| Mevkii | Sol açık | ||
| Altyapı kariyeri | |||
| Ellesmere Port Town | |||
| Profesyonel kariyeri* | |||
| 1932-1946 | Everton | 170 | (1) |
| 1946-1954 | Arsenal | 247 | (2) |
| Toplam | 417 | (3) | |
| Millî takım kariyeri | |||
| 1938-1939 |  İngiltere | 5 | (0) |
| Toplam | 5 | (0) | |
| Teknik direktörlük kariyeri | |||
| 1955-1958 | Sheffield United | ||
| 1958-1964 | Aston Villa | ||
| 1965-1971 | Manchester City | ||
| 1972-1974 | Coventry City | ||
| 1974 | İngiltere (geçici) | ||
| * Yalnızca lig maçları ve gollerini içerir. | |||
Joseph "Joe" Mercer (9 Ağustos 1914;Ellesmere Port,Cheshire - 9 Ağustos 1990), İngilizfutbolcu ve teknik direktör.
Mercer,Ellesmere Port,Cheshire'da, eski birNottingham Forest veTranmere Rovers oyuncusu bir babanın oğlu olarak dünyaya geldi. Mercer, kendisiyle aynı ada sahip babasını 12 yaşındayken kaybetti.[1]
Mercer, futbola doğduğu yerin yerel takımlarındanEllesmere Port Town'da başladı. Eylül 1932'deEverton'a transfer oldu.
18 yaşında geldiği Everton'da kısa zamanda kadroda kendine yer edinen Mercer, kulüp formasını 186 kere giydi. 1938-39 sezonundaFootball League First Division şampiyonluğu yaşadı. Everton'da oynarken, 1938 ve 1939 yıllarında beş kezİngiltere formasını giydi.
Kendi jenerasyonundaki birçok futbolcu gibi Mercer da,II. Dünya Savaşı sebebiyle yedi sezon boyunca futboldan uzak kaldı. Uzman çavuş olan rütbesiyle savaş zamanında 26 uluslararası maça çıktı. Aynı zamanlarda konuk oyuncu olarakChester City forması giyen Mercer, kulübüyle ilk maçına Eylül 1942'de, 4-1 kazanılanHalifax Town karşısında çıktı.[2]
1946'da, 9.000 £ karşılığındaArsenal'e transfer oldu.[3] Arsenal formasıyla ilk maçına 30 Kasım 1946'da,Bolton Wanderers karşısında çıktı. Kısa zamanda takım kaptanlığına kadar yükselen Mercer, 1940'ların sonları ile 50'lerin başlarında kaptanlık göreviyle Arsenal'a hizmet etti ve 1947-48 sezonunda kazanılan lig şampiyonluğunda büyük pay sahibi oldu.
1950'deFA Cup şampiyonluğu yaşadı ve aynı yılFutbol Yazarları Derneği Yılın Futbolcusu Ödülü'nü kazandı.1950'de FA Cup finali oynasa da takım,Newcastle United'a 1-0'lık skorla kaybetti. 1952-53 sezonunda üçüncü lig şampiyonluğunu kazandı. Mayıs 1953'te futbolu bırakmaya karar verdiyse de Arsenal'da oynamaya devam etti. 10 Nisa 1954'tekiLiverpool maçında, takım arkadaşıJoe Wade ile çarpışarak bacağını iki yerinden kırdığından sezon sonu futbolu bırakmak zorunda kaldı.
Eşinin ailesinin isteği üzerinde Everton ve Arsenal'da oynadığı zamanlarda bakkallık yapan Mercer, futbolu bıraktıktan sonra birkaç ay gazetecilik de yaptı.[4]
18 Ağustos 1955'te futbola geri dönerek, sezon sonlarına doğru ölenReg Freeman'ın yerine,Newcastle United ile oynanacak sezonun ilk maçına iki gün kalaSheffield United'ın başına geçti. Fakat sezon boyunca iyi bir performans gösteremeyen takım, ligi sonuncu sırada bitirerek küme düştü.
Second Division'da bir müddet daha takımın başında kaldıktan sonra, Aralık 1958'de,First Division'ın son sıralarında bulunanAston Villa ile anlaştı. TakımınFA Cup'ta yarı finale kadar yükselmesini sağlasa da küme düşmesini engelleyemedi. 1959-60 sezonunda ligi lider tamamlayarak yeniden First Division'a yükselen takımla birlikte 1961'deLig Kupası'nı kazandı. 1963-64 sezonundaki kötü gidişat yüzünden yönetim tarafından takımdan kovuldu.[5]
Artan sağlık problemlerine rağmen Temmuz 1965'te Secon Division ekiplerindenManchester City ile anlaştı ve takımıyla, 1965-1971 yılları arasında büyük başarılara imza attı. ilk sezonunda ligi şampiyon olarak tamamlayan takım, First Division'a yükseldi. İki sezon sonra, 1967-68 sezonunda kazanılan lig şampiyonluğunda başrol oynayan Mercer, 1969'daki FA Cup, 1970'teki Lig Kupası veKupa Galipleri Kupası şampiyonluklarında takımın başındaydı.
1970-71 sezonunda, Mercer ile yardımcısıMalcolm Allison arasında teknik direktörlük için anlaşmazlıklar başladı. Kulüp bünyesinde her iki tarafın da sempatizanları oluştu ve kulüp ikiye bölündü. Mercer mevcut yönetim tarafından desteklenirken Allison, yönetime karşı başka bir grup tarafından desteklendi. Allison'ın grubu üstün geldi ve Mercer Haziran 1971'de kulüpten ayrıldı.[6]
1972'deCoverty City'nin başına geçti ve 1974'e kadar görev aldı. Aynı zamanda, görevinden istifa edenAlf Ramsey'in yerine geçici olarakİngiltere millî takımının başına getirildi. Millî takımın başında yedi maça çıkan Mercer, üç galibiyet, üç beraberlik, bir de yenilgi elde etti.
| Takım | Ülke | Geldiği tarih | Gittiği tarih | İstatistikler | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| M | G | M | B | Galibiyet % | ||||
| Sheffield United | | Ağustos 1955 | Aralık 1958 | 156 | 64 | 57 | 35 | 41.0 |
| Aston Villa | | Aralık 1958 | Temmuz 1964 | 282 | 120 | 99 | 63 | 42.6 |
| Manchester City | | Temmuz 1965 | Haziran 1971 | 292 | 124 | 86 | 82 | 42.5 |
| Coventry City | | Haziran 1972 | Mayıs 1974 | 90 | 29 | 39 | 22 | 32.2 |
| İngiltere | | 1974 | 1974 | 7 | 3 | 1 | 3 | 42.9 |
Teknik direktörlüğü bıraktıktan sonra kariyerine, Coventry City'de yönetici olarak devam etti ve 1981'e kadar görev aldı. Futbola olan hizmetlerinden dolayı 1976'da kendisineİngiliz Şövalyelik Nişanı verildi. Yaşamının sonlarına doğrualzheimera yakalandı. 1990'da, 76. yaşına girdiği gün sandalyesinde otururken öldü.[7]
Ölümünün ardından Manchester City'nin iç saha maçlarına ev sahipliği yapanManchester Şehir Stadyumu'nun yer aldığı caddeye Joe Mercer Caddesi ismi verildi. Caddede, Mercer'ın lig şampiyonluğu kupasını kaldırdığı an ve bacaklarının arasından gözükenMaine Road Stadyumu'nun görüntüsü yer almaktadır.[8]
1993'te, Gary James tarafından, Mercer'ın hayat hikâyesini anlatanFootball With A Smile adlı kitap yayımlandı.[9]
|