Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


İçeriğe atla
VikipediÖzgür Ansiklopedi
Ara

II. Süleyman

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(II. Süleyman (Osmanlı) sayfasından yönlendirildi)
Başlığın diğer anlamları içinII. Süleyman (anlam ayrımı) sayfasına bakınız.
II. Süleyman
سليمان ثانى
İslâm Halifesi
Emîrü'l-mü'minîn
İki Kutsal Caminin Hizmetkârı
Konstantin Kapıdağlı tarafından çizilmiş portresi.
20. Osmanlı Padişahı
Hüküm süresi8 Kasım 1687 - 22 Haziran 1691 (3 yıl, 7 ay ve 14 gün)
Önce gelenIV. Mehmed
Sonra gelenII. Ahmed
99. İslâm Halifesi
Hüküm süresi8 Kasım 1687 - 22 Haziran 1691
Önce gelenIV. Mehmed
Sonra gelenII. Ahmed
Doğum15 Nisan 1642
Topkapı Sarayı,Konstantiniyye,Osmanlı İmparatorluğu
Ölüm22 Haziran 1691 (49 yaşında)
Edirne Sarayı,Edirne,Osmanlı İmparatorluğu
DefinSüleymaniye Camii,İstanbul,Türkiye
Eş(ler)iHatice Kadın
Behzad Kadın
İvaz Kadın
Süğlün Kadın
Şehsuvar Kadın
Zeyneb Kadın
Tam adı
Süleyman bin İbrahim
HanedanOsmanlı Hanedanı
Babasıİbrahim
AnnesiSaliha Dilaşub Sultan
Diniİslam
İmza

II. Süleyman (Osmanlı Türkçesi: سليمان ثانى, ‎Süleymān-i sānī, d. 15 Nisan 1642,İstanbul – ö. 22 Haziran 1691,Edirne), 20.Osmanlı padişahı ve 99.İslam halifesidir.

Padişahlıktan önceki yaşamı

[değiştir |kaynağı değiştir]

Şehzadeliğinde iyi bir tahsil gördü. Kardeşi SultanIV. Mehmed zamanındasarayda hususi hocalardan ders aldı. Hayatının kırk yılını bir dairede hapis geçiren Sultan II. Süleyman, IV. Mehmed'in tahttan indirilmesi üzerine, 8 Kasım 1687'de Osmanlı sultanı oldu. II. Süleyman, Osmanlı tarihinde en uzun süre veliaht olarak bekleyen padişahtır ve tahta geçirileceği zaman buna inanmamış, öldürüleceğini zannederek muhafızlara direnmiştir.[1][2]

Hükümdarlık

[değiştir |kaynağı değiştir]

Osmanlılar tahta geçmeden kısa bir süre önce 1687'dekiikinci Moháç Muharebesi'nde büyük yenilgiye uğradı. 1688'de II. Süleyman,Osmanlı-Habsburg Savaşı sırasında hızla ilerleyenAvusturyalılar'a karşıBabür İmparatoruEvrengzib'den acil yardım istedi, ancak çoğuBabür güçleri Deccan Savaşları'na katıldı ve Evrengzib, Süleyman'ın çaresiz Osmanlı müttefiklerine herhangi bir resmi yardım taahhüdünde bulunma talebini görmezden geldi.[3]

Önceki alkol yasağı (İstanbul ve Galata'da kamuoyu önünde hiçe sayılan) Süleyman'ın yönetiminde uygulamaya konuldu ve Süleyman burada birkaç içki dükkanını yıktırdı ancak bu sadece sahiplerinin daha fazla alkol getirmesine yol açtı.[4]

II. Süleyman, 1689'daKöprülü Fazıl Mustafa Paşa'yısadrazam olarak atadı ve bu,Belgrad'ın yeniden fethine yol açtı. Daha sonra, Osmanlılar kendilerini çeşitliRus istilalarına karşı savunmak zorunda kalanKırım vasallarının desteğini kaybederken diğer Avrupalı güçlerle ittifaka katılmalarıylaRus İmparatorluğu'ndan gelen tehdit yeniden arttı. Köprülü'nün liderliğinde Osmanlılar, Avusturya'nınSırbistan'a ilerlemesini durdurdu. Köprülü,Salankamen Muharebesi'nde Avusturya kuvvetleri tarafından öldürülene kadarMakedonya veBulgaristan'daki ayaklanmayı bastırdı.

Saltanatı döneminde önemli olaylar

[değiştir |kaynağı değiştir]
II. Süleyman

II. Süleyman tahta çıktıktan sonra askerlere dağıtılacakcülûs bahşişi ileulufelerin ödenmesi konusu ilk sorunu oluşturdu. Güçlükle de olsa ödemelerin yapılabilmesiyle 22 Aralık'ta normal bir divan toplantısı gerçekleştirildi. Ancak İstanbul'da düzen bir türlü kurulamamış, sadrazamın sefer hazırlıklarına başladığı 22 Ocak 1688'de şehirde yeniden kargaşa başlamış ve sadrazamAbaza Siyavuş Paşa zorbalar tarafından azlettirildikten sonra öldürülmüştür. 1 Mart'ta bazı zorbaların Yağlıkçılar Çarşısı'nı yağmalamaya çalışması üzerine halkın da katılımıyla kalabalık bir grup saraya yürüyerek padişahtan zorbaların ortadan kaldırılmasıMuhammed'in sancağını çıkarmasını talep etti.Sancak vak'ası olarak bilinen bu olayda çıkarılan fermanla zorbalar ve onların bu hareketlerine destek veren devlet görevlileri uzak yerlere tayin edildi. Alınan bu önlemler sayesinde II. Süleyman'ın tahta çıkışından itibaren yaklaşık dört ay süren karışıklıklara son verilebildi.

Sultan II. Süleyman, tahta çıktığı zamanOsmanlı ordularındaViyana bozgunu ile başlayan çözülme ve toprak kaybı devam ediyordu.VenedikMora Yarımadası'nı işgal etmiş,Avusturya iseVişegrad,Uyvar veEstergon'un ardından 160 yıllık Osmanlı toprağıBudin'e girmişti.Macaristan'daki Osmanlı hâkimiyeti sona ermek üzere idi. Devletin düştüğü mağlubiyetler hazine gelirleri üzerinde olumsuz tesirler yapıyor veAnadolu'daki eşkıyalık hareketlerini körüklüyordu.Avusturya cephesi serdarıYeğen Osman Paşa bir asi lideri gibiRumeli'de yolsuzluk yapıyor, zorla usulsüz vergiler topluyordu. 8 Eylül 1688'deBelgrad da düştü.

Belgrad'ın düşmesi,Avusturyalılar'aBalkanlar'ın yolunu açtı.Bosna,Erdel veEflak toprakları Avusturyalılar tarafından işgal edildi. Bu ilerleyiş karşısında toparlananOsmanlı kuvvetleri karşı saldırıyı başlattılar. 30 Ekim 1688'deÇelebi İbrahim Paşa komutasındaki Osmanlı kuvvetleri1684-1699 Osmanlı-Venedik Savaşı esnasında gerçekleşen Eğriboz Kuşatmasında Venediklileri püskürttüler. 1689 yazında Sultan II. Süleyman,Avusturya seferine çıktı.

SadrazamKöprülü Fazıl Mustafa Paşa komutasındaki yenilenmiş Osmanlı kuvvetleri, 8 Temmuz 1690'daKladova veOrşova'yı geri aldılar.Kanije, 11 Temmuz 1690'daAvusturya'nın eline geçtiyse de,Osmanlı kuvvetleri, 8 Ekim 1690'daBelgrad'ı geri almayı başardılar. BöyleceTuna hattı yeniden kurulmuş oldu.[1]

1691 yılı Haziran başında Macaristan seferine çıkacak orduya moral olması amacıyla ağır hastalığına rağmen yola çıkan padişah, 9 Haziran'da Edirne'ye ulaştı. Burada hastalığı iyice artan padişah, 22 Haziran 1691 Cuma günü öldü. Cenazesiİstanbul'a getirilerekSüleymaniye Camii yanındaKanuni Sultan Süleyman türbesine gömüldü.

II. Süleyman'ıntürbesi,Kanuni Sultan Süleyman'ıntürbesi içindedir.(Türbesi, yukarıdaki resimdeII. Ahmed ileKanuni Sultan Süleyman'ın türbelerinin ortasındadır.

Altı eşi bulunan padişahın çocuğu olmamış ya da ölümüne kadar yaşamamıştır. Ölümünden sonra yerineII. Ahmed tahta geçmiştir.

Döneminde cereyan eden önemli hadiseler

[değiştir |kaynağı değiştir]

AnadoluSekban OcağısekbanbaşısıErmeni asıllıYeğen Osman Ağa[5] ileyeniçeriler tarafından ortaklaşa gerçekleştirilen bu darbenin hemen ardından birbirlerine karşı husumet besleyen bu iki ocağın aralarında anlaşamamaları üzerine tekrar bazı isyanlar baş gösterdi.[6] Bu dönemdeRumeli Beylerbeyi olanYeğen Osman Paşa, yeni yönetime karşı ayaklanarakOsmanlı Hükümeti'nin baş düşmanı haline geldiler.

Saliha Dilaşub Valide Sultan'ın defnedildiği yer olanİstanbulSüleymaniye Camii'nin girişi.

Öte taraftan, yeni sadrazamKöprülü Damadı Abaza Siyavuş Paşa baş vezir olarak başarılı olamamıştı. İstanbul'un çevresinde kamp kuran askerleri denetimi altına almayı başaramadı. Askerler kendilerinecülus bahşişi ödenmesini talep ettiler. Oysa hazine bu ödemeyi yapabilecek durumda değildi. Bu nedenle askerler şehirde bir takım huzursuzluklara sebebiyet verdiler. Her ne kadarKöprülü Damadı Abaza Siyavuş Paşa askerin sadrazam olarak ilk tercihiyse de, yavaş yavaş kendisinden ve kayın biraderi olanKöprülü Fazıl Mustafa Paşa'dan soğumaya başladılar. Neticede 23 Şubat 1688 tarihinde yeniçeriler Siyavuş Paşa'nın evini basarak kendisini öldürdüler. Bu gelişmeler üzerine, önce bir haftalık kısa bir süre için baş vezir vekili tâyin edilenAyaşlı Nişancı İsmail Paşa, 2 Mart 1688 tarihinde Saliha Dilaşub Valide Sultan'ın oğlu padişah II. Süleyman tarafından yeni sadrazam olarak göreve atandı. Bununla beraber başta yolsuzluklar olmak üzere birçok meseleler ile uğraşmak zorunda kalanNişancı İsmail Paşa'nın bu makamda fazla uzun süre kalması mümkün olmadı. Baş düşmanı kendisinden evvel baş vezirlik görevinde bulunanAbaza Siyavuş Paşa'nın kayın biraderi ve gelecekte sadrazam olacak olanKöprülü Fazıl Mustafa Paşa idi. Nitekim,Köprülü Fazıl Mustafa Paşa'nın yoğun çabaları sonunda 2 Mayıs 1688 tarihindeNişancı İsmail Paşa sadrazamlıktan azledilerek yerine 30 Mayıs 1688 tarihindeTekirdağlı Bekri Mustafa Paşasadrazam olarak atandı.[7] Yeni sadrazam atananBekri Mustafa Paşa çözüm bekleyen pek çetin meseleler ile karşı karşıyaydı. Bu meselelerin en önemlisi deIV. Mehmed'i tahtından indiren darbecilerin hâlâ cezalandırılamamış olmalarıydı.

Bu hadiseler vuku bulurken çoğu Anadolu'dan olmak üzere huzursuz olansekbanların tamamı Yeğen Osman Paşa'nın etrafında toplandılar. Saliha Dilaşub Valide Sultan'ın oğlu padişahın kendisineTemeşvarSeraskerliği teklifini dahi kabul etmeyen Yeğen Osman Paşa'yaBosna Sancağı, amcasına da Hersek Sancak Beyliği verildi. Bunlarla da tatmin olmayan Yeğen Osman Paşa'nın askerleri Rumeli, Yunanistan ve Sırbistan'da kendi yönetimlerindeki toprakları yağmalamaya devam ettiler. Kimi kaynaklara göre Yeğen Osman, Osmanlı Hazinesi'nden de daha zengin hale gelmişti.[8] 1688 yılında Yeğen Osman'ın askerleriSırbistan'da Gračanica Manastırı'nda saklanan Pećka Patrijaršija Hazinesi'ni de yağmaladılar.[9][10]KatolikpiskoposPjetër Bogdani [en]'nin yazdığı bir mektuba göre Yeğen Osman,PećBaşpiskoposu veSırpPatriği olanArsenije Čarnojević [en]'iAvusturya-Macaristan İmparatorluğu'ndanSırplarOsmanlılar'a karşı ayaklanmaya teşvik maksadıyla para aldığı gerekçesi ile kafasını kesmekle tehdit etmişti. İşte böyle bir ortamda, yeni padişah Yeğen Osman'ı yola getirebilmek amacıyla onuBelgrad Valiliği'ne atadı.[11] Gelgelelim, bu atama Yeğen Osman'ı Macaristan Serdarı Hasan Paşa'nın emri altına soktuğundan dolayı bir hayli kızdırdı. Macaristan Serdarı Hasan Paşa'dan emir almayı red ederek Belgrad'a gidenYeğen Osman, Hasan Paşa'nınVračar Tepesi'ndeki karargahını bastı ve kendisini hapsetti.[12][13]

Saliha Dilaşub Valide Sultan'ın oğlu II. Süleyman,Rijeka-Trsat Kalesi [en]'ne girerken.

Belgrad Kuşatması

[değiştir |kaynağı değiştir]
Ana madde:Belgrad Kuşatması (1688)

1688 tarihindeKutsal Roma Cermen İmparatoruLeopold Yeğen Osman'a bir mektup göndererek kendisineOsmanlılar'ın tarafını bırakarakEflak karşılığındaKutsal Roma Cermen İmparatorluğu'nun tarafına geçmesini teklif etti.[12] Yeğen Osman'ınSlavonya ileBosna-Hersek'in tamamı talep etmesi üzerine bir antlaşma sağlanamadı.[14] Avusturyalılar ile Yeğen Osman arasındaki mücaleleler ilerledikçe, Yeğen de neticede kendi askerlerinin sayıca az olduğunu fark ederekSemendire Sancağı'na doğru geri çekilmeye başladı.[15] Burada iki gece geçirdikten sonraSmederevska Palanka [en] üzerindenNiş'e geçti.[16]Niş'tenBâb-ı Âli'ye eğer kendisineOn gün içerisinde askerî ve mâlî yardım gönderilmezseBelgrad'ın düşeceği haberini yolladı. Bu haber üzerineBâb-ı Âli kendisine 120 çuval altın göndererek, Rumeli'de yaşayan Müslümanlar'ıSemendire Sancağı'ndaki asiler ile mücadele etmek üzere harekete geçirtti.[17]

Yeğen Osman Paşa'nın sonu

[değiştir |kaynağı değiştir]

Daha sonra Baş Vezir olmaya kalkışan Yeğen Osman Paşa'nın bu ihtirasıOsmanlı Hükümeti'ni her ne kadar kızdırdıysa da, Yeğen Osman'ı daha da güçlendirmekten çekindikleri için ona karşı bir operasyon düzenlemekten çekindiler. Bununla beraber Edirne'de toplanan savaş konseyindeOsmanlı Devleti'ninvassalı veKırım HanıI. Selim GirayBâb-ı Âli'ye çağrı yaparak, Yeğen Osman'ı idama mahkûm etmeye davet etti.[18]

Bu hadise meydana gediğinde sadrazamBekri Mustafa Paşasekban birliklerini yasa dışı ilân etti. Dağılmayı ret edensekban birliklerini idam cezasına çarptıtmakla tehdit etti. Böylece yeni bir iç savaş başlamış oluyordu.[6] Öncesekbanlar bir üstünlük sağladılarsa daTekirdağlı Bekri Mustafa Paşa yeniçerlerin yardımıyla âsileri yenmeyi başardı. TarihçiNicolae Iorga'ya göre, asilerleBekri Mustafa Paşa'nın askerleri arasında vuku bulan çarpışmalarda 6,000 kişi hayatlarını kaybetti.[19] Bu yeni gelişmeler üzerine Osmanlı Hükûmeti evvelki kararından ani bir dönüş yaparak,Yeğen Osman Paşa'nın yakalanıp infaz edilmesini kararlaştırdı.Yeğen Osman, 1689 yılının Mart ayının sonlarında yakalanarak idam edildi.[6]

Mimari çalışmalar

[değiştir |kaynağı değiştir]

Memleket içerisinde imar faaliyetleri ile de ilgilenen II. Süleyman, Fener Kulesi ileİzmir'de bir cami inşa ettirmiştir.

Eşleri

[değiştir |kaynağı değiştir]

Galeri

[değiştir |kaynağı değiştir]
  • II. Süleyman'ın tuğrası
    II. Süleyman'ın tuğrası
  • II. Süleyman Rijeka'da
    II. Süleyman Rijeka'da
  • II. Süleyman döneminde darpedilen bir kuruş sikkesi
    II. Süleyman döneminde darpedilen bir kuruş sikkesi
  • II. Süleyman
    II. Süleyman
  • II. Süleyman Ressam: John Young (1755-1825)
    II. SüleymanRessam: John Young (1755-1825)

Kaynakça

[değiştir |kaynağı değiştir]
Vikipedi'nin kardeş projelerinden

hakkında daha fazla bilgi edinin
Commons'ta araCommons'ta dosyalar
Vikisöz'de araVikisöz'de alıntılar
Bu maddeönerilmeyen biçimde kaynaklandırılmıştır. Gösterilen kaynaklarkaynak gösterme şablonları kullanılarakdipnot belirtme biçemine uygun olarak düzenlenmelidir. (Bu şablonun nasıl ve ne zaman kaldırılması gerektiğini öğrenin)
  1. ^abSakaoğlu, Necdet (1999)Bu Mülkün Sultanları, Oğlak Yayınları: İstanbulISBN 875-329-299-6 say.288-297
  2. ^"2. Süleyman: Harem hapsinde 39 yıl tahtta sadece 4 yıl…". Tarih Dergisi. Kasım 2017. 8 Kasım 2024 tarihindekaynağından arşivlendi. 
  3. ^Farooqi, Naimur Rahman (1989).Mughal-Ottoman relations: a study of political & diplomatic relations ... - Naimur Rahman Farooqi - Google Boeken. Erişim tarihi:29 Nisan 2012. 
  4. ^Sakaoğlu 2015, s. 276.
  5. ^Somel, Selcuk Aksin (2010).The A to Z of the Ottoman Empire. Rowman & Littlefield. s. 53.ISBN 978-0-8108-7579-1. 1 Eylül 2016 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2018. 
  6. ^abcHalil İnalcık; Donald Quataert (28 Nisan 1997).An Economic and Social History of the Ottoman Empire. Cambridge University Press. s. 419.ISBN 978-0-521-57455-6. 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi:7 Haziran 2013. 
  7. ^Ayhan Buz,Osmanlı Sadrazamları, Neden Kitap, İstanbul, 2009,ISBN 978-975-254-278-5
  8. ^Umetnosti, Srpska akademija nauka i (1950)
  9. ^Stanojević 1976, s. 96.
  10. ^Samardžić 1981, s. 544.
  11. ^Wilson, Peter (1 Kasım 2002).German Armies: War and German Society, 1648-1806. Routledge. s. 363.ISBN 978-1-135-37053-4. 29 Mart 2017 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2018.To bring him to heel, the new sultan made Jegen governor of Belgrade early in 1688. 
  12. ^abRecueil d'études orientales. Akademija. 1992.
  13. ^Institute (1992). Posebna izdanja. Istorijski institut u Beogradu.
  14. ^Radonić, Jovan (1955). Durad II Branković.
  15. ^Paunović, Marinko (1968). Beograd: večiti grad. N.U. "Svetozar Marković.
  16. ^Stanojević, Gligor (1976). Srbija u vreme bečkog rata: 1683-1699.
  17. ^Milić, Danica (1983). Istorija Niša: Od najstarijih vremena do oslobođenja od Turaka 1878.
  18. ^Yaşar Yüce-Ali Sevim (1991). Türkiye Tarihi Vol III. Istanbul: İAKDTYKTTK Yayınları. pp. 205–206.
  19. ^Jorga, Nicolae,Geschichte des Osmanischen Reiches Vol IV, Türkçe Tercümesi: Nilüfer Epçeli, Yeditepe Yayınaları, İstanbul, 2009,ISBN 975-6480-18-1, s. 199
  20. ^abcdefM. Çağatay Uluçay, Padişahların Kadınları ve Kızları, Ötüken Yayınları, s. 113.
II. Süleyman
Doğumu: 15 Nisan 1642Ölümü: 22 Haziran 1691
Resmî unvanlar
Önce gelen
IV. Mehmed

Osmanlı Sultanı

8 Kasım 1687 - 22 Haziran 1691
Sonra gelen
II. Ahmed
Sünni İslam unvanları
Önce gelen
IV. Mehmed
İslam Halifesi
8 Kasım 1687 - 22 Haziran 1691
Sonra gelen
II. Ahmed
Osmanlıpadişahları
Padişah anneleri
Hanedan/Ailereisleri
Emevî halifeleri
Endülüs Emevî halifeleri
Abbâsî halifeleri
Abbâsî-Memlûk halifeleri
  • [G]Geçici halifeler
Osmanlı şehzadeleri
1. nesil
2. nesil
3. nesil
4. nesil
5. nesil
6. nesil
7. nesil
8. nesil
9. nesil
10. nesil
11. nesil
12. nesil
13. nesil
14. nesil
15. nesil
16. nesil
17. nesil
18. nesil
19. nesil
20. nesil
21. nesil
22. nesil
23. nesil
Otorite kontrolüBunu Vikiveri'de düzenleyin
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=II._Süleyman&oldid=36318436" sayfasından alınmıştır
Kategoriler:
Gizli kategoriler:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp