| II. Kuzey Savaşı | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kuzey Savaşları | |||||||
 Mart kuşatması'ndaX. Karl Gustav. | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 İsveç Brandenburg-Prusya Transilvanya Ukrayna Kazakları (1657)[1] Litvanya Büyük Dükalığı Eflak Boğdan |  Danimarka-Norveç Habsburg Monarşisi Polonya-Litvanya Birliği Rus Çarlığı (1656–58).svg){kind=icon} Kırım Hanlığı Brandenburg-Prusya Hollanda Cumhuriyeti | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
| X. Karl GustavFrederick William | II. Jan Kazimierz WazaI. Aleksey | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| 70,000 İsveçli öldü. (paralı askerler dahil değil) | |||||||
İkinci Kuzey Savaşı (1655–60, ayrıcaİlk veyaKüçük Kuzey Savaşı);İsveç ve düşmanlarıPolonya-Litvanya Birliği (1655-60),Rusya (1656–58),Brandenburg-Prusya (1657–1660),Habsburg Monarşisi (1657–60) veDanimarka-Norveç ülkeleri arasında yapılan savaştır. AyrıcaBirleşik Hollanda Cumhuriyeti de sık sık İsveç karşıtı müdahalelerde bulunmuştur.
1655'te İsveç KralıX. Karl Gustav Polonya-Litvanya Birliği'nin batı vilayetlerine saldırdı ve buraları işgal etti. Ülkenin doğu illerinin birçoğu zatenRusya tarafından işgal edilmişti. Bunun sayesinde İsveç orduları hızlı bir ilerlemeye geçti. Kısa sürede Polonya-Litvanya Birliği ordusu dağıldı ve ülke İsveç himayesine girdi. Polonya KralıII. Jan Kazimierz Waza ise kaçarakHabsburglara sığındı.Frederick William vePrusya Dükü başlangıçta;Prusya Krallığı'na ait toprak varlığını destekledi. Ancak,Königsberg Antlaşması (1656) İsveç'in ele geçirdiği tımarları geri vermesini kapsıyordu. Polonya- Litvanya askeri liderleriProtestan varlığı altında ezilenRoma Katolikleri'nin dini duygularından yararlanıyordu. John II Casimir Vasa 1656'da buna zemin hazırlamıştı. Rusya İsveç gerilemesinden yararlandı ve 1656'da İsveç'e savaş ilan etti.
VarılanLabiau Antlaşması uyarınca Charles X Gustav tarafındanFrederick William'e sağlanacak askeri yardım karşılığındaTransilvanyalıGeorge II Rákóczi ile Polonya-Litvanya Birliği'nin kuzeydoğusunda ittifak kurulacaktı. Bunun üzerine John II Vasa ve Habsburg kumandanıLeopold I Polonya-Litvanya'nın kuzeybatısına savaş açtı. İsveç'in başka cephelerde mücadele etmesinden fırsat bulan Danimarka;Frederick III döneminde İsveç anavatanına saldırdı. Brandenburg İsveç'le yaptığı ittifaktan ayrıldı; Wehlau ve Bromberg Antlaşmalarıyla Polonya Krallığı tarafından Prusya Düklüğü'nün tam egemenlik hakları tanındı. Polonya-Litvanya'nın tutuk tavrı üzerine İsveç üzerindeki savaşın ekseni Danimarka ve kumandan Frederick III üzerine çevrildi. 1657-58 kışında Frederic'in ordusu batıya hareket etti ve soğuk Kuzey kıyıları boyunca ilerledi. Onun ordusu Danimarka Adaları'nda hazırlıksız yakalanmıştı ve Frederick savaştan çekildi.Roskilde Antlaşması ile birlikte, Danimarka; Kuzey İsveç'teki tüm topraklarını terk etti. İsveç karşıtı diğer kuvvetler olan Transilvanya Ordusu ve Polonya güçleri de istedikleri başarıyı gösteremeyipPomeranya'da İsveç birlikleri tarafından bozguna uğratıldı.
1658'de Charles X Gustav Polonya-Litvanya'daki İsveç kalelerine geri dönüp, bu kaleleri nüfuzunda tutmaya karar verdi. Charles yeniden Danimarka'ya saldırma düşüncesindeydi. Bu arada, Pomeranya veJutland'da İsveç karşıtı ittifakların etkisi sürüyordu ve Danimarka saldırıları kapıya dayanmıştı. 1659 boyunca, İsveç; Danimarka'daki kalelerinde ve kuzey Baltık kıyılarında büyük hezimetler yaşadı. İsveç karşıtı müttefiklerin kazandığı bu zaferlerden sonra barış görüşmeleri başladı. Charles Şubat 1660'ta öldü, halefinin tahta oturması için Polonya-Litvanya, Habsburg ve Brandenburg ile aynı yılın nisan ayında;Oliva Antlaşması imzalandı. Bunun yanında 1660 Mayıs'ında Danimarka ileKopenhag Antlaşması konusunda mutabakata varıldı. İsveç böylece Roskilde'deki kazançlarını korumayı başardı, Prusya Düklüğü de egemen bir devlet haline geldi; devletlerin statikosu büyük oranda savaştan önceki duruma döndü. Zaten 1658'de Rusya ile İsveç Ateşkes imzalamıştı; 1661'dekiCardis Antlaşması ile savaşa tamamen son verildi.
