Gleiwitz Vakası, 31 Ağustos 1939'da,II. Dünya Savaşı'nınAvrupa'da başlamasının arefesinde,Polonyalı kılığına bürünmüşAlman güçlerinceYukarı Silezya'nın Gleiwitz (1945'ten beri Gliwice) kentindeki Gleiwitz Radyo İstasyonu'na yapılan düzmece saldırıdır.
Bu provokasyon,Nazi AlmanyasıSS'ininHimmler Operasyonu'nun en iyi bilinen parçasıdır. Almanya'nınPolonya'yı işgali için haklı bir nedeni olduğunu göstermek amacıyla, Polonya'nın saldırganlığını göstermek için tertip edilmiştir.
Gleiwitz vakası hakkında bilinenlerin çoğuNürnberg Duruşmalarında yer alanAlfred Naujocks'un yeminli ifadesine dayanmaktadır. İfadesinde olayıReinhard Heydrich veGestapo şefiHeinrich Müller'in emirleriyle bizzat tertip ettiğini söylemiştir.[1]
31 Ağustos 1939 saat 4'te Naujocksa Berlinden "büyükanne öldü" („Großmutter gestorben“) kodlu bir çağrı gelir ve gece, Naujocks'un liderliğinde Polonya üniformaları içindeki bir grup Alman ajanı Gleiwitz istasyonunu ele geçirerekLehçe Alman karşıtı bir yayın yaptılar. Almanların amacı saldırıyı Alman karşıtı Polonyalı sabotajcıların yaptığı izlenimi vermekti.
Saldırıyı daha da inandırıcı hale getirmek için Almanlar, Alman asıllı bir Silezyalı olan ve Polonyalılara duyduğu sempati ile bilinen ve önceki günGestapo tarafından tutuklanmış olan Franciszek Honiok'u yanlarında getirdiler. Honiok, sabotajcı gibi görünecek şekilde giydirilmiş, zehirli iğneyle öldürüldükten sonra kurşun yaraları oluşturulmuş ve cesedi olay yerinde bırakılmıştı. Böylece, istasyona saldırırken öldürülmüş gibi görünecekti. Cesedi daha sonra polise ve basına kanıt olarak sunuldu.
Gleiwitz vakası Alman istihbaratıAbwehr ile SS'in organize ettiği veHimmler Operasyonu olarak adlandırılan daha büyük bir operasyonun parçasıydı. Gleiwitz saldırısıyla aynı anda Polonya-Almanya sınırı boyunca Almanlar daha birçok benzer olay tertiplediler. Himmler Operasyonu toplamda 21 olaydan oluşmaktaydı ve amacı Polonya'nın Almanya'ya karşı saldırgan tavır sergilediği izlenimi vermekti.
Ertesi gün Amerikalı muhabirler olay yerine davet edildiler ancak tarafsız bir heyetin olayı detaylı bir şekilde soruşturmasına izin verilmedi ve uluslararası kamuoyu Almanların hikâyesini çok da inandırıcı bulmadı.
