Bir cıva buharı lambası ile fotokimyasal daldırma reaktörü (50 ml)
Fotokimya ışığın kimyasal etkileri ile ilgili birkimya alt dalıdır. Bu terim genellikleultraviyole (dalga boyu 100 - 400 nm),görünür ışık (400 - 750 nm) veyakızılötesi ışıma (750 - 2500 nm) absorbsiyonu ile ortaya çıkan kimyasal reaksiyonları tanımlamak için kullanılmaktadır.[1]
Fotokimyasal reaksiyonlar, termal reaksiyonlardan daha farklı süreçleri içerdiklerinden organik ve inorganik kimya için değerlidirler. Bununla birlikte birçok termal reaksiyonun kendi fotokimyasal karşılığı vardır. Fotokimyasal yolaklar, kısa bir süre içinde büyük aktivasyon engellerini aşarak ve termal işlemlerle ulaşılamayan reaktiviteleri mümkün kılarak termal yöntemlere göre avantaj sağlayabilmektedir.
Gündelik hayatta fotokimyaya örneklerfotosentez, plastiklerin bozunumu veyagüneş ışığı ileD vitamini oluşumu şeklinde verilebilir.
Fotosentez: Bitkilerinkarbondioksit ve su kullanarak glikoz ve oksijen oluşturması için güneş enerjisini kullanımı.
İnsanlarda güneş ışığı ileD vitamini sentezi.
Bio-ışıldama,: örneğin Ateş böceğinin karnındaki birenzim ile ışık üretimi.[2]
Polimerizasyonlar; radikal polimerizasyonu için serbest radikaller üretmek amacıyla ışığın soğurulması.
Birçok maddenin, örneğin tıbbi şişelerde bulunan ilaçlarınfotobozulmadan korunması.
Fotodinamik tedavi: Işığın oksijeni etkimesi yardımı ile tümörleri yok etmek için kullanımı. Tipik fotosensitizörler tetraphenylporphyrin ve metilen mavisidir.
