Fethiye,Muğla ilinin 13ilçesinden birisi ve şehrin yönetim merkezi olan ilçe.
Özellikleturizm açısından gelişmiştir. 2022 yılındaki nüfusu 177.702'dir. Muğla'nın en büyük ilçesidir. Eskiden buraya bağlı Seydikemer'in ilçe olduğu 2013'e kadar ilin en fazla yüzölçümüne sahip ilçeydi. Nüfus yoğunluğu açısından da Muğla merkez ve diğer ilçelerden büyüktür.[3] Kentin eski adı Meğri'dir.[4]
Fethiye,Akdeniz Bölgesi'nin batısında,Muğla iline bağlı bir ilçedir. Yüz ölçümü 3.059 km²dir. Muğla ili de dahil en geniş yüz ölçümüne sahiptir. DoğudaSeydikemer ilçesi, güneyi, güneybatısı ve batısı Akdeniz, kuzeybatısıDalaman ilçesi, kuzeyiDenizli'ninÇameli ilçesiyle çevrilidir. AntikTelmessos kentini de içinde saklayan Fethiye ilçesi,Fethiye Körfezi'nin doğusunda,Fethiye Ovası'nın güneybatısında yer alır.İzmir-Muğla üzerinden gelerek; Antalya'ya ulaşan kıyı yolu 1 km doğusundan geçer. Bu yolla, il merkezi Muğla'ya uzaklığı yaklaşık 130 km'dir.
Fethiye, pek çok önemli depremler geçirmiştir. 1856 yılında bir deprem olduğu bilinmektedir. Ancak, 1957 yılında, 24 Nisan günü saat 19.10'da 7,1 büyüklüğünde ve 25 Nisan günü saat 04.25'te 7,3 büyüklüğündeiki deprem meydana gelmiş ve 67 kişi ölmüş, 3200 adet binada hasar meydana gelmiştir.[5] Tekrar inşa edilen Fethiye'de şu an modern bir liman ve marina vardır. 14 Ocak 1969 yılında, Fethiye'de 6,2 şiddetinde meydana gelen depremde can kaybı olmamış, ancak yaralanmalar olmuştur ve evler ve işyerleri hasar görmüştür.[6] 10 Haziran 2012 tarihinde Ölüdeniz açıklarında 6,1 şiddetinde meydana gelen depremde can ve mal kaybı olmamış, ancak birçok ev ve işyeri hasar görmüştür.[7]
Bugünkü Fethiye kenti yakınlarındakiBelen'de, M.Ö. 2000'lerde kurulduğu sanılan antik Telmessos kenti,Likya'nınKarya sınırında yer alıyordu. Uzun bir süreLikya'ya karşı bağımsızlığını koruduktan sonra, M.Ö. 6. yüzyıl ortalarında Pers egemenliğine girdi. M.Ö. 5. yüzyılda Delos Birliği'ne, M.Ö. 362'de deLikya'ya katıldı. ArdındanLikya'yı topraklarına katanPerslerinKaryaSatrapıMausolos'un eline geçti. M.Ö. 333'te Anadolu'yuPerslerin istilasından kurtaranİskender'in egemenliğini Selevkosların yönetimi izledi. M.Ö. 3. yüzyıl sonlarındaMısır'dakiLagos Hanedanı'na bağlandı. M.Ö.188'de Pergamon (Bergama) Krallığı'nın egemenliğine girdi.Pergamon Krallığı'nın M.Ö. 133'te yıkılmasından sonra kısa bir süre bağımsız kaldı veRodos'la işbirliği yaparak Pontus Kralı Mithradates'e karşı koydu. Daha sonraRoma veBizans yönetiminde yaşadı. 8. yüzyılda Anastasiuopolis, 9. yüzyıldan sonra da anılmaya başlandı. 1282'deMenteşeoğulları'nın yönetimi altına girdi, 1424'te Osmanlı topraklarına katıldı. Zamanla Meğri'ye dönüşen adı, 1914'te uçağı düşen ilk hava şehitlerindenFethi Bey'in anısına 1934 yılındaAtatürk tarafından Fethiye olarak değiştirildi. 19. yüzyıl sonlarındaAydın vilayetininMenteşe Sancağı'na bağlı bir kaza merkezi olan Fethiye, 11 Mayıs 1919 ile 20 Haziran 1920 tarihleri arasında İtalyan işgali altında kaldı.
Not: Büyükşehir yasası nedeniyle köyler mahalle statüsüne geçtiğinden 2013'ten itibaren kır nüfusu tabloda yer almamıştır. Ayrıca 2013'te ilçenin doğu kesiminin Seydikemer adıyla ilçe olmasıyla, ilçenin nüfusu azalmıştır.
Ölüdeniz gibi bir kumsalı bulunan Fethiye, Türkiye'nin önemli turizm merkezlerinden biridir.Af Kule gibi dalış bakımından çok uygun yerlere sahiptir. Turizme açılmış birçok mağara mevcuttur. Doğal yapısı ileYamaç paraşütü gibi alternatif sporlar yapılmaktadır.Kelebekler Vadisi veKabak Koyu gibi doğası bozulmamış çok özel bölgeler vardır. Günlük turlar ile 12 Adalar diye adlandırılan adalar ziyaret edilebilir.
Ölüdeniz dışında Fethiye civarındaki birbirinden güzel kumsalları: Belcekız (Belceğiz),Çalış Kumsalı, İztuzu Kumsalı (Dalyan)
Bu kadar alternatifin yanında antik çağlardan kalmış kent kalıntıları ile kültür turizmine de açıktır. Fethiye çevresindeki antik kentlerin bazıları şöyledir:Telmessos,Kaunos,Kadyanda,Tlos,Pınara,Letoon,Sidyma veKsantos. Bunların dışında zengin eserleriyleFethiye Müzesi de turizme hizmet etmektedir.
Şövalye Adası: Tarihte Meğri adası,Fethiye Adası isimleriyle de anılanŞövalye Adası; Fethiye körfezini kapatan ince uzun, lades kemiği şeklinde bir adadır ve limanı korunaklı bir yer haline getirir. Bölgeyi çevreleyen adalar zincirinde üzerinde yerleşim yeri bulunan tek adadır. Şövalye adasının batısında Kızılada, doğusunda Çalış Kumsalı, güneyinde Fethiye, kuzeyinde açık deniz vardır. Limanın tam göbeğinde olan yerleşiminden dolayı gün boyu güneş ışığını takip eder.
Fethiye'nin Amintas Kaya Mezarı'ndan panoramik görünümü (2022).
^"1935 Genel Nüfus Sayımı"(PDF).20 İlkteşrin 1935 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihindekaynağından(PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021.
^ ."1945 Genel Nüfus Sayımı"(PDF).21 Ekim 1945 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihindekaynağından(PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021.
^ ."1955 Genel Nüfus Sayımı"(PDF).23 Ekim 1955 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihindekaynağından(PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021.
"Merkezi Dağıtım Sistemi"(html) (Doğrudan bir kaynak olmayıp ilgili veriye ulaşmak için sorgulama yapılmalıdır). Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim tarihi:13 Nisan 2016.
"Fethiye Nüfusu - Muğla". nufusu.com. Erişim tarihi: 5 Şubat 2021.Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
"Muğla Fethiye Nüfusu". nufusune.com.Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler (link)
Turizmin Yükselen Işığı Fethiye, T. C. Fethiye Belediyesi Yayınları, Fethiye 2007, 131 s.
.jpg)
