Emerik, aynı zamandaHenry veyaImre olarak da bilinir (Macarca: Imre,Hırvatça: Emerik,Slovakça: Imrich; 1174 - 30 Kasım 1204), 1196 ile 1204 yılları arasında Macaristan veHırvatistan Kralıydı . 1184 yılında babasıMacaristan Kralı III. Béla, kral olarak taç giymesini emretti ve 1195 civarında onuHırvatistan veDalmaçya'nın hükümdarı olarak atadı. Emerik, babasının ölümünden sonra tahta çıktı. Saltanatının ilk dört yılında, Emerik'i kendisini Hırvatistan ve Dalmaçya'nın hükümdarı yapmaya zorlayan asi kardeşiAndrás ile savaştı .
Emerik,Katolik Kilisesi'ninsapkın olarak nitelendirdiğiBosna Kilisesi'ne karşıVatikan'la işbirliği yaptı. İç savaştan yararlanan Emerik,hükümdarlığınıSırbistan'a kadar genişletti.Dördüncü Haçlı Seferi'ndeki haçlıların yardım ettiğiVenedik Cumhuriyeti'nin 1202'deZadar'ı ele geçirmesini engelleyemedi. AyrıcaBulgaristan'ın krallığının güney sınırları boyunca yükselişini de engelleyemedi. Emerik, " Árpád çizgilerini " kişisel arması olarak kullanan ve Sırbistan Kralı unvanını alan ilk Macar hükümdarıydı. Emerik, ölümünden önce dört yaşındaki oğluIII. Ladislaus'u kral olarak taçlandırdı.
Emerik, Macaristan KralıIII. Béla ve Béla'nın ilk eşiAntakyalı Agnes'in en büyük çocuğudur.[1][2] Öğretmeni Bernard isimli İtalyan bir rahipti.[2] Esztergom Başpiskoposu Nicholas, 16 Mayıs 1182'de sekiz yaşındaki Emerik taç giydirerek Emerik'in babasının varisi olma hakkını onaylamıştır.[3][4] Emeric, Kutsal Roma İmparatoruII. Friedrich'in bir kızıyla nişanlıydı, ancak nişanlısı 1184'te öldü.[5] III. Béla, 1195 civarında Emerik'iHırvatistan veDalmaçya'yı yöneticisi atamıştır.[1][6]
Emerik, 23 Nisan 1196'da ölen babasının yerine geçti.[2][6] III. Béla, András'un Kutsal Topraklara bir haçlı seferi başlatması şartıyla Emerik'in küçük kardeşiAndrás'a mülk ve para miras bırakmıştı.[7] Bunun yerine András, 1197'de kendisi için ayrı bir dükalık talep ederek Emerik'e karşı çıktı.[8][9] Avusturya Dükü VI. Leopold, András adına müdahale etti ve yılın sonunda, birleşik güçleri Emerik'in birliklerini Slavonya'nınMački kentinde bozguna uğrattı.[1][10] 1198'in başlarında Emerik, András'ı Hırvatistan ve Dalmaçya Dükü yapmak zorunda kaldı.[9][11]
András, Emerik'e karşı komplo kurmaya devam etti, ancakPapa III. Innocentius, András'ı bir haçlı seferi başlatmaya çağırmaya devam etti.[2][12] 10 Mart 1199'da Emerik, András'ın destekçisi olan Vác Piskoposu Boleslaus'u kendisine karşı komployu kanıtlayan belgeleri kendisine vermeye zorladı.[13] O yılın yazında Emerik, András'ın ordusunuBalaton Gölü yakınında yendi ve bu da András'ınAvusturya'ya kaçmasına neden oldu.[14] Gregory adında birPapalık temsilcisi, iki kardeş arasında uzlaşmaya aracılık etmek için Macaristan'a geldi.[13][15] Kardeşlerin anlaşmasına göre Emerik, 1200 yazında Hırvatistan ve Dalmaçya'yı bir kez daha András'a verdi.[13]
Emerik'in mühründeki "Árpád şeritlerinin" en eski tasviri Emerik'in kişisel arması üzerindeki " Árpád şeritleri" (dört Argent (gümüş) ve dört Gules (kırmızı) şerit)
1200'lerden itibaren Emerik,Balkan Yarımadası'nın işleriyle derinden ilgilendi.[16] 11 Ekim 1200'de Papa Innocentius, onuBosna'daki "sapkınları" ortadan kaldıracak önlemler almaya çağırdı.[17][13] Emerik'in talebi üzerine Papa, Sırbistan Büyük PrensiStefan'a kraliyet tacı göndermeyi reddetti.[18] Emerik, 1201 veya 1202'de Sırbistan'ı işgal etti ve Stefan'ın kardeşi Vukan'ın tahtı ele geçirmesine yardım etti.[18][19] Sırbistan üzerindekihükümdarlığının bir simgesi olarak Emerik, 1202'de Sırbistan Kralı unvanını alan ilk Macar hükümdarı oldu.[16][19] Aynı zamanda, sonundaMacaristan armasının bir parçası haline gelen, sözde "Árpád şeritleri" tasvir eden kraliyet mührünü kullanan ilk kraldır.[20]
1202 yazında Venedik doçesiEnrico Dandolo,Dördüncü Haçlı Seferi'nin liderleriyle bir anlaşma imzaladı; bu liderler, Venediklilerin, 1186'dan beri Macar hükümdarlığını kabul eden Dalmaçya'daki bir kasaba olanZadar'ı yeniden ele geçirmelerine yardım etmeyi kabul ettiler.[21][22] Papa III. Innocentius, haçlıların Zadar'ı kuşatmasını yasaklasa da 24 Kasım'da kasabayı ele geçirerek Venediklilere verdiler.[23][24] Papa, Emerik'in talebi üzerine Venediklileri ve Haçlıları aforoz etse de Zadar, Venedik egemenliği altında kaldı.[25][22]
Emerik'in haçlı seferinden korkan BosnalıBan Kulin, 6 Nisan 1203'teBilino Polje'de Bosna Kilisesi'nin bir sinodunu düzenledi.[26][27] Sinod, papalığın üstünlüğünü kabul etti ve ayinlerde reform yapılmasını emretti.[26] Kulin ayrıca Emerik'in hükümdarlığını da kabul etti.[26] Bulgar çarıKaloyan 1203 yılında yazdığı bir mektupta Papa Innocentius'a Emerik'inBulgaristan'da beş bölgeyi işgal ettiğini bildirmiş ve Kaloyan Papa'nın müdahalesini talep etmiştir.[28][29]
Dük András, 1203 sonbaharında bir kez daha Emerik'e karşı açık bir isyan başlattı.[30] Orduları Ekim ayındaDrava nehri kıyısındaki Varaždin'de karşılaştı.[20] Emerik, kardeşinin kampına silahsız girdi ve yaklaşık aynı dönemden Başdiyakoz Thomas'a[30] göre "Şimdi kimin kraliyet soyunun kanını dökmek için elini kaldırmaya cesaret edeceğini göreceğim!" dedi.[31] Kimse kralı durdurmaya cesaret edemedi; böylece András'a yaklaştı ve onu direnç ile karşılaşmadan yakaladı.[30][32] Dük András aylarca esaret altında tutuldu, ancak destekçileri onu 1204'ün başlarında serbest bıraktı.[20]
Macaristan'daki iç savaştan yararlanan Kaloyan,Belgrad'ı, Barancs'ı (günümüzde Sırbistan'da Braničevo) ve diğer kaleleri işgal etti ve ele geçirdi.[28] Emerik, Bulgaristan'a karşı sefer hazırlıkları yaptı ancak Papa Innocentius'un talebi üzerine ordusunu terhis etti.[29] Kaloyan'la kilise birliği için pazarlık yapan Papa, ona kraliyet tacı gönderdi ancak Emerik, tacı Bulgaristan'a teslim eden papalık elçisini Macaristan'dan geçerken hapse attı.[29]
Ciddi bir şekilde hastalanan Emerik, 26 Ağustos 1204'te dört yaşındaki oğlu Ladislaus'u kral olarak taçlandırdı.[33] Ayrıca papalık elçisini de serbest bıraktı. Başdiyakoz Thomas'a göre,[30][33] "oğlunun velayetini ve vesayet reşit olana kadar tüm krallığın idaresini ona emanet ederek"[31] kardeşiyle uzlaştı.Chronicon Pictum'a göre Emerik 30 Kasım'da öldü.[30][33] Emerik,Eğri katedraline gömüldü.[30][34]
Emerik'in karısıAragonlu Konstanz, Aragon Kralı II. Alfonso'nun kızıydı.[37] Evlilikleri 1196 ile 1200 yılları arasında gerçekleşti.[37][13] Bilinen tek çocukları Ladislaus 1200 civarında doğdu ve 7 Mayıs 1205'te öldü.[38] Hem kocasından hem de oğullarından daha uzun yaşayan Kraliçe Konstanz, daha sonra Kutsal Roma İmparatoruII. Friedrich ile evlendi.[39]
Archdeacon Thomas of Split: History of the Bishops of Salona and Split (Latince metin Olga Perić'e aittir, düzenlenme, çevrilme ve açıklamalar Damir Karbić, Mirjana Matijević Sokol ve James Ross Sweeney tarafından yapılmıştır.) (2006). CEU Press.963-7326-59-6.
The Hungarian Illuminated Chronicle: Chronica de Gestis Hungarorum (Edited by Dezső Dercsényi) (1970). Corvina, Taplinger Publishing.0-8008-4015-1.
Érszegi, Géza; Solymosi, László (1981). "Az Árpádok királysága, 1000–1301 [The Monarchy of the Árpáds, 1000–1301]". Solymosi, László (Ed.).Magyarország történeti kronológiája, I: a kezdetektől 1526-ig[Historical Chronology of Hungary, Volume I: From the Beginning to 1526] (Macarca). Akadémiai Kiadó. ss. 79-187.ISBN963-05-2661-1.
Makk, Ferenc (1989).The Árpáds and the Comneni: Political Relations between Hungary and Byzantium in the 12th century (Translated by György Novák). Akadémiai Kiadó.ISBN963-05-5268-X.
Makk, Ferenc (1994). "Imre". Kristó, Gyula; Engel, Pál; Makk, Ferenc (Ed.).Korai magyar történeti lexikon (9–14. század)[Encyclopedia of the Early Hungarian History (9th–14th centuries)] (Macarca). Akadémiai Kiadó. ss. 282-283.ISBN963-05-6722-9.
Runciman, Steven (1989) [1952].A History of the Crusades, Volume II: The Kingdom of Jerusalem and the Frankish East (İngilizce). Cambridge: Cambridge University Press.ISBN0-521-06162-8.
Sebők, Ferenc (1994). "macski csata [Battle of Mački]; rádi csata [Battle of Rád]". Kristó, Gyula; Engel, Pál; Makk, Ferenc (Ed.).Korai magyar történeti lexikon (9–14. század)[Encyclopedia of the Early Hungarian History (9th–14th centuries)] (Macarca). Akadémiai Kiadó. ss. 421, 565.ISBN963-05-6722-9.
Bárány, Attila (2020). "The Relations of King Emeric and Andrew II of Hungary with the Balkan States".Stefan the First-Crowned and His Time. Belgrad: Institute of History. ss. 213-249.