Edat veyailgeç; farklı tür ve görevdekikelimeler vekavramlar arasında anlam ilgisi kurmaya yarayan yardımcı kelime. İlgeçlerin tek başına anlamı yoktur; diğer kelimelerle birlikte,cümle içinde görev kazanır.[1]
Bazı kaynaklardaünlemler vebağlaçlar da ilgeç kabul edilir.[1][2] Bu yazıda ünlemler ve bağlaçlar ele alınmayacak, yalnızca bahsi geçen kaynaklardason çekim ilgeçleri olarak adlandırılan ilgeçler ele alınacaktır. Türkçede kullanılan başlıca ilgeçler şunlardır:
Edatlar iliştirildikleri isimlerin yalın hâlleriyle veyaismin diğer hâlleri ile birlikte kullanılabilir. Bu kullanımlardan bazıları ekli hâlleri ile Türkçeye yerleşmiştir ve bazı edatlar her zaman ilgili hâl ekinin ardından kullanılır. Bunlara örnek olarak "-den ötürü", "-e dek", "-den öte", "-e doğru" verilebilir:
Bu çiçekleri annemiçin alıyorum. ("anne" yalın halde)
Yarına kadar bu ödevi bitirmem lazım. (-e hâli)
Düşük notlarından ötürü çok çalışman gerekiyor. (-den hâli)
Bizdiñ şahtalardı jayın Almatıgadeyin jazıp jürgen kim? (A. Abişev);Jalt karasam, Şuga üyinekaray keti bara jatır eken (B. Maylin) degen söylemderdegideyin, karay septevlikterin alıp tastap,Almatığa, üyine dep kana aytatın bolsak, ol söylemderdegi oy edevir özgerip ketken bolar edi.
