Asya İlişkileri Konferansı, 1947 yılının Mart-Nisan aylarındaYeni Delhi'de yapıldı. Kongrenin ev sahibi, daha sonrabağımsız Hindistan'ın temelini oluşturacak bölgesel hükûmetin başbakanıJawaharlal Nehru'ydu. Konferans,Asya'daki pek çok bağımsızlık hareketi liderini bir araya getirdi. Aynı zamanda "Asya birliğini" sağlamaya yönelik ilk siyasi girişim olarak takdim edildi. Konferans, Asya ülkelerinin yöneticilerini aynı platformda bir araya getirerek, Asya Kıtası'ndaki insanların sosyal, ekonomik ve kültürel sorunlarını tartışarak çözüm aramak, ülkeler ve halkalar arası ilişkilerin gelişmesini teşvik etmek ve karşılıklı anlayış ve iş birliğini geliştirmeyi amaçlıyordu.
Gerek yazdığı yazılarda, gerekse de yaptığı tüm konuşmalarda, Nehru koloni sonrası dönemde Hindistan'ın Asya'daki diğer tüm ülkelerle ilişkilerinin geliştirimesi gerektiği yönündeki fikirlerini altını çizerek vurguladı. Nehru Konferanstaki konuşmasında şöyle demekteydi: "... Asya yeniden kendine geliyor ... Avrupa ülkelerinin Asya'daki hakimiyetlerinin en önemli sonuçlarından birisi, Asya ülkelerinin izole edilerek birbirleriyle olan bağlarının kopartılmasıdır. ... Bugün bu izolasyon hem politik hem de başka türlü sebeplerle yerle bir olmaktadır... Bu Konferans, Asya'nın kolonociler tarafından yok edilemeyen derin zihinsel ve ruhsal dürtüsünün ortaya konulması açısından son derece önemlidir. ... Bu Kongeransta liderler veya liderlerin takipçileri yok. Asya'nın tüm ülkeleri ortak bir ülkü etrafında bir araya geldiler..."[1]
