Asosyal,sosyal olmayaninsandavranışları sergileyenbireye verilen ad.Asosyalliksosyal etkileşim ile meşgul olmak içinmotivasyon eksikliği veya yalnız faaliyetlere olan ilgiyi ifade eder. Asosyallik avolisyon ile ilişkilendirilebilir, ancak sosyal ilişkiler için sınırlı fırsatların bir tezahürü de olabilir.[1]
Asosyalliktoplum tarafından tamamen olumsuz bir özellik olarak algılanmak zorunda değildir, çünkü asosyallik hakim fikirleremuhalif olduğunu ifade etmenin bir yolu olarak kullanılmıştır. BaştaHinduizm,Jainizm,Roma Katolikliği,Doğu Ortodoksluğu,Budizm ve Sufizm olmak üzere birçokmistik vemonastik geleneğinde arzu edilen bir özellik olarak görülür.[2][3][4][5][6][7]
Asosyal, kalabalık ortamlarda bulunmayı sevmeyen ve bu ortamlarda genelde saklanma isteği içinde olan kişidir. Kimsenin olmadığı sakin yerler bu tip insanlar için her zaman ilgi çekicidir. Bu davranışlar bireyin toplumdan zamanla uzaklaşmasına neden olur.
Asosyallik mesleki durumlardan da kaynaklanabilmektedir ve bir veya iki örnekle asosyalliği kısıtlamak yanlış olabilir.Psikolojik kalıtımların yanı sıra gündelik hayatında ve faaliyetlerinde aşırı sosyal olan insanlar da özel hayatlarında asosyal davranışlar ve tutumlar sergileyebilmektedir.Bunun yanında en önemli etkenlerden sayılabilecek bir diğer unsur da kişilerin insanlarla ilişkilerinde yanılgılarından kaynaklanan bir asosyalliktir. Buna kısmentoplumdan kendini izole etmek denebilir.
Psikolojikolgular ve hayatımızdaki süreçlerin etkilediği sadecegenetik olarak algılanamayacak bir durumdur.
Temel olarak yoğun iş ve şehir hayatı içerisinde karşımıza çıkan ilk problemstrestir. İlerleyen ve terapi görmeyen, tedbir alınmayansüreçtedepresyona dönüşmesi kaçınılmazdır. Ağır tedavi görmemiş depresyon vakalarında sıklıkla karşılaşılan durum ise kısmen asosyalliktir. Sonuçta nedenleri olan bir durum ve birdenbire ya da kalıtımsal olarak ortaya çıkmış bir tutum değildir.