 | Bu madde veya sayfabaşka bir dilden kötü bir biçimde tercüme edilmiştir. Sayfa makine çevirisi veya dilde yetkinliği bulunmayan bir çevirmen tarafından oluşturulmuş olabilir. Lütfençeviriyi geliştirmek için yardım edin.(Aralık 2021) |
Akmeizm veyaŞairler loncasıNikolay Gumilyov veSergey Gorodetsky'in liderliğinde 1910'da Rusya'da ortaya çıkan geçici bir şiirsel okuldu. İdealleri biçimin kompaktlığı ve ifade netliğiydi.[1] Terim,Yunanca bir kelime olanacme'den türetilerek "İnsanın en iyi çağı" olarak uyduruldu.
Akmeist hareket ilk olarakMikhail Kuzmin'in "Güzelliğe Dair Açıklama" isimli denemesinde ortaya atıldı. AkmeistlerBely veIvanov gibi Rus simgeci şairleri tarafından yayılan "Dionysos çılgınlığı"nıApollo'nun kusursuzluğu ile karşılaştırdı.[2] Bu yüzden dergilerinin ismi Apollo'dur. Sembolistlerin "semboller aracılığıyla yakınmalar" ile meşgul olmalarına "görüntüler yoluyla doğrudan ifade"yi tercih ettiler.[3]
1913'te yayımlanan"Akmeizmin sabahı" isimli manifestodaOsip Mandelstam hareketi"Dünya kültürü için bir özlem" olarak tanımladı. Modernizminneo-klasik formunun başlıca şartınınşiirsel sanat ve kültürel devamlılık olduğuna inanan bu şairlerAlexander Pope,Theophile Gautier,Rudyard Kipling,Innokentiy Annensky ve onların öncüleri olan arasındaParnasçı şairlere önem verdi.[4]
Bu okulun en büyük şairleri Nikolay Gumilyov,Anna Akhmatova, Mikhail Kuzmin, Osip Mandelstam veGeorgiy Ivanov'u kapsar. Grup başlangıçta,Sankt-Peterburg'da ünlü yazarlar ve şairlerin toplanma yeri olan 'The Stray Dog Cafede toplanıyordu. Mandelstam'ın toplama şiirlerinden oluşmuş Stone'un hareketin en iyi başarısı olduğu düşünülür.
