İş etiği (kurumsal etik olarak da bilinir), bir iş ortamında ortaya çıkabileceketik ilkeleri ve ahlaki veya etik sorunları inceleyenuygulamalı etik veyamesleki etik şeklidir. İş davranışının tüm yönleri için geçerlidir ve bireylerin ve tüm kuruluşların davranışlarıyla ilgilidir.[1] Bu etik, bireylerden, örgütsel ifadelerden veya yasal sistemden meydana gelir. Bu kaideler, normlar, değerler, etik ve etik dışı uygulamalar bir işletmeyi yönlendiren ilkelerdir. İşletmelerin paydaşlarıyla daha iyi bir bağlantı kurmasına yardımcı olur.[2]
İş etiği, bir kuruluştaki bireyin eylemlerini ve davranışlarını yöneten çağdaş organizasyon standartları, ilkeleri, değer kümeleri ve normlarını ifade eder. İş etiği, normatif iş etiği veya tanımlayıcı iş etiği olmak üzere iki boyuta sahiptir. Kurumsal bir uygulama vekariyer uzmanlığı olarak, alan öncelikle normatiftir. İş davranışını anlamaya çalışan akademisyenler tanımlayıcı yöntemler kullanırlar. İş ahlakı konularının kapsamı ve miktarı, kâr maksimizasyonu sağlayan davranışın ekonomik olmayan kaygılarla etkileşimini yansıtır.
İş etiği konusuna ilgi 1980'lerde ve 1990'larda hem büyük şirketlerde hem de akademik çevrelerde önemli ölçüde artış gösterdi. Günümüzde çoğu büyük şirket, etik kodlar vesosyal sorumluluk sözleşmeleri gibi başlıklar altında ekonomik olmayan değerlere bağlılıklarını ortaya koymaktadırlar.
 | Etik ile ilgili bu maddetaslak seviyesindedir. Madde içeriğinigenişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
