Yasak Şehir, mermer kaplı terastaki Yüksek Uyum Salonu. 1420 yapımı; 1888 yangınının ardından yeniden kuruldu.Pekin.Şensi-Xi'an'dekiBüyük Vahşi Kaz Pagodası. Tuğla ve taş.Ningbo Tarih Müzesi. Wang Shu[1][2] ve Lu Wenyu: Amateur Architecture Studio. 2009.
Çin mimarisi,Doğu Asya'da yüzyıllar boyunca şekillenmiş bir mimari sistemdir. Dekoratif detaylar haricinde yapısal ilkeleri büyük ölçüde bir değişime uğramamıştır.Tang Hanedanlığı'ndan beriVietnam,Kore,Japonya veMoğolistan mimarileri üzerindeki ana etkendir. Mimarinin başlıca malzemesiahşaptır.Ahşabın yanı sırabambu kamışı, sarı toprak gibi doğal maddeler kullanılarak, yapılardoğa ile en yüksek derecede uyumlu inşa edilmiştir
19. yüzyılın ortalarına kadar kurulanÇin yapıları "Antik Çin Mimarisi", daha sonrakiler ise "Modern Çin Mimarisi" olarak adlandırılmaktadır. Konut mimarisi, saray mimarisi, tapınak mimarisi, mezarlık mimarisi ve bahçecilik mimarisi olmak üzere beş başlıkta incelenebilir.
Çin mimarisinin başlangıçtan19. yüzyılın ortalarına kadar olan sürecine verilen isimdir. Bu süreçteÇin mimarisi,Çin kültürüyle birlikte gelişip olgunlaşarakestetiğin yanı sıra derinkültürel anlamlar taşımaya başlamıştır. Dönemin en ünlü yapılarıYasak Şehir veÇin Seddi'dir.Qin veHan hanedanları,Sui veTang hanedanları ileMing veQing hanedanları dönemlerinde üç kez doruğa ulaşan mimaride, ülkenin geniş sınırlara veHan ulusunun yanı sıra birçok etnik gruba sahip olmasından dolayı; coğrafî ve kültürel nedenlerle yapılarda bölgesel farklar gözlemlenmektedir. Örneğin ülkenin kuzeyinde zorlu hava şartlarından korunabilmek için yapılarahşap ve sarı topraktan yapılırken; güneyde bu iki maddenin yanı sırabambu kamışları ve sazlar da kullanılmıştır.
Halkın barınmak amacıyla inşa ettiği yapıların genel adıdır. Diğer mimariler içinde en eskisi ve en gelişmişidir. Mimaridecoğrafî,kültürel venüfus gibi etkenler nedeniyle bölgesel farklılıklar mevcuttur. Örneğinnüfus yoğunluğunun az olduğu bölgelerde (alan sıkıntısı olmadığı için) yoğunluğun fazla olduğu bölgelere kıyasla evler daha geniş, kat sayıları daha az veavluları daha büyüktür. Yapılar geneldedikdörtgen şeklinde ve sadedir.
İmparator tarafındaniktidarın konumunun pekiştirilmesi için yaptırılmış,imparator ve akrabalarının oturduğu yapılardır. Sınıf farklılığının bir göstergesidir. Yapılar iki bölüme ayrılmıştır. Ön bölümde devlet işleri ve törenler yapılmakta, arka bölümde iseimparator ve ailesi yaşamaktadır. Saray mimarisinden günümüze kalanPekin'de bulunanYasak Şehir ve Shengyan Yasak Şehri'nden başka pek fazla eser yoktur.
Budizm'in ürünüdür ve köküHindistan'a dayanır.Feodal sınıflarınkültür vedinlerinin anlaşılması açısından önemli bir değere sahiptir. Tapınaklardikdörtgen biçimdedir. Dış ön tarafında bir ana kapı bulunur. Kapıdan girildiğinde iki taraftaçan ve davul kuleleri vardır. İç ön tarafında dört gök koruyucusununheykellerinin bulunduğu salon bulunur. Salonun arkasında iseBuda ve öğreti salonu ilerahip yatakhanesi velokanta bulunur.
Bahçecilik mimarisinde amaç manzara yaratmaktır.İmparator bahçeciliğinde büyük alanlara kurulmuş ihtişamlıbahçeler,halk bahçeciliğinde ise küçükbahçeler vardır. 3 bin yıldan fazla geçmişe sahip mimariye Canglang Pavyonu ile Dule, Shizilin, Liu ve Zhuozheng parkları örnek verilebilir.
19. yüzyılın ortalarından itibaren günümüze kadar olan süreç "Modern Çin Mimarisi" olarak adlandırılmaktadır. Bunun sebebi;19. yüzyıla kadarki döneminde dışa kapalı gelişenÇin mimarisinin,Afyon Savaşı'nın kaybedilmesinden sonra Batılı devletlerinÇin'de ticaret ayrıcalıkları kazanmaları sonucunda Batı mimarisi ile etkileşim içine girmesidir. Bu etkileşimÇin'in kurulmasından itibaren artmaya başlamıştır. Özellikle 1980'lerin başındaÇin devletinin kolektiftarım uygulamasını durdurup,özel teşebbüse yeniden izin vermesinden çok daha hızlı bir şekilde artarak devam etmiştir.