karpintero; mga walang anak;equestrian; lolo't lola; may bahay; naglalaso; nawawalang gamit; Fasnia (Tenerife);Mainar;Detroit; minero; ina; lipat-bahay; nagnenegosyo ng lumang damit; kahirapan; pagbubuntis; sastre; bantay ng kuwadra; baog
SiSanta Ana (mula saEbreo:Hannah חַנָּה, ibig-sabihin "pabor" o "grasya") ng angkan niDavid ay ang ina ngBirhen Maria at nuno niHesukristo, ayon sa tradisyongKristiyano atIslam. Hindi pinangalanan ang ina ni Maria sa mgaebanghelyo o kaya'y saQur'an. Ang pangalan ni Ana at ng kaniyang kabiyak na siSan Joaquin ay nanggaling lamang sa apokripo ngBagong Tipan, na kung saan mukhang saProtoebanghelyo ni Santiago (isinulat malamang noong 150) sila unang nabanggit.
May pagkahalintulad sa kuwento ng kapanganakan niSamuel, na ang ina'y si Hannah na hindi rin magkaanak. Bagaman di-gaanong binigyan ng pansin si Santa Ana saKanluraning simbahan bago ang huling bahagi ng ika-12 siglo,[1] ang mga pag-aalay sa kaniya saSilanganing simbahan ay nagsimula na noong pang ika-6 na siglo.[2] Sa mga Simbahang Silanganing Ortodoksa at mga Silanganing Simbahang Katolika, siya ay pinipintuho bilang Hanna. Sa tradisyon ng Silanganing Ortodoksa, si Hanna ay tinutukoy naNuno ng Diyos, at kapwang ipinagdiriwang angkapanganakan ni Maria atpaghahandog kay Maria sa Templo bilang dalawa saLabindalawang Pinakadakilang Kapistahan. Ang paghimbing ni Hanna ay isang kapistahang menor sa Silanganing Simbahan. Sa tradisyongProtestante, sinasabi umano na pinili niMartin Luther na pumasok sa buhay-relihiyoso bilang isang mongheng Agustino matapos managhoy kay Sta. Ana.[3][4]
Si Ana (Arabe:Hannah) ay pinipintuho rin saIslam, at kinikilala bilang isang babaeng may lubos na espirituwalidad at bilang ina niMaria. Inilalarawan siya saQur'an bilang anak ni Faqud, na nanatiling walang anak hanggang sa kaniyang pagtanda. Isang araw habang nakaupo sa lilim ng isang puno, siya'y nakakita ng ibong nagpapakain ng kaniyang inakáy, binuhay ng tagpong ito ang kaniyang kagustuhang magkaroon ng sariling anak. Nanalangin si Hannah upang magkaanak at kalauna'y nagdalantao. Ang kaniyang esposong si Imran ay namatay bago ipanganak ang kaniyang anak. Sa pag-asang lalaki ang kaniyang magiging anak, isinumpa niyang iaalay niya ito upang maibukod at maglingkod sa Templo.[N 1][5][6]
Subalit, babae ang kaniyang iniluwal, at pinangalanan niya itong Maria. Ang kaniyang mga sinambit[N 2] nang ipanganak niya si Maria ay sumasalamin sa kaniyang katauwan bilang isang dakilang mistika, habang hinagad niyang magkaanak na lalaki, napagtanto niya na kaloob sa kaniya ng Diyos ang kaniyang anak na babae.[5][6]
↑"O aking ‘Rabb’ na Tagapaglikha! Ako ay nangangako sa Iyo na ipagkakaloob ko sa Iyo ang nasa aking sinapupunan, bilang taimtim na pangako mula sa akin, na siya ay pagsisilbihin ko sa ‘Baytul Maqdis’ (Falisteen), na kung kaya hinihiling ko na ito ay tanggapin Mo sa akin, dahil Ikaw lamang ang ‘As-Samee`’ – ang Ganap na Nakaririnig ng aking panalangin, na ‘Al-`Aleem’ – ang Ganap na Nakaaalam ng aking layunin." (Qur'an 3:35).
↑Nang ipinangank si Maria, sinabi niya, "O aking ‘Rabb’ na Tagapaglikha! Ang aking ipinanganak ay babae at hindi maaaring manilbihan sa ‘Baytul Maqdis.’ Subali’t ang Allâh ang Nakaaalam kung anuman ang kanyang isinilang at ito ay pagkakalooban ng Allâh (ng di-pangkaraniwang katangian)". (Qur'an 3:36)
