SiMencius (Tsino:孟子;pinyin:Mèng Zǐ;Wade–Giles:Meng Tzu;Zhuyin Fuhao:ㄇㄥˋ ㄗˇ; pinaka tinatanggap na mga petsa: 372 – 289 BCE; iba pang posibleng mga petsa: 385 – 303/302 BCE), na nakikilala rin bilangMencio,Ji Mèngkē (姓孟軻),Meng Zi (Mèng Zǐ,Mèngzǐ), oMeng Ke (nangangahulugang "Gurong Meng"), ay isangIntsik napilosopo na itinuturing bilang isa sa pinaka bantog naKumpusyano pagkaraan ng mismong siConfucius.[1]
siMencius ang pinakadakilang mag aaral niconfucius.
naniniwala siyang ang lahat ng tao ay likas na mabuti.
- ↑Shun, Kwong Loi."Mencius".The Stanford Encyclopedia of Philosophy. Nakuha noong19 Setyembre 2012.
