Angkrisis ay isang kaganapang karaniwang itinuturing na masama para sa mga rumaranas nito. Ito ay isang pangyayari sa isang lipunan kung saan ay taghirap.
Ang krisis ay tinutugunan sa iba't ibang paraan sa mga siyentipikong disiplina: una samedisina[1] atsikolohiya[2], pagkatapos ay saagham pampulitika, sa mgaagham militar, saekonomiya atsosyolohiya (sosyolohiya bilang agham ng krisis[3]) gayundin saekolohiya (tulad ng krisis saklima) at teorya ng sistema.
Ang isang krisis ay madalas na nauugnay sa konsepto ngsikolohikal na tensyon at ginagamit upang magmungkahi ng isang nakakatakot o punong karanasan. Sa pangkalahatan, ang krisis ay ang sitwasyon ng isang "komplikadong sistema" (pamilya, ekonomiya, lipunan. Pansinin na ang mga simpleng sistema ay hindi pumapasok sa mga krisis. Maaari nating pag-usapan ang tungkol sa isang krisis ng mga pagpapahalagang moral, isang krisis sa ekonomiya o pampulitika, ngunit hindi krisis ukol sa mga motor.) kapag ang sistema ay gumagana nang hindi maganda (ang sistema ay gumagana pa rin, ngunit hindi nasira), isang agarang desisyon ay kinakailangan upang ihinto ang karagdagang pagkawatak-watak ng sistema, ngunit ang mga sanhi ng abnormalidad ng pagsasagawa ay hindi agad na natukoy (ang mga sanhi ay napakarami, o hindi alam, na imposibleng gumawa ng isang makatwiran, matalinong desisyon upang baligtarin ang sitwasyon).[4]
Ang lathalaing ito na tungkol saLipunan ay isangusbong. Makatutulong ka saWikipedia sapagpapalawig nito.
