 | Ang articleay isangUlila, dahil walang ibang mga artikulo angnaka-link dito. Mangyaring mula saipinakilala ang mga link sa pahinang ito mula samga kaugnay na artikulo; subukan mo angFind link tool para sa mga mungkahi.(Disyembre 2013) |
AngPilipinas ay napasailalim sa isang katayuan ng kagipitan noong 2006, na inihayag ng tagapagsalita ng pangulo na si Ignacio Bunye ng umaga noong 24 Pebrero 2006, sa bisa ng "Philippine Proclamation 1017" (Pagpapahayag Bilang 1017 ng Pilipinas). Nangyari ito pagkatapos sabihin ngpamahalaan ang pinangangabahangcoup d'état na layunin ay patalsikin angPangulo ng Pilipinas na siGloria Macapagal-Arroyo ng umaga ng parehong araw. Ang pamahalaan ngPilipinas na sumeserbisyo sa katiwasayan ay nagsasabing inaresto nila ang isang heneral na kasali sa coup d'état. Ang pangulo ay tinanggal ang katayuan ng kagipitan (state of emergency) noong 3 Marso 2006 sa kalinisang-puri ngPagpapahayag Bilang 1021 ng Pilipinas.
Ang estado ng kagipitan ay naging daan para pansamantalang suspendihin ang mababang-antas ng edukasyon at ang pagkansela ng lahat ng lisensiya sa mga demonstrasyon at protesta. Ang Administrasyon ni Arroyo, kilala rin bilang Malacañang, na pinangalan sapalasyo, ay sinuspinde rin ang mga pampublikong gawain sa araw din iyon at pati sa mga sumusunod na araw. Sa mga probisyon ngSaligang-batas ng Pilipinas, sa ilang saglit, ang pamahalaan ay pwedeng arestohin ang kahit sino ng walang pribilehiyo ng sulat nghabeas corpus.
Si pangulong Arroyo ay sinisiguradong lahat ay nasa pamamamahala[1] At hindi maabuso ang estado ng kagipitan.[2]
