Angbalanse ng kalakalan (Ingles:balance of trade onet exports, na may simbolongNX) ang pagkakaiba sa pagitan ng halagang pang-salpi ng mganiluluwas(exports) at mgainaangkat(imports) ng output sa isangekonomiya sa loob ng isang panahon. Ito ang relasyon sa pagitan ng mga inaangkat at iniluluwas ng isang bansa.[1] Ang isang positibong balanse ay tinaguriangsurplus ng kalakalan(trade surplus) kung ito ay binubuo ng higit na pagluluwas kesa sa pag-aangkat. Ang isang negatibong balanse ay tinaguriangkakulangang kalakalan(trade deficit) o pagitan ng kalakalan(trade gap). Ang balanse ng kalakalan ay minsang hinahati sa mga kalakal at isang mga serbisyong balanse. Ang sinaunang pagkaunawa ng paggana ng balanse ng kalakalan ang nabigay alam sa mga patakarang ekonomiko ng Sinaunang Modernong Europa na pinangkat sa ilalim ng pamumunongmerkantilismo. Ang sinaunang pahayag ay lumitaw saDiscourse of the Common Wealth of this Realm of England, 1549: "Dapat palagi nating pakinggan na hindi na tayo bibili sa mga estranhero kesa sa magbenta sa kanila, sapagkat ating papahirapin ang ating mga sarili at payayamanin sila."[2] Gayundin, ang isang sistematiko at konsistteng paliwanag ng balanse ng kalakalan ay ginawang publiko sa pamamagitan niThomas Mun's c1630, "ang yaman ng Inglatera sa kalakalang dayuhan o balanse ng ating kalakalang dayuhan ang patakaran ng ating kayamanan."[3]
{{cite book}}: CS1 maint: location (link)