SiSiyyid `Alí Muḥammad Shírází (Persa:سيد علی محمد شیرازی) (20 Oktubre 1819 – 9 Hulyo 1850) ay ang nagtatag ngBábismo, at isa sa tatlong pangunahing pigura saPananampalatayang Bahá'í. Isa siyang mangangalakal mula saShíráz,Persiya, na nagpahayag, sa gulang na dalawampu't-apat (noong 23 Mayo 1844), na siya ang pinangakongQá'im (oMahdi). Pagkatapos ng pagpapahayag na ito, kinuha niya ang titulongBáb (Arabe:باب) nangangahulugang "Tarangkahan". Binubuo ng ilang daang mga sulat at mga aklat (kadalasang tinatawag namga tableta) na kanyang sinabi ang mga pag-angking mesiyaniko at binigyan kahulugan ang mga pagtuturo, na binubuo ng isang bagongsharí'ah o batas pang-relihiyon. Sa kalaunan, nakakuha ng mga libo-libong mga tagasuporta, na nakakapinsalang nilabanan ng mga klerikong Shi'a saIran, at sinugpo ng pamahalaang Iran na nagdulot sa libo-libong mga tagasunod, tinatawag na Bábís, na usigin at patayin. Noong 1850, binaril si Báb sa isang grupo ng nagpapaputok saTabríz at nasawi sa gulang na tatlumpu.
Ang lathalaing ito na tungkol saPananampalataya ay isangusbong. Makatutulong ka saWikipedia sapagpapalawig nito.
