ย่านชินจูกุในนครโตเกียวประเทศญี่ปุ่น
นครจาการ์ตาประเทศอินโดนีเซีย
เฮลซิงกิประเทศฟินแลนด์นคร (อังกฤษ:city) เป็นนิคมมนุษย์ค่อนข้างใหญ่และถาวร[1][2] แม้จะไม่มีการตกลงว่า คำว่า "นคร" ความหมายแตกต่างจากคำว่า "เมือง" อย่างไร หลายนครมีสถานะการปกครอง กฎหมาย และประวัติศาสตร์เฉพาะตัวตามกฎหมายท้องถิ่น
โดยปกตินครมีระบบการสุขาภิบาลสาธารณูปโภค การใช้ที่ดิน ที่อยู่อาศัยและการขนส่งซับซ้อน การมุ่งการพัฒนาอำนวยความสะดวกแก่ปฏิสัมพันธ์ระหว่างประชากรกับธุรกิจอย่างมาก ซึ่งเป็นประโยชน์แก่ทั้งสองฝ่ายไปพร้อมกัน นครใหญ่หรือเรียก "มหานคร" (metropolis) โดยปกติแล้วมีเขตชานเมือง (suburb) และบริเวณเชื่อมชนบทกับเมือง (exurb) นครเหล่านี้มักเกี่ยวกับพื้นที่มหานครและพื้นที่เขตเมือง โดยผู้ไปกลับเป็นประจำ (commuter) ทางธุรกิจจำนวนมากเดินทางไปในเขตเมืองเพื่อหางานทำ เมื่อนครขยายขอบเขตออกไปกว้างพอถึงนครอีกแห่งหนึ่ง พื้นที่ตรงนั้นสามารถถือว่าเป็นเขตเมืองขยาย (conurbation) หรืออภิมหานคร (megalopolis) ได้
- ↑Goodall, B. (1987)The Penguin Dictionary of Human Geography. London: Penguin.
- ↑Kuper, A. and Kuper, J., eds (1996)The Social Science Encyclopedia. 2nd edition. London: Routledge.
