Ромҳурмузӣ,Абумуҳаммад Ҳасан ибни Абдурраҳмон ибни Халлоди Ромҳурмузӣ (форсӣ:ابومحمد حسن بن عبدالرحمان ابن‌ِ خلاد رامهرمزی‎;асри X —971^[1])-муҳаддис,ҳофизи Қуръон,қозӣ, суханвар вашоири арабинависи эронитабор, муаллифи «ал-Муҳаддису-л-фосил байна-р-ровӣ ва-л-воъӣ», «Адабу-л-мавоъид», «Имому-т-танзил» ва «аш-Шабу-ш-шубоб».

• al-Dhahabi, Muhammad ibn Ahmad (1957). al-Mu`allimi (ed.). Tadhkirah al-Huffaz (in Arabic). Vol. 3. Hyderabad: Dairah al-Ma`arif al-`Uthmaniyyah. pp. 905–6.
• Juynboll, G.H.A. (1995). Bosworth; Donzel; Heinrichs; Lecomte (eds.). The Encyclopaedia of Islam. Vol. 8, fascicules 137–8. Leidan, The Netherlands: E. J. Brill. pp. 420–1.
• Juynboll, G.H.A. (1995). Bosworth; Donzel; Heinrichs; Lecomte (eds.). The Encyclopaedia of Islam. Vol. 8, fascicules 137–8. Leidan, The Netherlands: E. J. Brill. p. 416.

• Зодагони асри X
• Даргузаштагони соли 971
• Шахсиятҳо аз рӯи алифбо
• Олимон аз рӯи алифбо

• Википедия:Мақолаҳои бо сарчашма аз Викидода
• Википедиа:Мақолаҳои бесурат дар бораи олимон