Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij doartikla ô nim.
Tyn artikel je ô ôptycznym zjawisku. Dej pozōr tyż:Danga (ferajn).
Dwojistŏ dynga
Dynga (abo tyżDanga) – ôptyczne i meteorologiczne zjawisko, wystympujōnce we formie charakterystycznego wielowystrego łuky powstŏwajōncego we wyniku rozszczepiyniŏ widzialnego światła, porzōnd słōnecznego prōmiyniowaniŏ, załōmujōncego sie i ôdbijajōncego we strzodku licznych kapekwody (bp. dyszcza i mgły) majōncych kształt zbliżōny do ôbłōniatego[1][2]. Rozszczepiynie światła je wynikym zjawiska dyspersyje, powodujōncego rozdziały we winklu załōmaniŏ światła ô roztōmajtyj dugości wele przi przejściu zluftu do wody i z wody do luftu.
Światło widzialne je postrzegalnōm zdrokym tajlōm widma elektrōmagnetycznego prōmiyniowaniŏ i we znŏleżności ôd dugości wele widziane je we roztōmajtych farbach. Kedy słōneczne światło przenikŏ bez kapki dyszcza, woda rozprasza biołe światło (kłōtã welōw ô roztōmajtych dugościach) na skłŏdowe ô roztōmajtych dugościach welōw (roztōmajtych farbach) i ludzke ôko widzi wielofarbny łuk.
Ôprōcz faktu, iże we dyndze wystympuje hned ciōngłe widmo farb, wyrōżniŏ sie z prawidła nastympujōnce farby: czyrwōny (na aus łuku), apluzinowy, żōłty, zielōny, modry, indygo i flidrowy (we strzodku łuku).
Nojczyńścij ôbserwowanŏ je bazowŏ dynga, atoli mogōm ukŏzać sie tyż dyngi wtōrne i dalsze jak tyż pŏrã zjawisk ôptycznych, tŏwarziszōncych dyndze[3]. Dynga powstŏwŏ naprzeciwklary i niy przinŏleży jeji mylić ze zjawiskym halo, kere wystympuje naôbkoło klary, a powstŏwŏ we wyniku inkszych ôptycznych zjawisk[4].
Dynga ukazuje sie czynsto we mitologiji, religiji, literaturze ikōnszcie. Dyngowŏ fana stanowiyła symbol masońskigo zakōnuOrder of the Rainbow Girls (7 farb). Fanã z szejściōma wystrymi pasami (bez farby indygo) uzdały za swōj symbol ruchyLGBT.
Spōłczynnik ôdbiciŏ światła ô polaryzacyji rōwnolygłyj i prostopadłyj do szkarty padaniŏ je rōwny:
We dyndze typu wystympujōm 2 załōmaniŏ jak tyż ôdbić, bez to bystrość ôsobnych polaryzacyji dyngi ôkryślajōm mustry:
Jeźli ciasnŏ szprica światła ô natynżyniu padŏ na nachylonōm pod winklym i wiyrchniã kapki, mŏ winklowe miary i Natynżynie światła bydōnce ôd jednyj kapki ô prōmiyniua ôkryślŏ muster[6]:
Po wydzielyniu z powyższego tajlã znŏleżnõ ôd winkli:
Wartość wynikŏ z ôpisanego wyżyj biegu światła we kapce i wynosi:
Robert Greenler,Tęcze, glorie i halo, wyd. Prószyński i Ska, 1998,ISBN 83-7180-107-6.
Raymond L. Lee and Alastair B. Fraser,The Rainbow Bridge: Rainbows in Art, Myth and Science, (2001) Penn. State University Press and SPIE Press,ISBN 0-271-01977-8.