| Al-Qomar الْقَمَرُ | |
|---|---|
| Informasi | |
| Harti | Bulan |
| Golongan | Makiyyah, |
| Surah ka | 54 |
| Juz | Juz 27 |
| Waktu turun wahyu | 46[1] |
| Statistik | |
| Jumlah ruku' | 3 ruku' |
| Jumlah ayat | 55 ayat |
| Jumlah kecap | 342 |
| Jumlah aksara | 1423[2] |
Surat Al-Qomar (Arab:الْقَمَرُ, "Bulan") nyaéta surat ka-54 dinaAl-Qur'an. Ieu surat kawengku 55 ayat jeung kaasup golongan surat Makkiyah. Diturunkeun sabada surat At-Thoriq (surat ka 86 nurutkeun tartib mushaf/ 36 nurutkeun turuna) dingarananAl-Qomar (Bulan), dicokot tina ayat kahiji ieu surat.
اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ(1)Mun geus deukeut poé Kiamat, jeung bulan geus bejad.
ِِوَإِن يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ(2)Jeung nalika maranéhna (urang musyrikin) nénjo hiji tanda (mukjizat), maranéhna ngabalieur bari pokna, “(Ieu téh) sihir nu teterusan.
وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ وَكُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ(3)Jeung maranéhna nyangsikeun (Muhammad) jeung mawa karep sakahayangna, padahal tiap perkara geus aya katangtuanana.
وَلَقَدْ جَاءهُم مِّنَ الْأَنبَاء مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ(4)Jeung éstu, geus datang ka maranéhna rupa-rupa carita anu eusina ancaman (pikeun kakufuran).
حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ(5)(Ieu téh) hiji hikmah nu sampurna, tapi pangéling-ngéling éta teu metu (pikeun maranéhna)
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَيْءٍ نُّكُرٍ(6)Kukituna malieus anjeun (Muhammad) ti maranéhna dina poé (nalika) nu ngagero (malaékat) ngajak (maranéhna) ka hiji perkara nu teu dipikahayang (poé wawales),
خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ(7)Beungeut maranéhna tungkul, nalika kaluar tina kubur, lir papatong nu paburisat.
مُّهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَذَا يَوْمٌ عَسِرٌ(8)kalayan sadrah maranéna gancang datang ka nu ngageroan. Jalma-jalma kafir, pokna, “Ieu poé nu susah.
Hé sakabéh abdi GustiAlloh hayu urang tadabbur (tina kecap ad-dubur, nu hartosna pengker jadi: bulak-balik neuleuman ayat-ayat-Na), nimba pépéling (tadzakkur, tina kecap ad-dzikr anu hartina inget/éling jeung nyebutkeun/ maca ayat-ayat-Na), bari tafakkur (tina kecap al-fikr anu hartosna ngerok, ngotéktak, ngagali tina ayat-ayat alam, kaoniyyah). Surat ieu nyebutkeunBulan (ٱلْقَمَرُ) minangka fokus sarta ngaran ieu surat. Ngandung siloka anu jero hartina, pami maké métode tafsir ijmali Syékh Mahmud Syaltut,[3] bisa diibaratkeunbulan di tengah bunderan séntralna, tuluy dijujut pesen-pesen liana nu kabéhanana ngiblat kanabulan. Dina ieu surat nandeskeun bakal digampangkeun ad-dzikr/ tadzakkur anu ngandung amanat kudu ingét/ éling, nyebut tur maca Al-Qur'an. Wallohu a'lam.
Ieu surat ngébréhkeun pangéling-ngéling pikeun manusa yén kiamat geus deukeut, ditandaan ku bejadna bulan (وَٱنشَقَّ ٱلْقَمَرُ ). Bulan teu leupas tina simbolna ajaranIslam nu dicandak ku NabiMuhammad s.a.w. Bulan dijadikeun dasar itungan dina Taun Hijriyah sok dingaranan ogé taun Qomariyyah, nu dumasar kana muterna bulan ngurilingan marcapada salila 29 atawa 30 poé nu disebutsabulan. Béda jeung taun Maséhi nu dumasar kana muterna marcapada ngurilingan panon poé, salila sataun ku kituna dingaranan taun Syamsyiyyah. Ogé bulan jadi tanda di luhureun belenong masigit mangrupabulan sabit. Cindekna, bulan mangrupa hiji di antara simbol dina ajaran Islam nu kacatur dinaAl Qur'an jeunghadis. Balik deui.
Mangsa harita urang kafirin nganggap ieu kajadian (bulan bejad) téh sihirna Abu Kabsyah (tukang sihir kasohor di tanah Arob). Padahal geus loba warta jeung carita umat baheula tepi kana ceuli maranéhna, anu eusina ajur leburna umat nu teu daék ngadéngé pépéling nu dicandak ku RosulullohMuhammad s.a.w, utamana deukeutna kiamat nu ditandaan ku bejadna bulan. Padahal teu nginjeum ceuli jeung mata, nejo sapisan bulan nu bejad, tapi dasarna umat mantangul dianggapna sihir waé, da mémang ahéng, mangrupa ujian kaimanan. Ti dinya maranéhna nuduh Nabi s.a.w, ku sabab bisa meulah bulan dianggapna tukang sihir, na'udzu billah, astagfirulloh. Maranéhna sangsi ka NabiMuhammad s.a.w, tuluy tarékah satékah polah mawa karepna ngahalang-halang bari teu mikir piakibateunana, padahal sagala perkara geus aya katangtuanana kaasup deukeutna kiamat.
Padahal geus loba carita (الأَنْبَآءِ) ngandung harti, carita umat baheula,Al Qur'an. Anapon (مُزْدَجَرٌ) boga harti nu mepes/ meper ma'siat (bisa rupana larangan atawa ancaman).
Disusul carita umat baheula nu di'azab ku sabab mantangul kana pépéling nu dibawa para nabi a.s
Kaom Nabi Enoh a.s, teu percaya kana iber nu dibawa nabina, malihan nabina dijejeléh disebut jalma gélo, kacida.
Kaomna Nabi Hud a.s. ogé teu béda laku lampahna, pépéling nu matak pipaureun teu metu.
Kaom Nabi Soléh a.s., sarua calutak tur nganggap rémeh ka nabina.
Ieu kaom diragragan siksa ku sabab laku lampahna nu nirca, sulaya tina tabéat kamanusaan nu papasangan lalaki jeung awéwé.
Ieu raja nu dugal jeung kumawasa nu akhirna tumpur.
Wallohu a'lam. Cag teundeun heula dihanjuang siang.....
 | Artikelieu mangrupataratas, perlu disampurnakeun. Upami sadérék uninga langkung paos perkawis ieu, dihaturan kanggongalengkepan. |
