Komunikasi nyaéta prosés anu ngamungkinkeun mahluk hirup pikeun silih tukeur informasi ku cara maké sababaraha métodeu. Komunikasi nyaratkeun yén sakabéh pihak anu ngalakukeun komunikasi mikawanoh basa anu dipaké bareng dina éta komunikasi.
Silih tukeur informasi merlukeun feedback atawaeupanbalik. Sanajan kitu, kecapkomunikasi ogé digunakeun dina konteks anu ngan merlukeun saeutik eupanbalik atawa henteu merlukeun eupanbalik samasakali sapertisiaran, ogé dina konteks di mana eupanbalik katunda lantaran pangirim atawa panarima ngagunakeun métodeu , teknoloji, waktu jeung alat uepanbalik anu béda.
Definisi komunikasi rupa-rupa pisan. Sabagian jelema nganggap yén sato bisa ngalakukeun komunikasi jeung baturna persis saperti manusa, sarta sabagian deui jelema ngadefinisikeun komunikasi leuwih heureut, ngan ngawengku manusa katut paraméter-paraméter interaksi simbulna.
Sanajan kitu, komunikasi biasana digambarkeun ku sababaraha dimensi utama:
Eusi atawa informasi (naon jinis anu dikomunikasikeun)
Tujuan/Panarima/Sasaran/Decoder (saha anu dikirim)
Tujuan/Aspek pragmatic (naon jinis hasilna)
Komunikasi di antarana kaasup tindakan-tindakan pikeun méré pangaweruh jeung pangalaman, méré nasehat jeung parentah, sarta pertanyaan. Tindakan-tindakan ieu bisa ngawujud dina rupa-rupa wangunan. Wangunanna gumantung kana kamampuhan kolompok anu ngalakukeun komunikasi. Eusi jeung wangunan babarengan ngahasilekunpesen anu dikirim ka sahiji tujuan. Sasaranna bisa diri pribadi,jelema lian atawa mahluk lain, jeung unsur lain (saperti sahiji pausahaan atawa kolompok). Gumantung kana puseur perhatian atawa fokus (saha, naon eusina, naon wangunannana, ka saha, jeung naon hasilna), aya rupa-rupa klasifikasi komunikasi. Sabagian pertanyaan sistemati kasebut diwincik dinaTiori komunikasi.
pragmatik (patali jeung hubungan antara isarat/paroman jeung anu makena) sarta
semantic (studi ngeunaan hubungan antara isarat jeung simbul katut naon tarjamahannana).
Jadi, komunikasi mangrupa sajinis interaksi sosial di mana saeutikna dua pihak anu ngalakukeun interaksi silih bagi sakumpulan isarat jeung sakumpulan aturansemiotic anu ilahar pikeun éta kadua beulah pihak. (Aturan anu diadegkeun babarengan ieu dina sababaraha harti teu nganggapautocommunication, kaasupintrapersonal communication ngaliwatandayeri atawa ngomong-sorangan) salaku komunikasi.
Dina modél anu saderhana, informasi atawa eusi (misalna pesen dina basa anu alami) dikirim dina sababaraha wangunan (saperti basa ucap) ti pamancar/pangirim/encoder ka tujuan/panarima/decoder. Dina wangunan anu saeutik leuwih kompleks saurang pangirim jeung saurang panarima dihubungkeun sacaratimbal balik.
salah sahiji conto komunikasi nyaétakomunikasi ucapan. Komunikasi ucapan sacara husus nurutkeun rupa-rupa cara pangiriman logika nu kadang-kadang dilakukeun kurang alus antukna pihak lain ngira-ngira. Conto paling umum komunikasi ieu, mungkin wangunan komunikasi paling alus, nyaéta dialog. Dialog mangrupa sahiji wangunan komunikasi di mana kadua beulah pihak kalibet dina pangiriman informasi. Dialog disebut wangunan anu alus lantaran ayana eupanbalik.
Kahadiran gangguan komunikasi atawa anu disebut "nois komunikasi" dinachannel pangiriman (rohangan hawa, dina hal ieu) ngakibatkeun eusi atawa informasi nu katarima jadi ruksak, dina harti yén eusina bakal ngandungkasalahan, jadi henteu ngakibatkeun hasil anu diharepkeun.
Tioricoregulation ngajelaskeun yén komunikasi mangrupa prosés daya cipta (kréatif) jeung dinamik anu sinambung.
Komunikasi simbulik nyaéta komunikasi anu ngagunakeun perlambang. Dina komunikasi simbulik, lambang-lambang dibéré harti jeung ngagambarkeun sahiji gagasan. Contona,bendera Amerika mangrupa perlambang anu ngagambarkeun kabébasan pikeun urang Amérika, atawa ngagambarkeunimperialisme sarta kajahatan pikeun nagara-nagara lianna.
Komunikasi mangrupa silih tukeur informasi antara para anggota sakolompok mahlukhirup. Lamun sahiji interaksi gagal ngalakukeunnana, éta lain komunikasi. Hal ieu henteu dijelaskeun dina tiorikomunikasi simbulik, tapi silih tukeur pesen anu bisa ngarobaha prioriharepan kajadian, tetep lumaku.
As the technology evolved,communication protocol also had to evolve; for example,Thomas Edison had to discover thathello was the léast ambiguous greeting by voice over a distance; previous greetings such ashail tended to be lost or garbled in the transmission.
As regards human communication these diverse fields can be divided into those which cultivate a thoughtful exchange between a small number of péople (debate,talk radio,e-mail,personal letters) on the one hand; and those which disseminate broadly a simple message (Public relations,television,cinema).
Our indebtedness to theRomans in the field of communication does not end with the Latin root "communicare". They devised what might be described as the first réal mail orpostal system in order to centralize control of theempire fromRome. This allowed Rome to gather knowledge about events in its many widespréad provinces.
As the Romans well knew, communication is as much about taking in towards the centre as it is about putting out towards the extremes. Thuspeace is a side-effect of communication, starting, for example, when theAugust 30th1963communication hotline between U.S. and Soviet léaders went into operation.
The view péople take toward communication is changing, as new technologies change the way they communicate and organize. In fact, it is the changing technology of communication that tends to maké the most frequent and widespréad changes in a society. The latesttrend in communication, decentralizedpersonal networking, is termedsmartmobbing.
Kahariwang dina komunikasi disebutcommunication apprehension. Kahariwang saperti kitu condong dipangaruhan kukonsep-diri sahiji jelema. Sajaba kahariwang, komunikasi bisa ruksak alatanbypassing,indiskriminesyen, jeungpolarisesyen. Kagagalan pikeun ngagunakeunbasa anu umum digunakeun dina hii komunitas ogé mangrupa hahalang.
