Tekstopisac je osoba koja sarađuje sakompozitorom i, na osnovuharmonije, pišestihove koji se uklapaju u strukturukompozicije. Tekstovi se moraju uklapati uritam, kao i u pevačku liniju kompozicije. Pisanje teksta za pesmu je dosta komplikovaniji proces od stvaranjapoezije, jer je lirski deo samo jedna komponenta teksta.[1]
Stvaranje popularnih pesama podrazumeva rad na pisanju muzike i teksta. Ova zaduženja mogu biti raspodeljena na različite osobe – autora muzike (kompozitora) i autora teksta (tekstopisca), ali može ih obavljati jedna ista osoba i u tom slučaju se mogu koristiti termini „kompletan autorˮ ili kantautor (eng. songwriter). Korak dalje u odnosu na “kompletnog autora” predstavlja autor koji je ujedno iizvođač sopstvenih pesama. u tom smislu u upotrebi je termin na engleskom jeziku: singer-songwriter. Ovaj termin se koristi za “umetnike koji i pišu i izvode sopstveni materijal, i koji su sposobni da nastupaju solo, uobičajeno nagitari iliklaviru."[2] Međutim, pritisakmuzičke industrije na proizvođenje popularnih hitova znači da pisanje pesama često jeste aktivnost za koju su zahtevi raspoređeni među brojnim učesnicima.
Posebnu kategoriju predstavlja rad tekstopisaca naprepevima koji su naročito bili popularni u periodu ranih šezdesetih godina20 veka. Popularne pesme u ranim šezdesetim izvedene iz “italijanske kancone i/ili američkogdžeza ili ranogroka, ali takođe, u kratkom periodu i meksičke muzike, koje su izvodili izvanredni izvođači i prve zvezde zabavne muzike (kao što su:Đorđe Marjanović,Lola Novaković,Nada Knežević,Beti Đorđević,Radojka Šverko,Majda Sepe,Vice Vukov,Miki Jevremović,Leo Maartin,Krunislav-Kićo Slabinac,Lado Leskovar,Bisera Veletanlić,Dalibor Brun,Duško Lokin,Ismera Krvavac,Ksenija Erker, kasnijeOliver Dragojević i mnogi drugi), slali su poruku blagostanja i prosperiteta zemlje, kao i visokog standarda u kreativnim procesima koje su negovali jugoslovenski autori pesama (kao što su:Bojan Adamič,Darko Kraljić,Đelo Jusić,Stipica Kalođera,Mojmir Sepe i mnogi drugi).ˮ[3]
Đorđe Marijanović se upravo proslavio pesmama kao što suDa čekić imam ja iz1964. godine (prepev pesmeIf I had a hammer /The hammer song/ Trinija Lopeza,1963) ili pesmeNatali iz1965. godine (prepev istoimene pesmeŽilbera Bekoa,1964)... Najveći broj prepevanih pesama koje je izvodio Marjanović „bio je italijanskog porekla. To su popularne festivalske pesme čiji su autoriDomeniko Modunjo (Domenico Modugno), Gvaltijero Malgoni (Gualtiero Malgoni),Adrijano Ćelentano (Adriano Celentano), Roko Granata (Rocco Granata) i drugi. U njegovoj interpretaciji u našoj sredini vrlo popularne postale su pesme kao što su „O kakv mesecˮ (orig.:Guarda Che Luna), „Lutkicaˮ (orig.:Bella pupa), „Prijatelji zdravoˮ (orig.:Ciao Ragazzi) i mnoge druge. (...) Đorđe je neke pesme koje je kasnije i sȃm prepevao čuo na Festivalu u Sanremu, koji je posetio nekoliko puta.ˮ[4] Zatim, Đorđe Marjanović je „prepevao i francuske popularne pesme Žilbera Bekoa, kao i najpoznatiju francusku šansonu koju je u originalu izvodilaEdit Pjaf „Milordˮ, koja mu je donela izuzetan uspeh. Prepevao ju je sȃm pevač, a objavljena je prvi put u njegovom izvođenju1961. godine kao singl EP ploča. (...) Prema rečima Đorđevog sina, Marka Marjanovića, Edit Pjaf je rekla da je Đorđeva izvedba „Milordaˮ najbolja koju je čula.ˮ[4] Osim italijanskih i francuskih popularnih pesama „Đorđe je tokom šezdesetih godina izveo i prepevao niz pesama anglosaksonskog porekla, uglavnom urokenrol stilu, među kojima su najpoznatije postale: „O Kerolˮ (Oh Cerol), „Bang Bangˮ (Bang Bang), „Zbogom ljubaviˮ (Good Bye My Love) i „Meriˮ (Molly).[4]
Među najpoznatije tekstopisce u ovdašnjem kontekstu ubrajaju seDuško Trifunović iMarina Tucaković koja je pisala tekstove za brojne izvođače i bendove, među kojima suBoris Novković,Marina Perazić,Piloti,Masimo Savić,Smak,Jadranka Stojaković, Viktorija,Ana Stanić, treći albumYu grupe, deo tekstova za debi album grupeBulevar, tekst za pesmu „Pitaju me, pitaju, oko mojeˮOlivera Mandića tekstove za pesme sa singla „Sexy damaˮSlađane Milošević.[5] Za drugu solo pločuŽeljka Bebeka „Mene tjera neki vragˮ su tekstove pisaleMarina Tucaković iAlka Vujica, dok su takođe zaBebekovu ploču „Niko više ne sanjaˮ uz njih tekstove pisali još iArsen Dedić iBora Đorđević, takođe za debi LP „Generacija petˮ deo tekstova su pisaliMarina Tucaković iBora Đorđević.[5]
Među tekstopiscima za različite izvođače često se pojavljuju i imenaBore Đorđevića,Kornelija Kovača,Đorđa Balaševića,Arsena Dedića,Momčila Bajagića... Čak se iglumacLjubiša Bačić pojavljuje kao tekstopisac za pesmu „A ja bez tebeˮ (objavljenu naViktorijinom albumu „Ja verujemˮ,1991) koju je napisao početkom 70-ih i posvetioMileni Dravić.[5]
Jedan od istaknutih stvaralaca popularne muzikeMomčilo Bajagić Bajaga se u brojnim situacijama takođe našao i u ulozi tekstopisca. Pisao je tekstove zaČolićev CD „Okanoˮ (2000), zatim tekstove zagrupu Bulevar,Slađani Milošević za pesme „Kairoˮ, „Klovn i smrtˮ i „Neko je tuˮ, a na ploči „Pesme sa autoputaˮ (1983) Biljane Petrović tekstove za „Čekajući taxiˮ, „Pesma sa autoputaˮ i „Nemoj da misliš da je ova pesma za tebeˮ. Pisao je tekstove i za pevačicuLenu Kovačević, a saVukašinom Markovićem (Irie FM) je snimio pesmu „Ulice Beogradaˮ za koju je uradio tekst.[5]
Autorska prava na tekst pesme ima tekstopisac u do njegove smrti, dok nasledinici imaju autorska prava do navršenih 70 godina od smrti tekstopisca.[6]
