Ukosmologiji,model stacionarnog stanja iliteorija stacionarnog stanja je alternativa teorijiVelikog Praska o stvaranju svemira. U modelu stacionarnog stanja, gustina materije uekspandirajućem univerzumu ostaje nepromenjena zbog neprekidnog stvaranja materije, čime se pridržavaperfektnog kosmološkog principa, principa koji navodi da jevidljivi univerzum uvek isti u bilo kom trenutku i bilo kom mesto.
Od 1940-ih do 1960-ih, astrofizička zajednica je bila podeljena između pristalica teorije Velikog praska i pristalica teorije stabilnog stanja. Model stabilnog stanja sada odbacuje većinakosmologa,astrofizičara iastronoma. Opservacijski dokazi ukazuju na kosmologiju vrelog Velikog praska sa konačnomstarošću univerzuma, što model stacionarnog stanja ne predviđa.[1][2]
Podaci na Vikipodacima
